σχόλιο Γ.Θ : Επειδή η επιστολή της συκοφαντίας διαδόθηκε εσκεμμένα από διάφορα blogs και μέσα που υπηρετούν πιστά και αμετανόητα τον πασοκισμό, τους δημοκράταρους της Αριστεράς και τους εν παντί τόπω εκκλησιομάχους, σας προτρέπουμε να διαδώσετε την απάντηση απανταχού!
Η επιστολή συκοφαντίας
Καλησπέρα σας,
Στις 20 Αυγούστου πέρασα με την κόρη και το γαμπρό μου το φαράγγι Αυλάκι στο Ακρωτήρι. Στην επιστροφή, διασχίζοντας τον προαύλιο χώρο της μονής Γουβερνέτου, δεχτήκαμε επίθεση από τον ηγούμενο της μονής και κάποιους άλλους δικούς του. Μας έβρισαν άσχημα, μας κυνήγησαν, μας κλείδωσαν την αυλόπορτα απαγορεύοντάς μας την έξοδο, και όταν τελικά κάποια στιγμή καταφέραμε να “αποδράσουμε”, μας κυνήγησαν μέχρι το αυτοκίνητό μας, μας εμπόδισαν να μπούμε μέσα και να φύγουμε, θέλησαν να μας πάρουν τις πινακίδες του αυτοκινήτου μας, μας χλεύασαν όταν προσπαθήσαμε να καλέσουμε την αστυνομία λέγοντάς μας ότι εδώ δεν έχει σήμα, επέμειναν ότι ο χώρος ακόμα και έξω στο πάρκινγκ είναι ιδιωτικός και δεν είχαμε δικαίωμα να είμαστε εκεί, μας είπαν ότι απαγορεύεται το κολύμπι κάτω στη θάλασσα. Τελικά, μετά από ένταση και διαπληκτισμό μέσα στη σύγχυση που δημιουργήθηκε καταφέραμε να φύγουμε. Το περιστατικό έχει καταγραφεί στο Αστυνομικό Τμήμα Σούδας.
Προφανώς, η ενδυμασία
μας δεν ήταν κατάλληλη για επίσκεψη στη μονή (βερμούδα, αμάνικες φαρδυές
μακρυές μπλούζες πάνω από τα μαγιώ μας). Όμως εμείς δεν επρόκειτο να
επισκεφτούμε τη μονή. Περάσαμε από εκεί γιατί δεν υπάρχει άλλη πρόσβαση για το
φαράγγι. Αλήθεια, αυτό πώς μπορεί να συμβαίνει;
Μπορεί η ιστορία μου
να μη σας ενδιαφέρει, αλλά εγώ ήθελα να τη μοιραστώ και μαζί σας, γιατί θεωρώ
πολύ άσχημο -πέρα από την επίθεση, προσβολή, εξευτελισμό, βία που δέχτηκα- να
κλείνονται οι προσβάσεις σε φαράγγια και θάλασσες από κάποιους που τα θεωρούν
ιδιοκτησία τους. Και αυτό νομίζω ότι πρέπει να σας ενδιαφέρει.
Ευχαριστώ πολύ για το
χρόνο σας.
Απάντηση στην παραπάνω επιστολή που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο
Αγαπητοί αναγνώστες,
Ονομάζομαι Χαυδατούρη Πελαγία, χημικός
και είμαι αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας του επεισοδίου , που περιγράφει τόσο δραματικά στο παραπάνω γράμμα
της η … ανώνυμη κυρία!
Καταρχάς να σας τονίσω ότι μαζί με φίλο δικηγόρο, αναζητήσαμε τα στοιχεία
της στο Αστυνομικό τμήμα της Σούδας για να υποβάλλουμε μήνυση για εξύβριση, αλλά - φευ!- δεν είχε δώσει καν
στοιχεία, φοβούμενη ακριβώς την αλήθεια! Αναρωτιέμαι όμως, πόσο θράσος απαιτείται από μια 55χρονη κυρία, ώστε να μην
ντραπεί να γράψει τόσα ασύστολα ψέματα, ενώ υπάρχουν μάρτυρες του περιστατικού
- 4 ενήλικες και ένας έφηβος - που χωρίς να κρύβονται πίσω από την ανωνυμία, μπορούν να βεβαιώσουν
την αλήθεια των όσων παραθέτω.
Και οι τρεις τους - ο νεαρός μόνο με το μαγιό του και ημίγυμνος, ενώ οι κυρίες φορώντας το
μαγιό και μπλούζες που μετά βίας καλύπτανε την κοιλιακή τους χώρα - περάσανε
τρέχοντας την κεντρική είσοδο του Μοναστηριού. Ο ηγούμενος, βλέποντας τρεις
ενήλικες να τρέχουν και γνωρίζοντας ότι αρκετά ατυχήματα έχουν συμβεί σ’αυτή τη
δύσκολη διαδρομή, τους ακολούθησε στο μονοπάτι που οδηγεί στην έξοδο του
περιβόλου της Μονής για να συνειδητοποιήσει τελικά ότι τρέχανε … για να κρύψουν
τη γύμνια τους ! Όταν, λοιπόν, τους συνέστησε να είναι πιο προσεκτικοί με τις
πινακίδες που απαιτούν αξιοπρεπή ενδυμασία, η ηλικιωμένη κυρία θεώρησε καλό να
επιτεθεί, υποστηρίζοντας ότι ο χώρος δεν είναι μοναστηριακός και όλα όσα λέει
κάποιος που προσπαθεί να αποφύγει τη λέξη « συγνώμη ».
Όσο για την αστυνομία και την κλήση της, όλοι γνωρίζουμε ότι το κινητό
δεν έχει κάλυψη στο Μοναστήρι , όταν όμως ο ηγούμενος της πρότεινε να την
καλέσουν απ’το σταθερό τηλέφωνο της Μονής , εκείνη ουρλιάζοντας και μαινόμενη
μπήκε στο αυτοκίνητο και φύγαν ωσάν κυνηγημένοι, αφού είχε φροντίσει να
ξεδιπλώσει την αναίδειά της σ’όλο της το μεγαλείο φωνάζοντάς του κατάμουτρα, ενώπιον όλων :
« άντε και γ_ _ _ σου » !
Δεν γνωρίζω τους ανθρώπους αυτούς, δεν έχω προηγούμενα μαζί τους, μα αγανακτώ που μια ενήλικη γυναίκα, προκειμένου
να μην παραδεχτεί το λάθος της - που είναι ανθρώπινο - λασπολογεί και κυρίως
συκοφαντεί, κρυμμένη πίσω απ’την ανωνυμία της και το απρόσωπο του διαδικτύου. Και ξέρετε , περισσότερο και από τις δικές
μου περιγραφές, αυτές που χαρακτηρίζουν καλύτερα την προσωπικότητα της κυρίας,
είναι οι ίδιες της οι πράξεις!
Μετά τιμής.
