Γνώριμο περβάλλον λές και υπήρχε πατέντα για να μοιάζουν οι περισσότερες
σαν αυτή της φωτογραφίας.
Οι κάμαρες η μια δίπλα στην άλλη....η υπαίθρια "κουζίνα"κοινόχρηστη....η σκάφη
για πλύσιμο ρούχων και ανθρώπων.
Το βρυσάκι κάπου εκεί για το πρωϊνό νύψιμο του προσώπου για το πλύσιμο
των χεριών με την πετσέτα δίπλα στο καρφί.
Και φυσικά τους τσακωμούς όταν ήθελες να το αποφύγεις ή βρέχοντας λίγο
τα δάχτυλα για να ισιώσεις το κοκκοράκι (τσουλούφι) στο γουλί κουρεμένο κεφάλι.
Οι γλάστρες απαραίτητες ....φεύγοντας για άλλη γειτονιά τις έπαιρνες μαζί...
Ασπρισμένες οι πέτρες και πίσω από εκεί το μικρό κηπάκι με τα ζαρζαβατικά
που φρόντιζαν όλοι.
Η κότα στο βάθος και σε κάποια μεριά το κοτέτσι....την άφηναν να τριγυρνάει
ήταν απαραίτητη ...κάποιο μικρό θα είχε ανάγκη το φρέσκο αυγό.
Η κληματαριά από πάνω για σκιά το καλοκαίρι και κάτω από αυτή θα έμπαινε
το κοινόχρηστο τραπέζι όπου μαζευόντουσαν οι αυλικοί το βράδυ να φάνε
να μιλήσουν να λύσουν προβλήματα.
Τι να πρωτοθυμηθείς από αυτές τις συζητήσεις....
Λύσεις για όλα και για όλους....
Μόνο πολιτικές κουβέντες δεν άκουγες....γνώριζε ο ένας τα πιστεύω του άλλου
και μάλιστα μετά τον Εμφύλιο.
Ψάχνει για δουλειά ο ένας πρόβλημα για όλους και το έλυναν.
Δεν είχε αυτό τον μήνα το νοίκι ο δείνα...τσοντάριζαν (όπως έλεγαν) οι υπόλοιποι
και τα έδιναν στον ιδιοκτήτη.
Μέσα από αυτές τις πόρτες όλα ήταν παστρικά όμορφα τακτοποιημένα και τακτικά
και κοινά θα έλεγα όσο και αν ακούγεται περίεργα.
Δάνειζε ο ένας τον άλλο ρούχα παπούτσια για διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις...
Οι καρέκλες σε ονομαστικές εορτές πηγαινοερχόντουσαν για να εξυπηρετηθούν
οι επισκέπτες.
"Περάστε και από δίπλα..."
Δεν το ξεχνάω όταν γέμιζε το δωμάτιο περνούσαν τους επισκέπτες στο διπλανό
του συναυλικού που ήταν κάτι περισσότερο από συγγενής και φυσικά γνώριζες
και γνώριζε τους δικούς σου....τους συγγενείς σου.
Όμορφα χρόνια !
