•Αστάθμητος παράγοντας η Τουρκία
Eνώ έχουμε εισέλθει σε προεκλογική τροχιά, πληθαίνουν, προϊόντος του χρόνου, οι ενδείξεις ότι η χώρα είναι πολύ πιθανό να βρεθεί αντιμέτωπη με μια παρατεταμένη περίοδο ακυβερνησίας και αστάθειας.
Από: Το Παρόν
Η σημαντική υποχώρηση των δυνάμεων των μεγάλων κομμάτων (Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ) και η απλή αναλογική, που θα φέρει νέες δυνάμεις στο προσκήνιο, είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που απειλούν να… τινάξουν στον αέρα το πολιτικό σκηνικό και να βάλουν τη χώρα σε περιπέτειες, με απρόβλεπτες εξελίξεις και συνέπειες. Η… παραδοσιακή άρνηση ορισμένων κομμάτων να συνεργαστούν με ορισμένα άλλα και οι όροι που βάζουν τα λεγόμενα «μικρά κόμματα» θα δυσκολέψουν σε μεγάλο βαθμό την επίτευξη συμφωνίας για τον σχηματισμό κυβέρνησης ακόμη και μετά τις δεύτερες εκλογές, ενώ το κλίμα πόλωσης που θα κυριαρχήσει κατά την προεκλογική περίοδο θα καταστήσει ακόμη πιο δύσκολη ακόμη και μια μίνιμουμ συμφωνία. Αν και στην πολιτική ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ, οι προοπτικές κάθε άλλο παρά ευοίωνες είναι για την επόμενη ημέρα.
Τα έξι «όχι»
Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, η επίτευξη αυτοδυναμίας είναι ανέφικτη, έως… αδύνατη. Κατά συνέπεια, η λύση στο πολιτικό αδιέξοδο θα δοθεί μέσα από τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, δύο ή περισσότερων κομμάτων.
Πρώτο «όχι»: Ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει αποκλείσει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ανάλογα είναι και τα συναισθήματα που επικρατούν στην Κουμουνδούρου.
Δεύτερο «όχι»: Ο Ν. Ανδρουλάκης έχει δηλώσει κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να βρεθεί στην ίδια κυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυρ. Μητσοτάκη.
Τρίτο «όχι»: Κατ’ επανάληψη, ο πρωθυπουργός έχει αποκλείσει την περίπτωση –μη έχοντας άλλη λύση– να συμπράξει με την Ελληνική Λύση για να σχηματίσει κυβέρνηση.
Τέταρτο «όχι»: Μόλις πρόσφατα, ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας κατέστησε σαφές ότι το κόμμα του δεν προτίθεται να ανταποκριθεί στην πρόσκληση του Αλ. Τσίπρα για τη συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης, την οποία χαρακτήρισε «μούφα» και «καρικατούρα».
Πέμπτο «όχι»: Σε αλλεπάλληλες δηλώσεις του ο Γ. Βαρουφάκης έχει υπογραμμίσει ότι βασική προϋπόθεση για να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά είναι μια προγραμματική συμφωνία σε μια σειρά από θέματα. Έχει δε τονίσει ότι μετά τις εκλογές δεν θα υπάρχουν περιθώρια για συνεργασία.
Έκτο «όχι»: Στους παράγοντες που αναμένεται να υπονομεύσουν τις προσπάθειες για σχηματισμό κυβέρνησης πρέπει να συνυπολογιστεί και ο όρος που προτίθεται να θέσει ο Ν. Ανδρουλάκης προκειμένου να συμπράξει σε μια κυβέρνηση. Και αυτός δεν είναι άλλος από το ότι επικεφαλής αυτής της κυβέρνησης δεν μπορεί να είναι ούτε ο Κυρ. Μητσοτάκης ούτε ο Αλ. Τσίπρας.
Πιέσεις
Οι θέσεις και οι απόψεις αυτές διατυπώνονται από τα κόμματα σε νεκρό χρόνο και… εκ του ασφαλούς. Θεωρείται βέβαιο ότι την επομένη των εκλογών, και με την ακυβερνησία να απειλεί τη χώρα, ορισμένοι από τους πολιτικούς αρχηγούς θα επανεξετάσουν τη στάση τους προκειμένου να μη χρεωθούν την ευθύνη για την αστάθεια και την αβεβαιότητα. Οι συνέπειες σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι σημαντικές και σε πολλά επίπεδα. Στην πορεία της οικονομίας και των επενδύσεων αλλά και στην καθημερινότητα των πολιτών.
Υπάρχει δε και ο αστάθμητος παράγοντας που ακούει στο όνομα «Τουρκία», καθώς η κλιμάκωση των προκλήσεων είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε ένα θερμό επεισόδιο μεγάλων διαστάσεων. Με ανοιχτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα ήταν άστοχο, ίσως και εγκληματικό, η χώρα μας να έχει για μεγάλο χρονικό διάστημα στη θέση του πρωθυπουργού έναν ανώτατο δικαστικό ή έναν πανεπιστημιακό.
Επίσης, την περίοδο εκείνη είναι σίγουρο ότι θα ασκηθούν έντονες πιέσεις και από πολλές πλευρές (εντός κι εκτός επικράτειας) στις ηγεσίες των μεγάλων κομμάτων ώστε να καταλήξουν σε μια συμφωνία προκειμένου να αρθεί το αδιέξοδο και η χώρα να αποκτήσει κυβέρνηση.
