Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας.

Επειδή με ενοχλούν πολλοί πειρασμοί καταφεύγω σε σένα, επιζητώντας σωτηρία. Ω Μητέρα του Λόγου και Παρθένε, από τις δύσκολες συμφορές και από τα δεινά σώσε με.


Με αναστατώνουν οι προσβολές των παθών, γεμίζοντας την ψυχή μου με λύπη. Γι’ αυτό ειρήνευσέ με, Κόρη Πάναγνη, με τη γαλήνη που δίνει ο Υιός και Θεός σου.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Σε θερμοπαρακαλώ, Παρθένε, εσένα που γέννησες τον Σωτήρα και Θεό να με λυτρώσεις από τα δεινά. Γιατί καταφεύγοντας τώρα σε σένα, υψώνω την ψυχή και τον νου.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων.

Προστασία και σκέπη της ζωή μου, βάζω εσένα που γέννησες τον Θεό Παρθένα. Κυβέρνησέ με μέχρι να φτάσω στο λιμάνι σου, εσύ είσαι η αιτία των αγαθών, το στήριγμα των πιστών, η μόνη που σου πρέπουν όλοι οι ύμνοι.

Σε θερμοπαρακαλώ Παρθένα, να διώξεις την ψυχική μου ταραχή και τη ζαλάδα της θλίψης μου. Διότι εσύ, Νύφη του Θεού, κράτησες στην κοιλιά σου τον αρχηγό της γαλήνης, τον Χριστό, η μόνη Πανάχραντη

Εσύ που γέννησες τον ευεργέτη των ανθρώπων, και τον αίτιο όλων των καλών, ανάβλυσε σε όλους μας τον πλούτο της ευεργεσίας. Διότι όλα μπορείς να τα κατορθώσεις, εσύ που έφερες στην κοιλιά σου τον Παντοδύναμο Χριστό, Θεομακάριστη.

Επειδή χτυπιέμαι από φοβερές αρρώστιες και νοσηρά πάθη, Παρθένα, βοήθησέ με. Γιατί σ’ αναγνωρίζω, σαν τον ανεξάντλητο θησαυρό των θεραπειών ,Πάναγνη, που προσφέρεται μάλιστα αδιάκοπα.

Σώσε από τους κινδύνους τους δούλους σου Θεοτόκε, διότι όλοι μετά από τον Θεό σε Σένα καταφεύγουμε, σαν αρράγιστο τείχος και προστασία.
Πολυύμνητη Θεοτόκε, ρίξε σπλαχνικό βλέμμα, στη φοβερή κακοπάθεια του σώματός μου, και θεράπευσε τον πόνο της ψυχής μου.

Εσύ που είσαι θερμή μεσιτεία και απόρθητο τείχος, πηγή της ευσπλαχνίας και καταφύγιο του κόσμου, φωνάζουμε ασταμάτητα: Θεοτόκε, Δέσποινα, τρέξε και γλύτωσέ μας από τους κινδύνους, εσύ που μόνη μπορείς να μας προστατέψεις γρήγορα.

Νύφη του Θεού, εσύ που γέννησες τον Κύριο τον Κυβερνήτη, καταπράυνε την ταραχή που φέρνουν τα πάθη μου και την τρικυμία των φταιξιμάτων μου.

Εσύ που κράτησες στην κοιλιά σου τον Σωτήρα όλων των υμνητών σου, τον σπλαχνικό, δώσε το άπειρο βάθος της ευσπλαχνίας σου σ’ εμένα που σε επικαλούμαι.

Αφού απολαύσαμε, Πάναγνη, τις δωρεές σου, ψάλλουμε ευχαριστήριο ύμνο, όσοι σε αναγνωρίζουμε ως Μητέρα του Θεού.

Εμείς που σε έχουμε ελπίδα και στήριγμα και ακλόνητο τείχος της σωτηρίας, Πανύμνητε, λυτρωνόμαστε από κάθε δυσκολία και δυσχέρεια.

Γέμισε, Αγνή, με ευφροσύνη την καρδιά μου, δίνοντας τη δική σου την ολοκάθαρη χαρά, εσύ που γέννησες τον αίτιο της ευφροσύνης.

Λύτρωσέ μας από κινδύνους, Θεοτόκε αγνή, εσύ που γέννησες την αιώνια λύτρωση και την ειρήνη που ξεπερνά κάθε νου.

Διάλυσε την ομίχλη των αμαρτημάτων μου, Νύφη του Θεού, με τον φωτισμό της λαμπρότητάς σου, εσύ που γέννησες– το θείον και προαιώνιο φως.

Θεράπευσε, Αγνή, των παθών μου την αρρώστια και αξιώνοντάς με να έχω την επίσκεψή σου και δώσε μου την υγεία με την μεσιτεία σου.

«Την προσευχή μου απλώνω προς τον Κύριο, και θα του αναφέρω τις θλίψεις μου, γιατί γέμισε από κακά η ψυχή μου και η ζωή μου πλησίασε στον Άδη. Και θερμοπαρακαλώ σαν τον Ιωνά: Θεέ, βγάλε με από τη φθορά».

Εκείνος που μας έσωσε από τον θάνατο και τη φθορά, παραδίδοντας τον εαυτό Του στον θάνατο παρακάλεσε Παρθένε τον Κύριο και Υιό σου, να με σώσει από την κακουργία των εχθρών και να με σώσει την ύπαρξή μου την από τη φθορά και τον θάνατο.

Σε αναγνωρίζω ως προστάτη της ζωής μου, Παρθένε, και την πιο ασφαλή φρουρά που διαλύεις το πλήθος των πειρασμών και διώχνεις την επίδραση των δαιμόνων. Και σε θερμοπαρακαλώ ακατάπαυστα, να με γλυτώσεις από τη φθορά των παθών μου.

Ως τείχος που καταφεύγουμε σε έχουμε, Κόρη, και των ψυχών μας τέλεια σωτηρία και ανακούφιση στις θλίψεις και με το φως αγαλλιάζουμε. Δέσποινα, και τώρα διάσωσέ μας από τα πάθη και τους κινδύνους.

Βρίσκομαι τώρα στο κρεβάτι άρρωστος και δεν υπάρχει θεραπεία στο σώμα μου, αλλά εσύ που γέννησες τον Θεό και Σωτήρα του κόσμου και θεράποντα των ασθενειών, σε παρακαλώ αγαθή, σήκωσέ με από τη φθορά των ασθενειών.

Σώσε από τους κινδύνους τους δούλους σου Θεοτόκε, διότι όλοι μετά από τον Θεό σε Σένα καταφεύγουμε, σαν αρράγιστο τείχος και προστασία.

Αμόλυντη, εσύ που γέννησες την εποχή εκείνη με ανερμήνευτο τρόπο τον Λόγον μόνον διά λόγου, παρακάλεσέ Τον με το μητρικό θάρρος που έχεις για εμάς.

Εσύ η προστασία των Χριστιανών και η αμετακίνητη μεσίτρια προς τον Δημιουργό, μη παραβλέπεις τις φωνές των δεήσεων των αμαρτωλών, αλλά τρέξε ως αγαθή, να βοηθήσεις εμάς που με πίστη σου φωνάζουμε: Γίνε γρήγορη σε μεσιτεία και σπεύσε σε ικεσία, εσύ Θεοτόκε, που πάντα προστατεύεις αυτούς που σε τιμούν.

Τροπάρια από τον μ.Παρακλητικό κανόνα στην νεοελληνική. Μέρος 1ο

ierosnaosagandreou.blogspot.com

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...