Να τον παρηγορεί στις στενοχώριες της ζωής και να τον προτρέπει στα καλά έργα.
Ο φύλαξ άγγελος δόθηκε από τον Θεό για την σωματική και ψυχική προστασία του ανθρώπου. Ουδέποτε κοιμάται, κατά τον λόγο του ψαλμωδού: «Μηδέ νυστάξει ο φυλάσσων σε» (Ψαλμ. 120.3).
Ο φύλαξ άγγελος προστατεύει την εμπιστευμένη σ’ αυτόν ψυχή σε καιρό πειρασμού, εάν έχει πίστη και φόβο Θεού, όπως λέγει ο ίδιος βασιλεύς και προφήτης: «Παρεμβάλει άγγελος κύκλω των φοβούμενων αυτόν» (Ψαλμ. 33,9) Ο φύλαξ άγγελος υπηρετεί την σωτηρία του ανθρώπου (Εβρ. 1,14).
Λυτρώνει τον άνθρωπο σε επικίνδυνες περιστάσεις (Πράξ. 5,19 12,7-8 9, 11). Είναι λειτουργικό πνεύμα του Θεού για την προστασία των ανθρώπων (Ψαλμ. 102,21. 103,5. Λουκ. 16,22).
Οι άγγελοι βλέπουν πάντοτε την δόξα του Θεού στους ουρανούς και προσεύχονται για τους ανθρώπους.
Ο χριστιανός έχει και κακό άγγελο που τον ακολουθεί σ’ όλη του την ζωή του; Ποιος είναι ο σκοπός του;
Ναι, κάθε χριστιανός έχει από το βάπτισμα του ένα αγαθό άγγελο, ο οποίος στέκεται δεξιά του και τον συμβουλεύει σε κάθε ευάρεστο στον Θεό έργο. Αυτός γράφει λεπτομερώς ένα προς ένα, όλα τα καλά έργα που κάνει στην ζωή του ο άνθρωπος και τα οποία θα παρουσίαση στην ώρα της Κρίσεως.
Επίσης, από την βρεφική του ηλικία ακολουθεί τον χριστιανό και ένας κακός άγγελος (διάβολος), ο οποίος γράφει και αυτός λεπτομερώς, κάθε αμαρτία που κάνει ο άνθρωπος στην ζωή του, μέχρι την ώρα του θανάτου.
Όταν κάνει κάποια αμαρτία ο άνθρωπος, αμέσως ο διάβολος άγγελος , του φέρνει την αμαρτία στα εναέρια τελώνια για να γραφθεί εκεί και μετά τον θάνατο του να τον εμποδίσουν και να τον κατεβάσουν στην άβυσσο της κολάσεως, όπως αναφέρεται αυτό στην ζωή του αγίου Βασιλείου του Νέου, που εορτάζει τον μήνα Μάρτιο.
Ο σκοπός του πονηρού πνεύματος είναι να πειράζει τον άνθρωπο πάντοτε και να τον παρακινεί στην αμαρτία, με την σκέψη, την φαντασία, τις αισθήσεις, τα λόγια, τα έργα, το σώμα και με την ψυχή.
Εάν ο άνθρωπος τον ακούσει, επιθυμήσει την αμαρτία και την επιτέλεση ακόμη, ο διάβολος τότε γράφει κάθε κακή σκέψη, λόγο, και έργο που έκανε στη ζωή του, για τα οποία θα ζητήσει λόγο στην μέλλουσα Κρίση, μετά θάνατο, εάν βέβαια δεν λύση τις αμαρτίες με την μετάνοια και την εξομολόγηση.
Γέροντας Κλεόπα Ηλιέ
Πηγή
