(...) Μερικές φορές,
κάποιες
προφητείες δίνουν
την εντύπωση
ύπαρξης
διαφορών με
κάποιες άλλες,
για το ίδιο, ή,
σχετικά το ίδιο
θέμα...
Άλλες
πάλι
προφητείες
παρερμηνεύονται,
μη μπορώντας να
κατανοήσουμε
τι ακριβώς
εννοούσε ένας
Άγιος όταν
έλεγε μία
προφητεία.
Τρανταχτό
παράδειγμα
είναι κάποιες
προφητείες του
Αγίου Κοσμά του
Αιτωλού για
τά «Εξαμίλια».
Έπρεπε
να περάσουν
πολλά χρόνια
και να μιλήσει
ερμηνευτικά
ένας νεώτερος
Άγιος της
εποχής μας, ο Άγιος Παϊσιος,
λέγοντας ότι
δεν πρόκειται
για το χωριό
Εξαμίλια της
Κορινθίας ή της
Μακεδονίας, αλλά
πρόκειται για
τά 6
Ναυτικά μίλια
και την
επέκτασή τους
στο Αιγαίο, πού
θα αποτελέσει
και αφορμή για
τον μεγάλο
πόλεμο με την
Τουρκία…
Γενικά
τώρα:
δεν πρέπει να
δίνουμε
πάντοτε προσοχή σε
απόλυτες
χρονολογίες
εκπλήρωσης
γιατί πολλοί
πλανήθηκαν. Άς
τις έχουμε όμως
υπ΄ όψη μας, δεν
πειράζει, και
αυτό αρκεί, μια
και μερικές
φορές φέρνει
καρπούς
μετανοίας και
αλλαγή της
αμαρτωλής ζωής
πολλών
ανθρώπων...
Άλλωστε,
και η μετάνοια
των ανθρώπων
πού
συντελείται σέ κάθε εποχή,
είναι δυνατόν
να επιβραδύνει
την οργή του
Θεού
μεταθέτοντας
ακόμη και τις
χρονολογίες…
«Δόγμα» της
Ορθοδόξου
Εκκλησίας
είναι, ότι: καμία
προφητεία δεν
γίνεται
αποδεκτή εάν
πρώτα δεν
εκπληρωθεί!
Όταν γίνει
πράξη η
προφητεία αυτή,
τότε σίγουρα
λέμε ότι μίλησε
το Πνεύμα το
Άγιο όταν
ειπώθηκε, και
ότι δεν ήταν
μία απλή
ανθρώπινη
σκέψη ή μία
συναισθηματική
παρόρμηση, έστω
και ενός Αγίου
ανθρώπου…
Συνεπώς, σαν
ελεύθεροι
άνθρωποι
μπορούμε να
παρατηρούμε τα
σημεία των
καιρών για να
μη
αιφνιδιασθούμε
κάποτε, αλλά να
μη τα
παρερμηνεύουμε
με προσωπικές
εκτιμήσεις μας
καί νά "κτυπάμε
τό χέρι μας στό
τραπέζι", ότι "
ναί, έτσι θά
γίνει..."…
Και
το κυριότερο,
να μη φοβόμαστε,
μιά και «η
πραγματική
αγάπη προς τον
Θεό, έξω βάλει
τον φόβο».
Άς έχουμε
λοιπόν αυτή την
αγάπη προς τον
Θεό πού διώχνει
κάθε έξωθεν
φόβο, και άς
προσπαθούμε να
βρισκόμαστε
πάντοτε μέσα
στην χάρη των
Αγίων
Μυστηρίων του
Χριστού μας ώστε εάν
ζήσουμε εκείνη
την εποχή να
είμαστε
προφυλαγμένοι
και έτοιμοι…
