Στην Ευρώπη αισθανόμασταν μέχρι χτες ασφαλείς, χορτάτοι, παντοδύναμοι. Αλλού πεινάνε, σκοτώνονται, ξεριζώνονται...
Οι Ευρωπαίοι νοιαζόμαστε αν τύχει και δεν καταναλώνουμε ολοένα και περισσότερο. Τα άγχη μας είναι ολωσδιόλου άλλα από αυτά του τρίτου κόσμου. Ο κορονοϊός ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι η ζωή είναι ρευστή, δεν είναι μια αλυσίδα απολαυστικών γεγονότων, και ότι εξακολουθούμε να είμαστε άνθρωποι ελλειμματικοί και της ιδίας φύσης με όλους τους άτυχους και ασήμαντους του κόσμου τούτου...
ΕΙΠΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ... Εάν οι λοιμώξεις και κάθε είδους μεταδοτικές νόσοι, μεταδίδονταν μέσω της Θείας κοινωνίας, τότε δεν θα επιβίωνε κανείς ιερέας μετά από ένα διάστημα μερικών μηνών. Κι αυτό διότι καταλύει (τρώει το υπόλοιπο της Θείας Κοινωνίας) κάθε φορά μετά κάθε Θ. Λειτουργία, με το ίδιο κουταλάκι. Δηλαδή κατά μέσο όρο 10-15 φορες το μήνα. Επίσης με την ίδια λαβίδα (κουταλάκι), κοινωνούν οι τερματικοί ασθενείς σε νοσοκομεία λοιμωδών, όπως και κάθε είδους ασθενείς. Μετά πάντα καταλύει ο ιερέας με το ίδιο κουταλάκι. Δεν έπρεπε δηλαδή να έχει επιβιώσει κανείς ιερέας. Αυτή είναι μια πραγματικότητα (τουτέστιν επιστημονικώς τεκμηριωμένο γεγονός-θεωρία, παρατήρηση, πείραμα κλπ), όπως κι αν θέλει κανείς να την ερμηνεύσει.
Η Σαρακοστή ενισχύει το πνεύμα του ανθρώπου. Στη Σαρακοστή βγαίνει ο άνθρωπος να συναντήσει τους αγγέλους και τους δαίμονες.
Πατήρ Αλέξανδρος Elchaninov
