Ξεκινήσαμε από τον υπ’ αριθμό Ένα αλλά και πρώτο παράγοντα ευημερίας· την Ορθόδοξη Πίστη μας, την Οποία, λιθαράκι λιθαράκι γκρεμίσαμε. Και δεν μας έφθασε μόνο αυτό· χωρίς να το καταλάβουμε, γίναμε πολέμιοί Της.
Τι να κάνει και ο πανάγαθος Θεός μας, που μακροθυμεί και περιμένει την μετάνοιά μας. Ο Θεός μας είναι ο Κύριος, και αφού δεν τον θέλουμε, δεν θέλει να μας εκβιάζει. Μας προειδοποίησε με αγάπη: δεν μπορούμε να δουλεύουμε για δυο κυρίους. Εμείς όμως, προτιμήσαμε τον δεύτερο κύριο, τον κύριο και άρχοντα του απατεώνα κόσμου τούτου. Επομένως, ο Κύριος, μας άφησε με αυτόν που λατρεύουμε και μιας και ο τόπος του κυρίου αυτού είναι η Κόλαση, σε τέτοιον τόπο μετέτρεψε την πατρίδα μας: σε Κόλαση! Αυτή είναι η απλή και σκληρή αλήθεια.
Πρώτα απ’ όλα, λοιπόν, προδώσαμε την Πίστη μας· σε ανώτατο επίπεδο Πατριάρχες και Αρχιερείς, και έπειτα εμείς οι μικροί και ασήμαντοι, που λατρεύουμε οτιδήποτε άλλο, πλην του Θεού· γίναμε ειδωλολάτρες! «Λατρεύω την ομάδα μου», «λατρεύω αυτό το φόρεμα», «λατρεύω αυτό το φαγητό» και άλλα τέτοια, που όμως φανερώνουν ότι η καρδιά μας είναι αλλού προσκολλημένη και όχι στον αληθινό Θεό, στον θάνατο και όχι στη Ζωή!
Ο Κύριος μας προειδοποίησε:
Θα έλθουν εις σε όλαι αι ευλογίαι του Θεού και θα σε εύρουν, εάν με προσοχήν ακούσης την φωνήν Κυρίου του Θεού σου.
Θα είσαι ευλογημένος εις την πόλιν και ευλογημένος στον αγρόν. Ευλογημένα θα είναι τα παιδιά σου και τα προϊόντα των αγρών σου και αι αγέλαι των βοδιών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου. Ευλογημέναι αι αποθήκαι σου και τα πλεονάσματά σου. Ευλογημένος θα είσαι, όταν εισέρχεσαι κάπου, και ευλογημένος όταν θα εξέρχεσαι.
Κύριος ο Θεός σου θα παραδώση εις τα χέρια σου συντετριμμένους τους εχθρούς, οι οποίοι ανθίστανται εναντίον σου. Θα πάθουν τόσην πανωλεθρίαν, ώστε, ενώ από ένα δρόμον συμπαγείς ήλθον εναντίον σου, από επτά δρόμους θα φύγουν πανικόβλητοι από εμπρός σου.
Είθε ο Κύριος να αποστείλη πλουσίαν εις σε την ευλογίαν του, εις τας αποθήκας σου, εις όλα τα έργα που θα απλώσης το χέρι σου, εις την χώραν που σου δίδει ο Κύριος. Είθε να σε αναδείξη και να σε αξιώση να γίνης δι' αυτόν λαός άγιος όπως ωρκίσθη στους προγόνους σου, εάν ακούσης την φωνήν Κυρίου του Θεού σου και πορευθής εις όλους τους δρόμους του θελήματός του.
Θα σε ίδουν τότε όλοι οι λαοί της γης, θα σε θαυμάσουν, αλλά και θα σε φοβηθούν, διότι φέρεις ως προσωνυμίαν σου το όνομα του Θεού. Κύριος ο Θεός σου θα σου δώση πλούσια τα αγαθά του πληθύνων τα παιδιά σου, τα κτήνη σου, τα προϊόντα των αγρών σου εις την χώραν, την οποίαν ο Κυριος ωρκίσθη στους προπάτοράς σου ότι θα σου δώση.
Είθε να ανοίξη δια σε ο Κύριος τον αγαθόν του θησαυρόν, τον ουρανόν δια να δίδη εις τα χωράφια σου βροχήν κατά τον κατάλληλον καιρόν. Είθε να ευλογήση όλα τα έργα των χειρών σου, ώστε να δανείζης εις πολλούς λαούς, συ όμως να μη ευρίσκεσαι εις την ανάγκην να δανείζεσαι· να άρχης και να εξουσιάζης επάνω εις πολλά έθνη, κανένας όμως να μη εξουσιάζη εις σέ. Είθε Κυριος ο Θεός σου να σε αναδείξη πρώτον και όχι τελευταίον, να είσαι επάνω από όλους και όχι υποκάτω. Και αυτά θα γίνουν, εάν ακούσης την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, όσα εγώ σήμερον σε διατάσσω να φυλάττης και να εφαρμόζης.
Καμμίαν εντολήν, από όσας εγώ σου δίδω σήμερον, δεν θα παραβής, ώστε να βαδίζης δεξιά η αριστερά, να πορεύεσαι οπίσω από άλλους θεούς και να λατρεύης αυτούς.
Εάν δεν ακούσης και δεν υπακούσης εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, ώστε να φυλάττης και να εφαρμόζης όλας τας εντολάς αυτού, τας οποίας εγώ σήμερον σου δίδω, θα έλθουν και θα ξεσπάσουν εναντίον σου όλαι αυταί αι κατάραι.
Θα είσαι κατηραμένος εις την πόλιν και στον αγρόν. Κατηραμέναι θα είναι αι αποθήκαι σου και τα περισσεύματά σου. Κατηραμένα τα παιδιά σου και τα προϊόντα των αγρών σου, αι αγέλαι των βοδιών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου. Κατηραμένος θα είσαι συ, όταν εισέρχεσαι και όταν θα εξέρχεσαι από το σπίτι σου, από την πατρίδα σου, από παντού.
Θα στείλη εναντίον σου ο Κύριος την φτώχειαν, την μεγάλην πείναν, την φθοράν εις όλα επί των οποίων θα βάλης το χέρι σου, μέχρις ότου σε εξολοθρεύση, μέχρις ότου σε καταστρέψη συντόμως δι' όλας τας πονηρίας σου, επειδή με εγκατέλιπες, θα είπη ο Θεός.
Ο Κύριος θα κολλήση επάνω σου αρρώστιες που φέρουν τον θάνατον, μέχρις ότου σε εξολοθρεύση μέσα εις την χώραν, προς την οποίαν πορεύεσαι τώρα να την κληρονομήσης. Θα σε κτυπήση ο Κύριος με εξαντλητικήν αδυναμίαν, με πυρετόν και ρίγος και φαγούραν και ελονοσίαν και κιτρίνισμα. Ολαι αυταί αι ασθένειαι θα σε καταδιώξουν, μέχρις ότου σε εξολοθρεύσουν.
Ο ουρανός επάνω από το κεφάλι σου θα είναι κατάξηρος, όπως ο χαλκός, και η γη κάτω από τα πόδια σου ξηρά και στεγνή σαν σίδηρος. Κύριος ο Θεός σου θα δώση αντί της ευεργετικής βροχής κονιορτόν· χώμα από τον ουρανόν σαν βροχή θα πέση επάνω σου, μέχρις ότου σε ξεπαστρέψη και σε καταστρέψη.
Ο Κύριος θα σε επισκεφθή με οργήν αποστέλλων προς τιμωρίαν σου τους εχθρούς σου. Θα νικηθής από αυτούς· και ενώ από ένα δρόμον συμπαγής και οργανωμένος θα επιτεθής εναντίον αυτών, από επτά δρόμους θα φύγης πανικόβλητος καταδιωκόμενος από αυτούς. Και διασπαρήτε ως αιχμάλωτοι εις όλας τας βασιλείας του κόσμου. Οι νεκροί σου θα μένουν άταφοι, τροφή των πτηνών του ουρανού και των θηρίων της γης. Κανείς δεν θα ημπορέση να προλάβη και να σταματήση την καταστροφήν σου.
Ο Κύριος θα σε κτυπήση με τας πληγάς της Αιγύπτου στο δέρμα σου, με αγρίαν ψώραν και με φαγούραν, ώστε να μη ημπορής να εύρης θεραπείαν. Θα σε κτυπήση ο Κυριος με παράλυσιν, με τύφλωσιν και φρενοβλάβειαν. Εις το καταμεσήμερον θα ψηλαφής, δια να εύρης διάφορα αντικείμενα, όπως ψηλαφή ο τυφλός στο σκότος, και δεν θα κατευοδοθούν αι προσπάθειαί σου. Αλλοι θα σε αδικούν και θα αρπάζουν τα υπάρχοντά σου όλας τας ημέρας, και κανείς δεν θα υπάρχη να σε βοηθήση.
Σύζυγον θα λάβης και άλλος άνδρας θα την έχη· οικίαν θα οικοδομήσης και δεν θα κατοικήσης εις αυτήν. Αμπέλι θα φυτεύσης και δεν θα το τρυγήσης. Άλλος θα σφάξη εμπρός εις τα μάτια σου το μοσχάρι σου και συ δεν θα φάγης από αυτό. Τον όνον σου θα τον αρπάσουν από εμπρός σου και δεν θα σου τον αποδώσουν· τα πρόβατά σου θα δίδωνται στους εχθρούς σου και δεν θα υπάρξη κανείς να σε βοηθήση.
Οι υιοί σου και αι θυγατέρες σου θα παραδοθούν εις αλλοεθνείς και οι οφθαλμοί σου θα βλέπουν αυτούς απαγομένους μέχρις ότου ατονίσουν και καταληφθούν από σπασμούς. Το χέρι σου θα είναι ανίκανον να βοηθήση αυτούς. Τα προϊόντα των αγρών σου και όλους τους κόπους σου θα τους φάγη λαός, τον οποίον δεν γνωρίζεις. Θα αδικήσαι και θα συντρίβεσαι όλας τας ημέρας της ζωής σου. Θα μένης άναυδος και έξαλλος εμπρός εις εκείνα, που θα βλέπουν οι οφθαλμοί σου.
Θα σε κτυπήση ο Κύριος με σκληράς πληγάς εις τα γόνατα, εις τας κνήμας, από το πέλμα των ποδιών σου έως στο κεφάλι σου, τόσον βαρειά, ώστε να μη ημπορής να θεραπευθής. Θα απαγάγη ο Κύριος σε και τους άρχοντάς σου, τους οποίους θα έχης εκλέξει δια τον εαυτόν σου, εις άλλον λαόν τον οποίον ούτε συ ούτε οι πατέρες σου εγνωρίζατε. Και εκεί θα λατρεύσης άλλους θεούς, ξύλα και λιθάρια.
Και θα είσαι ανεξήγητον αίνιγμα, παροιμία και μολόγημα μεταξύ όλων των εθνών, εις τα οποία θα σε απαγάγη ο Κυριος. Πολύν σπόρον θα ρίχνης στον αγρόν σου και ολίγα εισοδήματα θα παίρνης, διότι θα καταφάγη αυτά η ακρίδα. Θα φυτεύσης αμπέλι και θα το εργασθής, αλλά δεν θα πίης οίνον, δεν θα ευφρανθής από αυτό, διότι το σκουλήκι θα καταφάγη τα σταφύλια.
Εληές θα υπάρχουν εις όλην την έκτασιν της χώρας σου, αλλά δεν θα έχης λάδι ούτε να αλειφθής, διότι θα πέση παράκαιρα ο καρπός των ελαιών σου. Θα αποκτήσης υιούς και θυγατέρας, αλλά δεν θα τους έχης κοντά σου, διότι θα απαχθούν αιχμάλωτοι. Όλα τα δένδρα σου και τα γενήματα των αγρών σου θα τα καταστρέψη αρρώστια των φυτών, η σκωρίασις. Ο ξένος, που θα είναι κοντά σου, θα ευδοκιμήση και θα ανέλθη πολύ υψηλότερα από σε, συ δε θα πέσης πολύ χαμηλά. Εκείνος θα πλουτήση ώστε να σε δανείζη, ενώ συ δεν θα έχης την δυνατότητα να τον δανείζης. Εις τον τόπον σου εκείνος θα είναι κεφαλή και συ θα είσαι η ουρά.
Θα επιπέσουν εναντίον σου όλαι αυταί αι κατάραι, θα σε καταδιώξουν και θα σε καταλάβουν, έως ότου σε εξολοθρεύσουν, έως ότου σε καταστρέψουν, διότι δεν υπήκουσες εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου να φυλάξης τας εντολάς του και τα προστάγματά του, όσα σε διέταξε.
Αυταί δε αι τιμωρίαι θα είναι σημάδια και καταπληκτικά γεγονότα, όχι μόνον δια σέ, αλλά και δια τους απογόνους σου πάντοτε, ένεκα του γεγονότος ότι συ δεν ελάτρευσες Κυριον τον Θεόν σου με χαράν και με ευγνώμονα καρδίαν δι' όλα τα αναρίθμητα αγαθά που σου έδωκε.
Θα γίνης ευτελής δούλος στους εχθρούς σου, τους οποίους θα στείλη ο Κυριος εναντίον σου· θα πεινάς, θα διψάς, θα είσαι γυμνός, θα στερήσαι από όλα· ο δε εχθρός σου θα θέση γύρω από τον τράχηλόν σου σιδερένιον κρίκον, μέχρις ότου σε εξολοθρεύση.
Ο Κύριος θα οδηγήση εναντίον σου από μακράν, από τα άκρα της γης, έθνος ορμητικόν και ταχύ ωσάν τον αετόν, έθνος του οποίου δεν θα εννοής την γλώσσαν· λαόν αναίσχυντον και αδιάντροπον, ο οποίος δεν θα σεβασθή τον γέροντα και δεν θα λυπηθή το παιδί. Αυτός θα καταφάγη αυτά, που θα γεννούν τα ζώα σου, θα καταφάγη τα προϊόντα της γης σου, και δεν θα αφήση δια σε σιτάρι, οίνον, έλαιον, τα κοπάδια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου, μέχρις ότου σε καταστρέψη, και σε εξοντώση από τας πόλεις σου, μέχρις ότου κρημνισθούν τα υψηλά και τα οχυρά τείχη, επί των οποίων συ είχες πεποίθησιν, εις όλην την έκτασιν της χώρας σου. Θα σε βασανίση και θα σε ταλαιπωρήση εις όλας τας πόλεις, τας οποίας σου έδωσεν ο Θεός.
Και συ, παραζαλισμένος από την συμφοράν και την πείναν, θα φάγης τον καρπόν των σπλάγχνων σου, τα κρέατα των παιδιών σου και των θυγατέρων σου, όσα σου έδωκεν ο Θεός, εξ αιτίας της απογνώσεως και της θλίψεως, εις την οποίαν σε κατήντησεν ο εχθρός σου.
Ο πλέον λεπτεπίλεπτος μεταξύ σας και ο πλέον τρυφερός, θα φθονή τον αδελφόν του, την γυναίκα του, που αυτός θα την έχη εις την αγκάλην του, και όσα παιδιά του απέμειναν από την πείναν· θα σκληρυνθή τόσον, ώστε να μη δώση εις κανένα εξ αυτών από τα κρέατα των τέκνων του, τα οποία αυτός θα τρώγη, διότι δεν θα του έχη απομείνει τίποτε άλλο προς χορτασμόν της πείνας του. Τοσον μεγάλη θα είναι η στενοχωρία σου και η θλίψις σου, με την οποίαν θα σε καταθλίβουν οι εχθροί σου εις όλας τας πόλεις σου.
Η καλομαθημένη μεταξύ σας και η τρυφερά γυνή, η οποία δια την μεγάλην της μαλθακότητα και τρυφερότητα δεν είχε πατήσει το πόδι της εις την γην, θα φθονή τον άνδρα της και το παιδί της και την θυγατέρα της, θα ίδη με ζηλότυπον βλέμμα τον υμένα που καλύπτει το έμβρυον, το οποίον εξήλθεν από τους μηρούς της, και το τέκνον το οποίον εγέννησε. Επάνω εις την αβάστακτον στενοχωρίαν και θλίψιν, με την οποίαν θα σε καταθλίψη ο εχθρός σου εις όλας τας πόλεις σου, η καλομαθημένη γυναίκα σου, παραζαλισμένη από την πολλήν πείναν, θα καταφάγη αυτά κρυφίως.
Εάν δεν υπακούσης, ώστε να τηρήσης όλας τας εντολάς του Νομου τούτου, αυτάς που έχουν καταγραφή στο βιβλίον τούτο, και δεν ευλαβηθής το πανέντιμον και θαυμαστόν τούτο Ονομα, δηλαδή Κυριον τον Θεόν σου, τότε θα στείλη ο Κύριος αυτάς τας πληγάς εναντίον σου και εναντίον των απογόνων σου, πληγάς μεγάλας και τρομεράς, νόσους οδυνηράς και μακροχρονίους, και θα στρέψη εναντίον σου όλην την φρικτήν οδύνην της Αιγύπτου, την οποίαν και συ εφοβείσο και έτρεμες, όταν ευρίσκεσο εκεί· όλα αυτά θα πέσουν και θα κολλήσουν επάνω σου.
Και κάθε άλλην ασθένειαν και κάθε άλλην θλίψιν, η οποία αναφέρεται και δεν αναφέρεται στο βιβλίον τούτο του Νομου, θα εξαποστείλη επάνω σου ο Κυριος, έως ότου σε εξολοθρεύση. Και θα μείνετε ολίγοι κατά τον αριθμόν, ενώ προηγουμένως υπήρξατε πολυπληθείς ωσάν τα άστρα του ουρανού, διότι δεν υπηκούσατε εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σας.
Και όπως προηγουμένως ο Κύριος ηυχαριστήθη δια σας και σας ηυλόγησε και σας επλήθυνε, έτσι τώρα θα ευχαριστηθή εις βάρος σας ο Κυριος με το να σας εξολοθρεύση. Θα εξολοθρευθήτε ταχύτατα από την χώραν, εις την οποίαν τώρα εισέρχεσθε να κληρονομήσετε.
Κύριος ο Θεός σας θα σας διασκορπίση εις όλα τα έθνη, από το ένα έως το άλλο άκρον της γης, και θα γίνετε εκεί δούλοι εις άλλους θεούς ψευδείς, εις ξυλίνους και λιθίνους, τους οποίους δεν εγνώριζες ούτε συ ούτε οι προπάτορές σου.
Αλλά και μεταξύ των εθνών εκείνων δεν θα έχης ανάπαυσιν και ησυχίαν, ούτε και θα σταματήσουν κάπου τα πόδια σου εις μόνιμον κατοικίαν σου. Ο Κύριος θα δώση εις σε καρδίαν άθυμον και μελαγχολικήν, οφθαλμούς αλαμπείς και μισοσβημένους, ζωήν, η οποία θα λυώνη ημέραν με την ημέραν.
Η ζωή σου θα είναι ενώπιόν σου αβεβαία και ασταθής. Θα φοβήσαι ημέραν και νύκτα και δεν θα έχης πεποίθησιν και ελπίδα ότι θα ζήσης.[1] (Δευτ. 28, 2-66)
Εάν τα λόγια αυτά της Αγίας Γραφής, μας θυμίζουν την σημερινή κατάσταση της Πατρίδας μας, ας μετανοήσουμε, και ας κραυγάσουμε μαζί με τον Αζαρία:
“Ευλογημένος είσαι, Κύριε ο Θεός των πατέρων μας, άξιος παντός επαίνου· δοξασμένον το Όνομά σου στους αιώνας των αιώνων. Διότι είσαι δίκαιος εις όλα εκείνα, τα οποία έκαμες προς ημάς. Ολα τα έργα σου είναι αληθινά. Αι οδοί, τας οποίας συ έδωσες εντολήν να ακολουθώμεν, είναι ευθείαι και ασφαλείς. Όλαι αι αποφάσεις σου ορθαί. Δικαίας αποφάσεις αλαθήτου κρίσεως εξέδωσες δι' όλας εκείνας τας τιμωρίας και θλίψεις, τας οποίας έστειλες εις ημάς και εναντίον της Ιερουσαλήμ, της αγίας πόλεως των προγόνων μας. Διότι με ακρίβειαν και με δικαίαν κρίσιν επέφερες όλα αυτά εναντίον μας εξ αιτίας των αμαρτιών μας. Διότι ημείς ημαρτήσαμεν, παρέβημεν τον Νόμον σου και απεμακρύνθημεν από σέ. Ημαρτήσαμεν εις όλα, δεν υπηκούσαμεν εις τας εντολάς σου, δεν εφυλάξαμεν και δεν επράξαμεν σύμφωνα με εκείνα, τα οποία συ μας είχες διατάξει, δια να ζήσωμεν ευτυχείς και ασφαλείς. Δια τούτο όλα όσα συ έφερες εναντίον μας, όλα όσα έπραξες εις τιμωρίαν μας, τα έκαμες κατά δίκαιον και αληθινήν κρίσιν. Και παρέδωκες ημάς εις χείρας παρανόμων εχθρών, αποστατών, μισητοτάτων, εις χείρας βασιλέως αδίκου και μοχθηροτάτου από όλους τους βασιλείς της γης. Τώρα δε, Κύριε, δεν έχομεν το σθένος να ανοίξωμεν το στόμα μας προς σε. Καταισχύνη και όνειδος εγίναμεν δια τους δούλους σου, που σε υπηρετούν, δια τους ανθρώπους οι οποίοι σε λατρεύουν. Αλλά σε ικετεύομεν· δια το άγιον και φιλάνθρωπον Όνομά σου μη μας παραδώσης εις πλήρη όλεθρον και μη διαλύσης την συμφωνίαν, που συνήψες με τους πατέρας μας. Μη απομακρύνης από ημάς το έλεός σου προς χάριν του αγαπητού σου Αβραάμ, προς χάριν του δούλου σου Ισαάκ και του Ιακώβ, του αγίου σου. Εις αυτούς είπες και υπεσχέθης, να πληθύνης τους απογόνους των και να τους αναδείξης ως προς το πλήθος ωσάν τα άστρα του ουρανού και ωσάν την άμμον, που υπάρχει εις την παραλίαν της θαλάσσης. Σε παρακαλούμεν θερμώς, Δέσποτα, διότι ημείς σήμερον εγίναμεν ολιγώτεροι και μικρότεροι από όλα τα έθνη. Εξ αιτίας των αμαρτιών μας είμεθα σήμερον εις όλην την οικουμένην εξευτελισμένοι και άσημοι. Εις την εποχήν μας αυτήν δεν υπάρχει βασιλεύς δι' ημάς, ούτε προφήτης, ούτε κανένας άλλος άρχων. Δεν προσφέρονται πλέον ολοκαυτώματα, ούτε αναίμακτοι θυσίαι, ούτε θυμίαμα, ούτε και υπάρχει ναός και θυσιαστήριον, δια να προσφέρωμεν ενώπιόν σου τας θυσίας μας και να εύρωμεν έλεος. Αλλά ας προσφερθώμεν ως θυσία ενώπιόν σου και ας γίνωμεν δεκτοί από σε με ψυχήν συντετριμμένην και πνεύμα ταπεινωμένον. Συ δέ, Κύριε, εν τω ελέει σου, όπως θα εδέχεσο ολοκαυτώματα κριών και ταύρων και μυριάδων αμνών καλοθρεμμένων, έτσι ας γίνη σήμερα δεκτή η θυσία μας αυτή ενώπιόν σου. Σε ακολουθούντες προσφέρομεν αυτήν την θυσίαν, διότι είμεθα απολύτως βέβαιοι, ότι δεν θα έντραπούν ποτέ εκείνοι, οι οποίοι έχουν πίστιν και στηρίζουν την πεποίθησιν των εις σε. Διότι και τώρα ακόμη ακολουθούμεν τας εντολάς σου με όλην μας την καρδίαν. Σε σεβόμεθα και αναζητούμεν μετά πόθου το πρόσωπόν σου. Μη μας κατεντροπιάσης, Κύριε, αλλά δείξε και εις την περίστασιν αυτήν απέναντί μας την επιείκειάν σου και το πλήθος του ελέους σου. Σύμφωνα με τα αναρίθμητα θαύμαστά σου έργα, που έχεις πράξει εις προστασίαν του λαού σου, γλύτωσέ μας και σήμερα και δόξασε έτσι το Όνομά σου. Ας καταισχυνθούν όλοι εκείνοι, οι οποίοι φέρονται με σκληρόν τρόπον και διαπράττουν κακότητας στους δούλους σου. Ας καταισχυνθούν και ας αποδειχθή ανύπαρκτος και ανίσχυρος η εναντίον μας δύναμίς των. Ας συντριβή η ισχύς των. Και ας μάθουν, ότι συ είσαι ο μόνος αληθινός Κύριος και Θεός, ένδοξος εις όλην την οικουμένην”[2] (Δαν. Β, 2-21).
Αμήν, Κύριε!
[1] http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Deuteronomion/Deuteronomion_kef.26-30.htm#kef.28
[2] http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Danihl/Danihl_kef.B%27-C%27.htm
