Ή αλληλοσύγκρουση όλων τών εθνών.
Μία νύκτα βρέθηκα στον ύπνο εις ένα υψηλό λοφίσκο και ατένιζα μία πεδιάδα γεμάτη πλήθος κόσμου, κατά ομάδες και συγκεντρώσεις στην πλατειά αυτή πεδιάδα. Εις το ένα μέρος κάθονταν συγκεντρωμένοι και έτρωγαν, στο άλλο μέρος άλλη ομάδα χόρευε, στο άλλο τραγουδούσαν, εις άλλο μέρος μάλωναν, γινόταν ένας μεγάλος θόρυβος, μία ακατανόητη βοή σαν το μελίσσι. Εγώ εν απορία διερωτόμουν τί άραγε είναι αυτά τά πλήθη και τί να κάμουν εκεί; Ξαφνικά φάνηκε εμπρός μου ένας σεβάσμιος άνθρωπος, εγώ εννόησα ότι έχει κάποια αγιότητα επάνω του, ή παρουσία του ήταν σεβαστή και επιβλητική και έκαμα μετάνοια και φίλησα το δεξί του χέρι. Και με λέγει, τί βλέπεις; Εγώ τον είπα, βλέπω αυτό το πλήθος του όχλου, το θόρυβο, τις φωνές, πού χορεύουν, τραγουδούν, τρώγουν, πίνουν. Άλλοι, μαλώνουν, τί να είναι αυτό πού βλέπω, τί μεγάλο κακό πλήθος;
Γυρίζει το βλέμμα του προς εμένα και λέγει: ’Έ! παιδί μου, βλέπεις αυτά τά πλήθη, πού γλεντούν, μαλώνουν, χορεύουν, τρώγουν, πίνουν και τόσα άλλα, φωνές και αλαλαγμούς; Αυτός είναι όλος ό κόσμος! Όλα τά έθνη έχουν παραδοθεί στην ματαιότητα, έχουν προσηλωθή στα γήινα και λησμόνησαν τον Θεό και το θέλημά Του, για αυτό και θα καταστραφούν. Είμεθα ως επί τών ήμερων του Νώε.
Αυτά με είπε ό άγνωστος εκείνος ιερός άνθρωπος και έγινε άφαντος. Αυτό το τρομακτικό όνειρο το είδα προ του Β' παγκοσμίου πολέμου.
Άλλο όνειρό μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο
Άλλη νύκτα πάλιν είδα στον ουρανό δύο πρόσωπα ιερά και λαμπρά και πλησίον αυτών των προσώπων ένα ακτινοβόλο περιστέρι έλαμπε, ήταν ολόχρυσο. Τότε εγώ άρχισα να ψάλλω: Πατέρα, Υιόν και άγιον Πνεύμα, Τριάδα όμοούσιον και άχώριστον. Εννόησα ότι ήταν ή άγια Τριάς. Ξαφνικά χάθησαν από τά μάτια μου και από τά δύο πρόσωπα το ένα ήλθε κάτω εμπρός μου. Εγώ τον πλησίασα έμφοβος και έκαμα μετάνοια, άσπάσθηκα την δεξιά του, την οποία με πρότεινε εις σχήμα ευλογίας, και τον ρώτησα, τί είναι αυτά πού βλέπω! Και μου λέγει: Και τρίτος πόλεμος και τέταρτος! Αλλά μη φοβάσαι. Και έγινε άφαντος από εμπρός μου. Το πρόσωπό του ήταν γεροντικό, με λευκά μαλλιά και γενειάδα λευκή, φορούσε μία χλαίνη, γύρω στο λαιμό είχε δερμάτινο μαλλιαρό περιλαίμιο, έφαίνετο γλυκύς και ήμερος, τον παρομοίασα με τον προφήτη Ηλία, ό όποιος ευρίσκεται σύσσωμος στούς ουρανούς (Δ' Βασιλειών β' 11).
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΛΥΤΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ. 2013
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/01/blog-post_65.html
