Ένα από τα μεγάλα προβλήματα, που απασχολεί και βασανίζει όλον τον αφρικανικό κόσμο -και όχι μόνο- είναι η μαύρη μαγεία. Πρόκειται για θλιβερή κατάσταση που χρόνια απασχολούσε τον μακαριστό Ιεραπόστολο του Κονγκό πατέρα Κοσμά Γρηγοριάτη. Ανατρέχοντας στο προσωπικό του ημερολόγιο διαβάζεις περιστατικά που σε συγκλονίζουν και αδυνατείς να τα πιστέψεις. Σε ένα απ’ αυτά διηγείται:
«Βρισκόμουν σε περιοδεία και προτού να μπω στην πόλη του Λικάσι, σε απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων, σταματήσαμε με άλλα δύο αυτοκίνητα στη μέση ενός χωριού, διότι ο δρόμος ήταν κλειστός από πολύ κόσμο. Περισσότερα από πεντακόσια άτομα έτρεχαν πάνω - κάτω τρομαγμένα. Σε λίγο φάνηκαν μπροστά μας τέσσερεις γηγενείς, λουσμένοι στον ιδρώτα, να κρατούν στους ώμους τους το φέρετρο ενός παιδιού και πίσω ακολουθούσε το πλήθος με αλαλαγμούς και τρόμο. Κατευθύνονταν προς το μέρος μας με γρήγορο και σταθερό βήμα. Ξαφνικά, μια αόρατη δύναμη τους έσπρωξε όλους μαζί πλαγίως προς τα δεξιά, βγάζοντας τους από τον δρόμο που οδηγούσε στο νεκροταφείο. Αυτοί επέμεναν να συνεχίσουν τη διαδρομή τους, με αποτέλεσμα να διαγράφουν κυκλική πορεία στο ίδιο σημείο χωρίς να το θέλουν. Το σπουδαίο ήταν ότι η κάσα φαινόταν σαν καρφωμένη στους ώμους τους.
Μετά από λίγο τους κατηύθυνε προς τα σπίτια του χωριού και πάλι επέστρεψαν στη χαράδρα. Αυτό γινόταν για αρκετή ώρα. Ρώτησα τρεις ανθρώπους που στέκονταν εκεί και μου είπαν κατατρομαγμένοι: «Πάτερ, είναι μάγια». Ζήτησα περισσότερες εξηγήσεις και μου έδωσαν να καταλάβω τι συμβαίνει.
«Ο πατέρας του παιδιού πήγε στον μάγο να του αποκαλύψει ποιος έκανε μάγια και πέθανε το παιδί του. Τώρα ο διάβολος δεν αφήνει τους ανθρώπους να μεταφέρουν τον νεκρό στο νεκροταφείο, μέχρις ότου να τους οδηγήσει μπροστά στον άνθρωπο που έγινε αιτία να πεθάνει. Όταν τιμωρηθεί ο αίτιος, δηλαδή όταν πεθάνει, τότε θα είναι ελεύθεροι και οι άνθρωποι να μεταφέρουν τον νεκρό στον τάφο».
-Καλά, τους λέω, και αυτοί που βασανίζονται κρατώντας την κάσα, η οποία τους σέρνει δεξιά κι αριστερά, γιατί δεν την αφήνουν κάτω;
-Δεν μπορούν, μου λένε, είναι σαν κολλημένη στους ώμους τους, αλλά εκτός αυτού θέλουν και οι ίδιοι να βοηθήσουν τον πατέρα για να βρει τον αίτιο του θανάτου του παιδιού του. Ένας φαύλος κύκλος δαιμονοκρατίας. Ο κόσμος, όσο περνούσε η ώρα, άρχισε ν’ αγριεύει περισσότερο από τον φόβο του, οπότε μόλις άνοιξε ο δρόμος φύγαμε.
Μετά από μερικές μέρες ξαναπέρασα από το χωριό αυτό. Ήθελα να μάθω τι απέγινε με το νεκρό παιδί, διότι είδα με τα μάτια μου τη δύναμη του σατανά, το πώς κλωθογύριζε ολόκληρο το χωριό, αλλά μέσα μου έτρεφα την υποψία ότι μπορεί να είναι και μασκαρέματα των επιτήδειων.
Το αποτέλεσμα ήταν το εξής: Μέσα από πολλές διαδρομές έφυγε το φέρετρο στον αέρα, δηλαδή προς τα εμπρός, όπως μου το διηγήθηκαν, και χτύπησε στο κεφάλι μια γυναίκα, η οποία έπεσε νεκρή. Αυτή θεωρήθηκε απ' όλους ως αιτία του θανάτου του παιδιού. Αυτό το επιβεβαίωσε και ο μάγος. Έτσι τα μάγια τελείωσαν με δύο θύματα. Τα σώματα παρέμειναν τρεις μέρες πεσμένα το ένα πάνω στο άλλο και, κατόπιν επέμβασης του στρατού, τα μετέφεραν στο νεκροταφείο.
Είναι λυπηρό ότι κρατικοί υπάλληλοι, κυρίως δικαστικοί, όταν φτάνει η υπόθεση στα χέρια τους, καταδικάζουν φανερά τον μάγο και μετά από λίγο τον ελευθερώνουν από φόβο μην τυχόν κάνει και στους ίδιους μάγια. Με τον τρόπο αυτό συνεχίζεται η βασιλεία των μάγων στην Αφρική. Πραγματικά, ένας φοβερός πόλεμος δαιμονοκρατίας καταστρέφει τη Μαύρη Ήπειρο!»
πηγή
