Το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες αποφάσισαν την επανένωση της
Γιουγκοσλαβίας, η οποία διαλύθηκε με την τιμή της αιματοχυσίας.
Τώρα, «οι εσωτερικοί ηγέτες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης
επιδιώκουν να ενώσουν όχι μόνο τη Σερβία, το Μαυροβούνιο, τα Σκόπια και τη
Βοσνία-Ερζεγοβίνη, αλλά να ενσωματώσουν σε αυτήν την Αλβανία και το
Κοσσυφοπέδιο.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο απερχόμενος
πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jose Manuel Barroso, μίλησε υπέρ της ένταξης
στην Ευρωπαϊκή Ένωση όλων των βαλκανικών χωρών, με εξαίρεση την Τουρκία.
Είναι περίπου έξι κράτη- Αλβανία, Βοσνία/Ερζεγοβίνη, Νοτιοσλαβικό
κράτος Σκοπίων, Σερβία, Μαυροβούνιο και επίσης το μερικώς αναγνωρισμένο
Κοσσυφοπέδιο.
«Θα θέλαμε να δούμε τη διαδικασία ένταξης των χωρών αυτών
σύντομα», είπε η Καγκελάριος.
Η δήλωση αυτή ανακοινώθηκε στο πλαίσιο της Συνόδου των
ηγετών των Δυτικών Βαλκανίων που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο στις 28
Αυγούστου, από μία σύνοδο από την οποία εξαιρέθηκε η Τουρκία.
Σε αυτήν την σύνοδο, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής ανέφερε ότι στις πέντε χώρες και το Κοσσυφοπέδιο έως το 2020 θα
παρασχεθεί βοήθεια για την ένταξή τους μέχρι το 2020 ποσού της τάξης των € 12
δισεκατομμυρίων.
Η είδηση είναι πολύ σημαντική, για να μην πούμε ιστορική.
Τέσσερις από αυτές τις δημοκρατίες είναι, ήδη, υποψήφιες
για ένταξη στην ΕΕ (Νοτιοσλαβικό κράτος Σκοπίων από το 2005, Μαυροβούνιο από το
2010, Σερβία από το 2012, Αλβανία από το 2014) και οι περιπτώσεις της Βοσνίας
και του Κοσσυφοπεδίου ως «εν δυνάμει μέλη», δηλαδή για αυτούς είναι επίσημα
αναγνωρισμένο το δικαίωμα της συμμετοχής τους σε μια «ενιαία ευρωπαϊκή
οικογένεια» με μια σειρά διαδικασιών ολοκλήρωσης που βρίσκονται σε λειτουργία.
Παρόλα αυτά, στις προοπτικές των περισσότερων από τις χώρες αυτές υπάρχει ένας παραδοσιακός
σκεπτικισμός, το ευρωπαϊκό μέλλον είναι αβέβαιο.
Αλλά, από τις απόψεις των Μέρκελ- Μπαρόζο, μπορούμε να
συμπεράνουμε ότι η θεμελιώδης απόφαση ελήφθη- Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα απορροφήσει
πλήρως τα Βαλκάνια.
Μετά από όλα αυτά, μόνο η πρώτη ματιά βρίσκει μια κατάσταση
ηρεμίας. Οι οιονεί εθνοτικές συγκρούσεις στη Βοσνία απλά κοιμούνται. Στο
νοτιοσλαβικό κράτος των Σκοπίων, υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα με τους Αλβανούς
αυτονομιστές. Στη Σερβία, με τον μουσουλμανικό νότο και τους εθνικιστές της Βουδαπέστης
υποκινούν συνεχώς τους Ούγγρους της Βοϊβοδίνας. Τέλος, υπάρχει το Κοσσυφοπέδιο.
Η παρέμβαση της ΕΕ σε αυτήν την ιστορική εποχή είναι
προκαθορισμένη, υπάρχει απροθυμία ανοχής μιας μόνιμης ένοπλης σύγκρουσης και
για αρκετό χρονικό διάστημα οι Ευρωπαίοι Αξιωματούχοι προσφέρουν στο Βελιγράδι
ένα «συμβιβαστικό σχέδιο», λέγοντας ότι θα μπορούσαν πάλι να ενωθούν με το
Κοσσυφοπέδιο, αλλά εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το σερβικό γκέτο στο βόρειο
άκρο παύει να έχει ενδιαφέρον, αφού ...μελλοντικά τα σύνορα θα διαγραφούν.
Το νοτιο-σλαβικό κράτος της πρώην Γιουγκο-σλαβίας
Το νοτιοσλαβικό κράτος των Σκοπίων από την άλλη, είναι
υποψήφιο για την ένταξη του στην ΕΕ και είναι το περισσότερο από κάθε άλλο
κράτος προβληματικό στον κατάλογο των προς ένταξη χωρών.
Περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι κάτω από το όριο
της φτώχειας, η οικονομία είναι υπερβολικά διαταραγμένη και ένα σημαντικό μέρος
της επικράτειας κατοικείται από Αλβανούς, κυρίως στο βόρειο-δυτικό τμήμα. Οι
Αλβανοί κατηγορούν συνεχώς το σλαβικό στοιχείο για κλοπή ψήφων, για μαζικές
νοθείες, για εκφοβισμό των ψηφοφόρων και για στοχοποίηση τους. Εκεί οι
ευρωπαίοι παρατητηρές κοινώς στρέφουν το βλέμμα τους σε άλλη κατεύθυνση.
Τέλος, είναι απαραίτητο να αλλάξει το σύνταγμα στη βάση
του, στη χώρα αυτή, δηλαδή να μετονομασθεί.
Η ένταξη των
Σκοπίων με το σημερινό όνομα του Συντάγματος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» βρίσκει
εμπόδιο την Ελλάδα, η οποία βλέπει το γειτονικό κρατίδιο να της κλέβει την
ιστορική κληρονομιά της. Λόγω αυτού του προβλήματος τα Σκόπια δεν μπορούν να
ενταχθούν μέχρι στιγμής στο NATO.
