υποστατική ιδιότητα της ανθρώπινης φύσης για την απαραίτητη εναλλαγή δημιουργίας και ανάπαυσης που ανανεώνει όχι μόνο τις δυνάμεις αλλά και ανακατατάσσει τη σκέψη συμβάλλοντας στην αυτοσυνειδησία του είναι. Κάτι σαν την εναλλαγή ξύπνιου και ύπνου που αν διαταραχθεί διαταράσσεται όλος ο οργανισμός.
Η δικαιολογία που προτάσσει η υπάρχουσα ετερογενής κυβέρνηση, προεξάρχοντος του εκποιητή της ελληνικής περιουσίας και νυν ενεργούντος ως εκπορνευτή και της ελληνικής ψυχής κ. Κωστή Χατζηδάκη, είναι η ανάγκη κυκλοφορίας του χρήματος για τη δημιουργία ρευστότητας στην αγορά. Είναι η μεγαλύτερη ανοησία που έχουν το θράσος να προτείνουν αποκαλώντας μάλιστα ο υπουργός “μουρμούρηδες” όσους διαμαρτύρονται για αυτή την ιεροσυλία.
Καταρχήν υπό κανονικές συνθήκες το χρήμα, που αντιπροσωπεύει κάποια αξία, δημιουργείται από την ύπαρξη παραγωγής και ανάλογα με το πόσα πολλά χάρτινα νομίσματα τυπώνουν οι αρχές εξαρτάται και η αγοραστική αξία κάθε χαρτιού. Η κυκλοφορία του χρήματος δημιουργείται όταν ο κατέχων το χαρτί δεν το φυλάει στο σεντούκι του αλλά είτε το ξοδεύει με την αγορά αγαθών και υπηρεσιών ή το καταθέτει στην τράπεζα με μικρό επιτόκιο ώστε η τράπεζα να το δανείσει στον επιχειρηματία με μεγαλύτερο και αυτός να παράγει πολλαπλάσια αγαθά. Με αυτή την παραγωγή ο επιχειρηματίας θα αγοράσει πρώτες ύλες, θα πληρώσει μισθούς, θα ξεπληρώσει τα δάνεια, και θα δημιουργήσει την αξία που για αυτόν είναι το κέρδος, που συνιστά και την κινητήριο δύναμη του, είτε αυτός είναι ιδιώτης είτε το κράτος. Προσωπικά βέβαια δεν γνωρίζω να έχει υπάρξει κράτος ως επιτυχημένος επιχειρηματίας.
Όμως το ζητούμενο εν προκειμένου είναι η δημιουργουμένη ψεύτικη αντίληψη ότι η κατάργηση της Κυριακής αργίας θα αυξήσει την κυκλοφορία του χρήματος. Όπως είπαμε η κυκλοφορία του χρήματος επιτυγχάνεται με την αγορά αγαθών και υπηρεσιών ή με την κατάθεση του στις τράπεζες εφόσον βέβαια αυτές το χρησιμοποιούν για την χρηματοδότηση παραγωγικών επενδύσεων και όχι για να τζογάρουν σε μολυσμένα τραπεζικά προϊόντα (π.χ. CDS). Αυτά είναι μία από τις αιτίες που έχει εξαφανιστεί το χρήμα από την αγορά.
Τώρα, το που και το πότε ο κατέχων το τυπωμένο νόμισμα θα το καταναλώσει, και με ποιόν από τους τρόπους που ήδη αναφέραμε, εξαρτάται από το ποσό που κατέχει και την προτεραιότητα των αναγκών του για τροφή, ένδυση, στέγη, υγεία, μόρφωση, διασκέδαση ή και ικανοποίηση εκκεντρικών επιθυμιών του. Εάν χρειάζομαι παπούτσια και έχω τα χρήματα τίποτε δεν με εμποδίζει να τα αγοράσω από Δευτέρα μέχρι και το Σάββατο που οι περισσότεροι δεν εργάζονται και έχουν τον χρόνο να το κάνουν.
Από την μεριά των καταστηματαρχών, που κατά πλειονότητα είναι οικογενειακές επιχειρήσεις με μικρό αριθμό υπαλλήλων, η κατάργηση της αργίας της Κυριακής σημαίνει αφενός εξουθένωση αφετέρου μία αύξηση των δαπανών χωρίς να αυξηθεί ο συνολικός εβδομαδιαίος τζίρος αφού οι πελάτες της εβδομάδος θα είναι οι ίδιοι. Επομένως όσοι δεν ανοίγουν την Κυριακή θα χάνουν ένα μέρος του τζίρου, που θα έχει κατανεμηθεί σε επτά αντί για έξι ημέρες. Όσοι πάλι ανοίγουν την Κυριακή θα έχουν συνολικά τον ίδιο εβδομαδιαίο τζίρο αλλά με έξοδα επτά αντί έξι ημερών εργασίας. Κανείς δεν θα αγοράσει δεύτερο ζευγάρι παπούτσια επειδή είναι ανοικτά την Κυριακή.
Με μαθηματική ακρίβεια το προβλεπόμενο αποτέλεσμα είναι αφενός να χάσουμε την ανθρωπιά και τον πολιτισμό μας και αφετέρου να ζημιωθούν και να κλείσουν πολλοί μικρομεσαίοι έμποροι προς όφελος των μεγάλων αλυσίδων καταστημάτων που τα περισσότερα είναι ξένα και έχουν τη δυνατότητα να εναλλάσσουν το ίδιο προσωπικό σε επτά αντί για έξι ημέρες. Η κυκλοφορία του χρήματος και η παραγωγή δεν πρόκειται να αυξηθούν και αυτό που θα γίνει είναι να μειωθούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα αφού όλοι οι άνεργοι που θα δημιουργηθούν θα αυξήσουν τον ανταγωνισμό στην εύρεση εργασίας, που ήδη επιβαρύνεται καθημερινά από την εισροή παράνομων μεταναστών.
Δυστυχώς ο λαός αυτός είναι τόσο εκμαυλισμένος και αποπροσανατολισμένος που πολύ φοβάμαι ότι δεν θα το πολυσκεφθεί το ένα ευρώ που έχει να το καταναλώσει την Κυριακή αντί για οποιαδήποτε άλλη ημέρα με την ψευδαίσθηση ότι συμβάλλει στην κυκλοφορία του χρήματος. Δεν αποκλείεται μάλιστα να αισθάνεται και ελεύθερος πλέον που δεν θα δεσμεύεται ούτε νοητικά από την παράδοση που του συνιστά να πάει την Κυριακή στην εκκλησία. Αυτό είναι η πρόοδος που οδηγεί τους λαούς στη υποδούλωση με χαρές και με τραγούδια μέσα από τους ανθόσπαρτους δρόμους που οδηγούν στην κόλαση.
Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης
Από το makeleio
kalyterotera.gr
