(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Όταν ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ νοσηλευόταν στο Λαϊκό Νοσοκομείο, ο πατήρ Ευμένιος ενοσηλεύετο στον Ευαγγελισμό και, παρ’ όλη την βαρειά κατάστασι της υγείας του, προσευχόταν συνέχεια για τον Αρχιεπίσκοπο και έψαλλε καθημερινά την φήμη τον.
Παρακολουθούσε την εξέλιξι της υγείας του από το ραδιόφωνο και συνέχεια έλεγε:
– Καλά είναι ο Σεραφείμ, και γελούσε το πρόσωπό του.
Πράγματι, εκεί που έλεγαν ότι Αρχιεπίσκοπος χειροτερεύει, τα πράγματα άλλαζαν. Ο Σεραφείμ καλυτέρευε λίγο.
Όπως μας έλεγε η κυρία που διακονούσε τον πατέρα Ευμένιο, το βράδυ που εκοιμήθη ο Αρχιεπίσκοπος, μετά τις ειδήσεις των 8:00 μ.μ., ο πατήρ Ευμένιος δεν έψαλε την φήμη, όπως συνήθιζε.
Αργά την νύκτα, την ώρα που συνήθιζε να προσεύχεται, καθόταν στην καρέκλα του σκυφτός.
Μετά από αρκετές ώρες προσευχής, βαθειά μεσάνυχτα, τον είδε να ανοίγη τα χέρια του, να λάμπη το πρόσωπό του και με ιδιαίτερα χαρά να φωνάζη:
– Γεια σου Σεραφείμ. Πετάει ο Σεραφείμ! Ωραίος που είναι ο Σεραφείμ! Πετάει ο Σεραφείμ!
Ο Γέροντας συνέχισε να προσεύχεται μέχρι τα ξημερώματα. Το πρωί έμαθαν, ότι την νύκτα εκείνη, είχε κοιμηθεί ο Αρχιεπίσκοπος. Ο Παππούλης δάκρυσε. Ζήτησε να πάη να προσκυνήση το σκήνωμά του στον Μητροπολιτικά Ναό των Αθηνών.
Πήγε δύο φορές. Την ταφή του παρακολούθησε από την τηλεόρασι.
Προσκύνησε το λείψανο του Αρχιεπισκόπου από τον οθόνη.
Αγωνιούσε πολύ για τον διαδοχή. Παρακολούθησε την ενθρόνισι του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Ο πατήρ Ευμένιος σηκώθηκε από το κρεββάτι και προσκύνησε τον νέο Αρχιεπίσκοπο στην οθόνη της τηλεοράσεως!
Απόσπασμα από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος, “Π. Ευμένιος, ο ποιμήν ο καλός, ο θαυματουργός”.
