Του Στρατή Μαζίδη
Ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε χθες ένα θρίαμβο της πολιτικής. Εμφάνισε την κόλαση ως παράδεισο.
Βέβαια λησμονεί το παραμύθι με το βοσκό και το λύκο με το δίδαγμα πως από ένα σημείο και μετά κανείς δεν πιστεύει τον ψεύτη, ακόμη κι αν πει αλήθεια.
Είχε μάλιστα το πολιτικό θράσος να ξεστομίσει ότι πιστεύει πως ακόμη δεν έχουμε ζήσει τις πιο χαρούμενες ημέρες. Όταν όμως μπαίνει το "πιο", αυτό συνεπάγεται ότι ο πρωθυπουργός εκτιμά πως και οι τωρινές ημέρες που ζούμε είναι χαρούμενες, απλά πλέον οδεύουμε τις πιο χαρούμενες.
Είναι φανερό πως ο άνθρωπος είναι είτε μεγάλος δημαγωγός είτε φαντασμένος.
Επτά μήνες δεν έχει κάνεις το παραμικρό, γέμισε τα νησιά με μουσουλμάνους (ελάχιστοι είναι οι αληθινοί σύριοι πρόσφυγες), αποτελείωσε ότι ζωντανό υπήρχε στην ιδιωτική οικονομία με τους κεφαλαιακούς ελέγχους, ψήφισε δημευτικούς φόρους και αυτό το χαρακτηρίζει χαρούμενες ημέρες.
Οι...πιο χαρούμενες πως θα είναι;
Πχ θα μπορούσε,
να αυξήσει την προκαταβολή φόρου από το 100% στο 130%, να πληρώνουμε δηλαδή και τη μεθεπόμενη χρονιά ή το 230% και την παραμεθεπόμενη.
να κλιμακώσει περισσότερο το ΦΠΑ από το 23% στο 33% και γιατί όχι και στο 43%
να βάλει τον Κουρουμπλή να μας οδηγεί ξεβράκωτους στάδια να μας ψάχνουν από παντού αν είμαστε υγιείς, να μας ξεριζώσει κανένα νεφρό για να πληρώσει το χρεός
να αυξήσει τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσε
να γεμίσει οριστικά και αμετάκλητα την Ελλάδα με ασιάτες λαθρομετανάστες και να έχει μπροστά τον Σπάικ (Καμμένος) να γαυγίζει αλλά να μη δαγκώνει (αν και ο Σπάικ δε βλέπω να ξαναπερνά την αυλόπορτα)
να προσλάβει παράλληλα κι άλλους στο δημόσιο και να δώσει προνομιακές συντάξεις σε μερικούς 40ρηδες ακόμη για να καταλάβουμε οι υπόλοιποι τι θύματα είμαστε ενώ παράλληλα οι όποιες ευρωπαϊκές κάνουλες θα κατευθύνονται στους ολιγάρχες και όχι τους ανθρώπους της δημιουργίας.
να συνεχίσει να εμφανίζει τον Κατρούγκαλο να παρουσιάζει αυτό το μνημόνιο ως καλό, ως φάρμακο ενώ τα προηγούμενα ήταν κακά.
Ψηφίζω λοιπόν Αλέξη Τσίπρα για...ακόμη πιο χαρούμενες μέρες. Άλλωστε μέσα στο 2016 θα έχουμε ξανά εκλογές ώστε να διεκδικήσουμε το όνειρο στις πολύ πιο χαρούμενες μέρες.
Ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε χθες ένα θρίαμβο της πολιτικής. Εμφάνισε την κόλαση ως παράδεισο.
Βέβαια λησμονεί το παραμύθι με το βοσκό και το λύκο με το δίδαγμα πως από ένα σημείο και μετά κανείς δεν πιστεύει τον ψεύτη, ακόμη κι αν πει αλήθεια.
Είχε μάλιστα το πολιτικό θράσος να ξεστομίσει ότι πιστεύει πως ακόμη δεν έχουμε ζήσει τις πιο χαρούμενες ημέρες. Όταν όμως μπαίνει το "πιο", αυτό συνεπάγεται ότι ο πρωθυπουργός εκτιμά πως και οι τωρινές ημέρες που ζούμε είναι χαρούμενες, απλά πλέον οδεύουμε τις πιο χαρούμενες.
Είναι φανερό πως ο άνθρωπος είναι είτε μεγάλος δημαγωγός είτε φαντασμένος.
Επτά μήνες δεν έχει κάνεις το παραμικρό, γέμισε τα νησιά με μουσουλμάνους (ελάχιστοι είναι οι αληθινοί σύριοι πρόσφυγες), αποτελείωσε ότι ζωντανό υπήρχε στην ιδιωτική οικονομία με τους κεφαλαιακούς ελέγχους, ψήφισε δημευτικούς φόρους και αυτό το χαρακτηρίζει χαρούμενες ημέρες.
Οι...πιο χαρούμενες πως θα είναι;
Πχ θα μπορούσε,
να αυξήσει την προκαταβολή φόρου από το 100% στο 130%, να πληρώνουμε δηλαδή και τη μεθεπόμενη χρονιά ή το 230% και την παραμεθεπόμενη.
να κλιμακώσει περισσότερο το ΦΠΑ από το 23% στο 33% και γιατί όχι και στο 43%
να βάλει τον Κουρουμπλή να μας οδηγεί ξεβράκωτους στάδια να μας ψάχνουν από παντού αν είμαστε υγιείς, να μας ξεριζώσει κανένα νεφρό για να πληρώσει το χρεός
να αυξήσει τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσε
να γεμίσει οριστικά και αμετάκλητα την Ελλάδα με ασιάτες λαθρομετανάστες και να έχει μπροστά τον Σπάικ (Καμμένος) να γαυγίζει αλλά να μη δαγκώνει (αν και ο Σπάικ δε βλέπω να ξαναπερνά την αυλόπορτα)
να προσλάβει παράλληλα κι άλλους στο δημόσιο και να δώσει προνομιακές συντάξεις σε μερικούς 40ρηδες ακόμη για να καταλάβουμε οι υπόλοιποι τι θύματα είμαστε ενώ παράλληλα οι όποιες ευρωπαϊκές κάνουλες θα κατευθύνονται στους ολιγάρχες και όχι τους ανθρώπους της δημιουργίας.
να συνεχίσει να εμφανίζει τον Κατρούγκαλο να παρουσιάζει αυτό το μνημόνιο ως καλό, ως φάρμακο ενώ τα προηγούμενα ήταν κακά.
Ψηφίζω λοιπόν Αλέξη Τσίπρα για...ακόμη πιο χαρούμενες μέρες. Άλλωστε μέσα στο 2016 θα έχουμε ξανά εκλογές ώστε να διεκδικήσουμε το όνειρο στις πολύ πιο χαρούμενες μέρες.