Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2022

Άκης Τσελέντης: Τεράστια η δύναμη της πίστης! Προσωπικά το έχω βιώσει αρκετές φορές!

Χθες επιστρέφοντας, ως συνήθως, με τα πόδια από το Γεωδυναμικό για το σπίτι μου στο Θησείο, πέρασα όπως πάντα μπροστά από την εκκλησία της Αγία Μαρίνας. Την προσοχή μου τράβηξε μια γριούλα που ανέβαινε γονατιστή τα σκαλιά του ναού.
Φοβούμενος μήπως έχει πάθει κάτι τη πλησίασα και τη ρώτησα γιαγιά θες βοήθεια; Όχι παλικάρι μου, μου λέει κάθε χρόνο τέτοια ημέρα εκπληρώνω το τάμα μου γιατί πριν 7 χρόνια η Αγία Μαρίνα έκανε καλά το παιδί μου. Δε ρώτησα λεπτομέρειες, διακριτικά απομακρύνθηκα.
Τεράστια η δύναμη της πίστης, θα έλεγα θαυματουργή. Και είναι αυτή η πίστη που πολλές φορές μας δίνει δύναμη να ξεπεράσουμε ανυπέρβλητα εμπόδια στη πορεία της ζωής μας. Προσωπικά το έχω βιώσει αρκετές φορές.

Πολλοί θα αναρωτηθούν τώρα, μα πώς είναι δυνατόν ο Τσελέντης, ένας θετικός επιστήμονας που είναι μέσα στην τεχνολογία και στην πρώτη γραμμή των επιστημονικών εξελίξεων, να πιστεύει; Και σας διαβεβαιώ ότι δεν είμαι ο μόνος.
Επιστήμη και θρησκεία θεωρούνται από πολλούς δύο αντικρουόμενα αντικείμενα. Πολλοί πιστεύουν πως ανάμεσα σε επιστήμονες και ανθρώπους της εκκλησίας, υπάρχει μια ατελείωτη κόντρα.
Στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχει αυτή η έντονη κόντρα.
Αντιθέτως, μάλιστα, πάρα πολλοί επιστήμονες αφιερώθηκαν στις επιστήμες τους επειδή ήθελαν να… εξερευνήσουν παραπάνω αυτό που πιστεύουν. Να βρουν όση παραπάνω λογική μπορούν στην ανεξήγητη ύπαρξη του θεού, φτάνοντας έτσι λίγο πιο κοντά του.

Η αντιπαράθεση μεταξύ επιστήμης και θρησκείας, ήταν αποτέλεσμα της ανήσυχης φύσης των επιστημόνων αλλά και των ακραία συντηρητικών αντιλήψεων της ["Ν": ρωμαιοκαθολικής] εκκλησίας. Οι μεν ήθελαν να εξηγήσουν, κυρίως στους εαυτούς τους, τον λόγο που πιστεύουν σε κάτι ανώτερο, ενώ οι δε θεωρούσαν… έγκλημα να «σκαλίζει» και να αμφισβητεί, κανείς αυτά που η εκκλησία θεωρεί ιερά.
Πλέον η εκκλησία έχει αναγκαστεί να παραδεχτεί την εγκυρότητα αλλά και την χρησιμότητα της επιστήμης. Μετά από χιλιάδες ανακαλύψεις από ανθρώπους που σε καμία περίπτωση δεν θεωρούνταν άθεοι, ο χώρος της εκκλησίας κατάλαβε πως δεν μπορεί πια να στέκεται εμπόδιο.

Γράφοντας αυτές τις γραμμές θυμήθηκα ότι κάθε χρόνο πλησιάζοντας προς την μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης, τα Χριστούγεννα, βρίσκει την ευκαιρία να κάνει την εθιμοτυπική πλέον επίθεση κατά της Ορθοδοξίας όλο το «ανφάν γκατέ» της κομπλεξικής Αθεΐας που θα παραστεί στην Ημερίδα της «Ένωσης Άθεων».
Η Ένωση Αθέων, είναι ένα Σωματείο που έχει καθιερώσει ως έθιμο την γελοιότητα του «φανερού δείπνου» που γίνεται πάντα εντός της Μεγάλης Εβδομάδας (χλευάζοντας το Μυστικό Δείπνο του Χριστού) και προσκαλούνται ομοϊδεάτες για να κάνουν «πάρτι κρεοφαγίας», προκειμένου να πικάρουν τους Χριστιανούς και να εξάγουν «πολιτισμό».
Σε περίοπτη θέση στις αθεϊστικές περσόνες της ημερίδας, βρίσκεται και ένας συγγραφέας γνωστός υβριστής της ορθοδοξίας που κατα δήλωση του υπήρξε ο μοιραίος εραστής της μισής Αθήνας, που έχει αναλάβει τον ρόλο του «αφυπνιστή» του ελληνισμού.
Ως ένας εκ των συντονιστών της ημερίδας, παρουσιάζεται γνωστός παρουσιαστής ο οποίος είχε εκθειάσει το δημοφιλές κινούμενο σχέδιο «Πέππα το Γουρουνάκι», διότι πρόβαλε επεισόδιο που έδειχνε μια φίλη της Πέππας, την Πέννυ, να ζει με δύο… μαμάδες.
Στην λίστα των ομιλητών υπάρχει ακόμα και… θεολόγος. Άραγε τι δουλειά έχει ένας θεολόγος να συγχρωτίζεται με ανθρώπους που αντιλαμβάνονται την Εκκλησία ως «σκοταδισμό», δόγμα «καθυστερημένων» ανθρώπων, «τυραννία», «μάστιγα» της ανθρωπότητας, «μεσαίωνα» και «σπείρα απατεώνων»..;

Απαιτείται πολύ μεγάλη επαγρύπνηση στις μέρες μας που η πολυπολιτισμικότητα και ο δήθεν «εκμοντερνισμός» των κρατικών λειτουργιών (προς άγραν ψήφων…) κινδυνεύει να αλλοιώσει την Εθνική μας υπόσταση.
Δυστυχώς κάποιοι καλλιεργούν αυτό το κλίμα. Πριν δύο χρόνια η «δημοκρατική» εφημερίδα των συντακτών σχολίαζε με πηχυαίους τίτλους την διδασκαλία της Ορθοδοξίας στα σχολεία μας σαν «Ο σκοταδισμός έγινε σχολικό μάθημα». Εφέτος καταργήθηκε η υποχρεωτικότητα παρακολούθησης του μαθήματος των θρησκευτικών ακόμα και στα Ελληνόπουλα! ["Ν": ευτυχώς δεν ίσχυσε αυτό τελικά].
Κλείνω με αυτό: Αἴας δ’ ἑτέρωθεν ἐκέκλετο οἷς ἑτάροισιν. αἰδώς Ἀργεῖοι νῦν ἄρκιον ἤ ἀπολέσθαι. [Ιλιάδα, Ραψωδια Ο, στίχος 503: Κι ο Αίαντας απέναντι έλεγε στους δικούς του: «Ντροπή Αργείοι! Το μόνο βέβαιο που τώρα μας περιμένει είναι να χαθούμε». (από εδώ)]. 

πηγή
https://o-nekros.blogspot.com/2022/12/blog-post_8.html

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...