Έτσι γράφτηκε, γενικά και αόριστα και άκρως παραπλανητικά
Όπως βλέπουμε, πρόκειται για λειτουργό της λεγόμενης "Επισκοπικής Εκκλησίας" (μιας προτεσταντικής χριστιανικής κοινότητας της Αμερικής), και όχι για ιερέα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Εκτός του ότι ο ιερέας θα μπορούσε να μεταδώσει τον ιό με τη χειραψία π.χ. (πράγμα που αναφέρεται στο ρεπορτάζ, ότι χαιρέτησε διά χειραψίας τους πιστούς), πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης των κληρικών και των τελετών των διαφόρων προτεσταντικών κ.λ.π. ομάδων με τους ιερείς και τα μυστήρια της αρχαίας Εκκλησίας του Χριστού, της Ορθόδοξης. Προφανώς δεν το καταλαβαίνουν αυτό οι προκατειλημμένοι εναντίον της, αλλά το καταλαβαίνουν πολλοί ρωμαιοκαθολικοί και προτεστάντες, οι οποίοι κατά καιρούς μεταστρέφονται στην Ορθοδοξία.
Ότι οι ρωμαιοκαθολικοί και οι προτεστάντες φοβούνται το θέμα της θείας κοινωνίας, το γνωρίζουμε από παλιά. Γι' αυτό το 2010, λόγω της "γρίπης των χοίρων", ο μητροπ. Μεσογαίας έγραφε:
Τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ Ἀγγλικανοὶ καὶ οἱ Καθολικοὶ ἀποφάσισαν, γιὰ προληπτικοὺς λόγους, τὴ διακοπὴ τῆς μετάδοσης τῆς θείας κοινωνίας στὴν Ἀγγλία καὶ τὴ Νέα Ζηλανδία ἀντίστοιχα, ἂν ἀληθεύει, δὲν φανερώνει, ὅπως μερικοὶ ὑποστηρίζουν, σύνεση καὶ ἐλευθερία, ἀλλὰ καταδεικνύει μὲ τὸν καλύτερο τρόπο τὴν τεράστια ἀπόσταση τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ εἶναι Eὐχαριστιακὴ στὴ θεολογία καὶ ζωή της, ποὺ ζεῖ, πιστεύει καὶ κηρύττει τὸ Μυστήριο, ἀπὸ τὶς ὑπόλοιπες χριστιανικὲς ὁμάδες, ποὺ ἔμμεσα ὁμολογοῦν τὴν ἀπουσία τῆς χάριτος καὶ τῶν σημείων τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὰ λεγόμενα μυστήριά τους καὶ τὴν ἀπώλεια τῆς ἐκκλησιαστικῆς ταυτότητάς τους. Ζωὴ χωρὶς Μυστήριο μοιάζει μὲ σοβαρὴ ἀσθένεια χωρὶς φάρμακο. [Εδώ, στο τέλος της ανάρτησης].
Για το θέμα του υποτιθέμενου κινδύνου μετάδοσης ασθενειών μέσω της θείας κοινωνίας, ας δούμε δύο μαρτυρίες, από εδώ. Σε αυτό το αφιέρωμα, στο τέλος, έδωσα παραπομπή, αλλά δεν τις παρέθεσα, γιατί είναι κάπως σοκαριστικές. Τώρα όμως νομίζω ότι πρέπει να τις παραθέσω.
Προφανώς αυτές οι μαρτυρίες - και άλλες τέτοιες - δεν λένε τίποτα για τους άθεους. Αν όμως ήταν μαρτυρίες περί του αντιθέτου, σίγουρα θα τις επικαλούνταν!
Μία γυναίκα με λύσσα στη Σαγγάη της Κίνας φτύνει την Θεία Κοινωνία λόγω κρίσης και ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς Επίσκοπος Σαγγάης (+1966) την τρώει γιατί δεν κάνει να πεταχτεί
Θα διηγηθούμε ένα γεγονός που παρουσιάζει την ακλόνητη πίστη του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς Επισκόπου Σαγγάης, Βρυξελλών και Σαν Φρανσίσκο (+1966) στον Χριστό, το οποίο διηγείται η Ο. Σκοπικιένκο κι έχει επιβεβαιωθεί από πολλά άτομα της Σαγγάης.
“Κάποια κυρία Νενχίκοβα υπέστει δάγκωμα από λυσσασμένο σκυλί. Προφανώς δεν πήρε την κατάστασή της στα σοβαρά κι αμέλησε τα εμβόλια κατά της λύσσας, με αποτέλεσμα μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, να προσβληθεί από αυτήν την τρομερή ασθένεια. Ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς έμαθε το γεγονός κι έσπευσε να συναντήσει την ετοιμοθάνατη γυναίκα. Αμέσως την κοινώνησε, αλλά όμως αυτή έπαθε κρίση λόγω της ασθένειας της λύσσας, άρχισε να αφρίζει από το στόμα κι έφτυσε τη Θεία Κοινωνία που μόλις είχε λάβει.
Επειδή όμως η Θεία Κοινωνία δεν επιτρέπεται να πέσει κάτω, ο Άγιος έσκυψε αμέσως, μάζεψε τα Τίμια Δώρα, που μόλις είχε φτύσει κάτω στο πάτωμα η άρρωστη γυναίκα και τα έφαγε εκείνος! Αμέσως οι γύρω του, του είπαν: «Βλαντίκα (=πάτερ), τι κάνεις εκεί; Η λύσσα είναι τρομερά κολλητική». Ο Βλαντίκα όμως, ειρηνικά τους απάντησε: «Δεν θα πάθω απολύτως τίποτα, γιατί είναι τα άχραντα Δώρα, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού». Κι έγινε ακριβώς όπως το είπε, δεν έπαθε απολύτως τίποτα!
Από το βιβλίο "Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς", εκδόσεις Αγ. Νεκταρίου Δωρίδος
Ο π. Βενέδικτος Πετράκης (+1961) με την Αγία Λαβίδα έφαγε την αιμόπτυση ετοιμοθάνατου φυματικού που μόλις είχε κοινωνήσει
Στα Ιωάννινα, κοντά στο ναό των Άγιων Αναργύρων του Κάστρου μέσα στο κάστρο του Αλή Πασά, ήταν το μικρό Φθισιατρείο με τους ετοιμοθάνατους φυματικούς.
Στα χρονιά 1938 - 1940 μετά τη Θεία Λειτουργία, ο Πατέρας Βενέδικτος Πετράκης πήγαινε κάθε Τετάρτη κι όποτε άλλοτε χρειαζόταν και κοινωνούσε τους αρρώστους.
Μία μέρα κοινώνησε και έναν φυματικό ετοιμοθάνατο. Εκείνος αμέσως, μόλις εκοινώνησε, έκαμε αιμόπτυση. Ο Πατέρας Βενέδικτος με την Αγία Λαβίδα μάζεψε την αιμόπτυση, που είχε και την Θεία Κοινωνία μέσα και την έφαγε.
Οι γιατροί που το είδαν τρόμαξαν και φώναξαν:
- Μα! Είναι στα καλά του αυτός ο παπάς ή τρελάθηκε;! Πάει αυτός...! Θα του έλθει αμέσως καλπάζουσα!
Τόση δυστυχώς πίστη είχαν εκείνοι. Που να είχαν την πίστη του Πατρός Βενέδικτου. Ο Πατέρας Βενέδικτος δεν τους έδωσε σημασία και φυσικά δεν έπαθε τίποτα. Εγνώριζε ότι στην Θεία Κοινωνία είναι ο Χριστός, ο Θεός που είναι «πυρ καταναλίσκον».
Από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Βασιλόπουλου "Βενέδικτος Πετράκης, ο φλογερός ιεροκήρυξ", σελ. 21, εκδ. ''Ορθόδοξου Τύπου''
*****
Τελειώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω στους εν Χριστώ αδελφούς μου ότι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, έρχονται και χειρότερα. Δηλαδή ανοίγουν πλέον οι ασκοί του Αιόλου, πέφτουν οι όποιες μάσκες και θα αποκαλυφθεί το μίσος και η βία της εποχής μας εναντίον των χριστιανών. Αυτό είναι το θέμα της φετινής Μ. Σαρακοστής, όπως σημείωσε κάποιος αδελφός. Το γρονθοκόπημα θα συνεχιστεί και πιθανόν να δούμε και βίαια επεισόδια μέσα σε ιερούς ναούς.
Εμείς, καλό είναι να απαντάμε πάντα με αγάπη και προσευχή. Και ας μην αναζητούμε ειδήσεις και άρθρα για το θέμα αυτό, που μόνο ταραχή θα μας φέρουν. Σαρακοστή είναι, μέχρι το Πάσχα ας ασχοληθούμε με το Χριστό και την αγάπη. Οι απ' έξω, ας φωνάζουν. Θα περάσει κι αυτό, όπως τόσα άλλα.
Βεβαίως, η Εκκλησία θα μπορούσε να κλείσει τα στόματα, συμβιβαζόμενη με τον κόσμο και αλλάζοντας τον τρόπο της θείας κοινωνίας. Αλλά αυτό μυρίζει θρησκευτικό διωγμό και αυτό είναι που κυρίως προκαλεί τις αντιδράσεις μας.
Αν όλοι δικαιούνται να κάνουν αυτό που τους εκφράζει, δεν είναι άδικο να μην μπορούμε εμείς να κάνουμε αυτό που θεωρούμε ότι μας δίνει ζωή;
Επειδή αυθαίρετα οι εκτός Εκκλησίας, που είτε μας μισούν είτε μας παρεξηγούν, θεωρούν ότι τους θέτει σε κίνδυνο, χωρίς να έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις εδώ και τόσους αιώνες; Και φωνάζουν, κλονίζοντας το θάρρος και των αδελφών μας, που ποτέ δεν μπήκαν στη διαδικασία μιας πραγματικής πνευματικής ζωής, γι' αυτό και αμφιβάλλουν για εκείνα, για τα οποία εμείς - με τη χάρη του Θεού - δεν αμφιβάλλουμε...
Ας μας αφήσουν ήσυχους, τέλος πάντων, ας μη μας κάνουν παρέα (μη μας... κολλήσουν και τίποτα) και όταν με το καλό περάσει η μπόρα ας ξαναγίνουμε φίλοι.
Υπομονή λοιπόν. Θα έρθει το Πάσχα και θα καταλαγιάσει κι αυτό, και θα προχωρήσουμε, με τη βοήθεια του Θεού. Δόξα τω Θεώ.
Έτσι πιστεύω και εύχομαι να είναι ο Χριστός μαζί με όλους, με όλο τον κόσμο, πιστούς και "απίστους".
Αμήν.
Πηγή
