Είναι δύσκολο να πει κανείς τι ακριβώς σκεπτόταν η ηγεσία των ΗΠΑ όταν αποφάσισε να επιβάλει κυρώσεις στη Μόσχα,
καθώς η Ρωσία ενίσχυσε τη συνεργασία της στην Ασία και ιδίως με το Πεκίνο με σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις για την ισχύ των ΗΠΑ σε παγκόσμιο επίπεδο.
«Οι Σινο-ρωσικές σχέσεις είναι πιο κοντά από ποτέ κατά τα τελευταία πενήντα χρόνια, δίνοντάς τους την ευκαιρία να αναμορφώσουν την παγκόσμια τάξη ανάλογα με τις προτιμήσεις τους σημειώνουν οι Mathew Burrows και Robert A. Manning στο National Interest και αναδημοσιεύει στα βασικά σημεία το πρακτορείο Σπούτνικ.
Οι δύο αναλυτές εκτιμούν πως οι εποχές κατά τις οποίες ο Ρίτσαρντ Νίξον και ο Χένρι Κίσινγκερ κατάφερναν να δημιουργούν χάσματα στις δύο χώρες έχουν παρέλθει οριστικά.
Πλέον οι δύο χώρες φαίνεται να είναι γεννημένες σύμμαχοι, δρέπουν τους καρπούς της συνεργασίας, αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις και ενδιαφέρονται για την εξεύρεση αμοιβαία επωφελών λύσεων στο πλαίσιο ενός πολυπολικού κόσμου.
Επίσης συμπληρώνουν ότι το ενεργειακό μέλλον της Ρωσίας βρίσκεται στην Ασία, και σχεδόν μισό τρισεκατομμύριο δολάρια σε συμφωνίες παροχής αερίου και πετρελαίου στην Κίνα θα ενισχύσουν την πληγωμένη ρωσική οικονομία΄.
Το Πεκίνο αποκτά έναν πολύτιμο συνεργάτη για τη σταθεροποίηση και τον εκσυγχρονισμό της Ευρασίας, που δεν βλέπει πια ως ένα τέλμα, αλλά ως το οικονομικό μέλλον της χώρας πάνω σε ένα δρόμο, έναν άξονα που συνορεύει με δεκατέσσερα έθνη και παρέχει στρατηγικό πλεονέκτημα.
Η επιτυχημένη συνεργασία μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας είναι βέβαιο ότι θα προσελκύσει την προσοχή των άλλων χωρών της Ευρασίας, καθώς και στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
"Ναι, υπάρχει ένα νέο προσχεδιασμένο μεγάλο παιχνίδι, αλλά είμαστε σοβαρά ηττημένοι" σημειώνει ο Burrows.
