Ανδρούτσος, ο δολοφονηθείς αντιμασόνος. Μέρος 2ο.

σχόλιο Γ.Θ : Μελετώντας την ιστορία πρέπει να βρίσκουμε λύσεις για το σήμερα...

...στη πλάτη του ελληνικού ονείρου στήνονται τρεις πολιτικές παρατάξεις, βάσει της κρομγουελικής δομής του διαίρει και βασίλευε, για να διαπραγματευθούν την πορεία της ελληνικής ανεξαρτησίας. Έχοντας τον τεκτονικό μηχανισμό των Μεγάλων Δυνάμεων ως τη βασική τους σκακιέρα, παίζουν πάνω της την τύχη των Ελλήνων, πράγμα που ο ίδιος ο Οδυσσέας αντιλαμβάνεται από νωρίς και αντιδρά πρώτος πριν κι από τους Νικηταρά, Μακρυγιάννη, Παπαφλέσσα και Κολοκοτρώνη, θυσιάζοντας όπως θα δούμε τελικά τη ζωή του για την πραγματική ελευθερία.

• Η Γαλλική μερίδα θα προσαρτήσει το «αστικο-δημοκρατικό ρεύμα», το σοσιαλιστικότερο της εποχής. Τους προοδευτικούς λόγιους και οπλαρχηγούς που ιδεολογικά εμπνέονται από τον γαλλικό φιλελευθερισμό, αλλά πολιτικά στηρίζονταν στη ρωσική κρατική μηχανή. Με πρωτοπόρους τους Ζακυνθινούς αδερφούς Βιτάλη και τον αντιπρόσωπο της Φιλελληνικής Εταιρίας των Παρισίων, στρατηγό Ρος, πιέζουν προς την συνταγματική μοναρχία με βασιλιά τοπ δευτερότοκο γιο του Δούκα της Ορλεάνης, Νέμουρους ή τον δεκάχρονο Λουδοβίκο Κάρολο, δημιουργώντας το γαλλικό κόμμα, με κύριο πολιτικό εκφραστή του τον Ιωάννη Κωλέττη.

• Από την άλλη, ο πρώτος Τέκτων της Ελλάδος, Διονύσιος Ρώμας, ιδρύει μεταξύ άλλων στη Ζάκυνθο τη τεκτονική στοά αγγλικών συμφερόντων «Αναγεννηθείς Φοίνιξ» που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο στήσιμο της ελληνικής πολιτικής σκακιέρας. Μαζί με τους Τέκτονες Στεφάνου και Δραγώνα, και σε συνεργασία με τον Άγγλο διοικητή της Επτανήσου Άνταμ δημιουργούν την αγγλική μερίδα, με κύριο πολιτικό εκφραστή της τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο.

Το αγγλικό κόμμα χειραγωγεί από την μια το «συντηριτικό-συμβιβαστικό ρεύμα» των εφοπλιστών των νήσων και των πλούσιων Φαναριωτών και από την άλλη, «το αντιδραστικό ρεύμα» των κοτζαμπάσιδων και των τσιφλικάδων που έχαναν σταδιακά την παλαιά τους εξουσία.

• Η ρωσική μερίδα στηρίζεται από τους φιλοκαποδιστριακούς Ζαίμη, Θεοτόκη, Τουρτούρη, αδερφούς  Παπαγιαννόπουλους και τον Ιγνάτιο επίσκοπο Ουγγροβλαχίας. Αυτό το κόμμα που προέβλεπε εν αγνοία του Καποδίστρια, να κυβερνήσει εκείνος την Ελλάδα με βοήθεια από τον Τσάρο και την Ορθόδοξη σύμπραξη των ομόδοξων ρωσικών Εκκλησιών, υπήρξε ο πιο αδύναμος τελικά πόλος επιρροής γιατί δε στηριζόταν στον τεκτονικό μηχανισμό, σε αντίθεση με τα ισχυρά κόμματα Αγγλικό και Γαλλικό. Μια άλλη πληγή της απομάκρυνσης των Ελλήνων από την ρωσική βοήθεια ήταν η προδοσία της Μεγάλης Αικατερίνης στον Ρώσο τουρκικό πόλεμο, οταν άφησε στο έλεος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τους Έλληνες συμμάχους της. Αίσθημα όχι και τόσο δίκαιο μακροπρόθεσμα, μιας και στη συνθήκη Κιουτσούκ - Καϊναρτζή οφείλεται η απίστευτη οικονομική ανάπτυξη των προεπαναστατημένων Ελλήνων...

Παρ' όλα αυτά ο Καποδίστριας διορίζεται παραδόξως πρώτος κυβερνήτης της Ελλά δος.

Ο λόγος αυτός της καθαρότητας του ρωσικού κόμματος από τεκτονικές μηχανορραφίες ήταν η βασική αιτία αυτό το κόμμα να αφομοιώσει σιγά-σιγά πολλούς απογοητευ μένους οπλαρχηγούς και αγωνιστές όπως τον Νικηταρά, τον Ανδρούτσο και τον Καραϊσκάκη. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Κολοκοτρώνης, που ενώ ξεκίνησε αρχικά να στηρίζει την αγγλική παράταξη ως μυημένος τέκτων στον «Αναγεννώμενο Φοίνικα», μεταπήδησε στο ρωσικό κόμμα και κατέληξε να φωνάζει, σαν τον Εμανουήλ Ξάνθο, «πως ότι είναι να κάνωμε, Θα το κάνωμε μόνοι μας».

Η μυστική εταιρία του Οδυσσέα Ανδρούτσου

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος από την άλλη δεν υπήρξε ποτέ Τέκτων. Στηρίζει παρ' όλ αυτά για ένα μικρό χρονικό διάστημα τους προοδευτικότερους  Γάλλους που είχαν μεγαλύτερη επιρροή στη Ρούμελη και ιδρύει, όπως συνέβαινε την εποχή εκείνη, την δικιά του πατριωτική, μυστική εταιρία, με τις συστάσεις του Νέγρη.

Μετά την αποδυνάμωση της Φιλικής Εταιρίας πολλοί αγωνιστές με δύναμη και κύρος δημιουργούν τις δικές τους πατριωτικές μυστικές εταιρίες, με σκοπό την αληθινή αντικαταστάτρια της Φιλικής και εγγυούνταν πως δεν θα εμπλακούν σε πάθη και συμφέροντα που χώριζαν την πολιτική από την στρατιωτική ηγεσία. Όλες αυτές οι "ιδιωτικές" εταιρίες χωρίς τεκτονικές πλάτες αποτυγχάνουν του εγχειρήματος τους η μια μετά την άλλη και μετατρέπονται πολύ γρήγορα σε εταιρίες πρακτόρων και δολοφόνων, όπως π.χ. η εταιρία Αδελφότης, των Γαλανόπουλου, Βαρβόγλη και Μποταϊτη, που στρέφεται συνωμοτικά κατά του Κολοκοτρώνη. 

Έτσι ο ξενοκίνητος Τεκτονισμός στην Ελλάδα κερδίζει όλο και περισσότερο την πολιτική ηγεσία, οδηγώντας τη χώρα προς τον εμφύλιο και το διαίρει και βασίλευε.

H αντίστοιχη πατριωτική, μυστική εταιρία του Οδυσσέα ονομάζεται Γεροπυριόβολος του Ολύμπου και σε αυτήν ανήκε και ο Καραϊσκάκης. 

Ο Γεροπυριόβολος του Ολύμπου διέπεται από τις ιδεολογικές αρχές του Οδυσσέα Ανδρούτσου που συνέκλιναν στη «Χάρτα του Ρήγα», προσπαθώντας να δημιουργήσει συνθήκες παμβαλκανικού ξεσηκωμού, στα πλαίσια επανάστασης της Βυζαντινής - Ρωμαίικης Αυτοκρατορίας.

Ο πραγματικός ξεσηκωμός στη Μολδοβλαχία, με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τους Ιερολοχίτες, έχει αποτύχει και η μεταφορά του στη παλαιά Ελλάδα ώστε να δημιουργηθεί ένα εθνοκράτος - προτεκτοράτο των Μεγάλων Δυνάμεων είναι πια γεγονός. Ο Οδυσσέας αντιλαμβάνεται την Αγγλογαλλική, τεκτονική, συνομωσία εναντίον της Ελλάδος και την επερχόμενη χρηματοπιστωτική χρεοκρατία των δανείων και ψάχνει, επί ματαίω, τρόπους εμπλοκής αρχικά του Αλή Πασά, και μετέπειτα των Αλβανών -Ορθοδόξων και Αλεβίτων- αλλά και των Σέρβων στην Επανάσταση.

Από τους τελευταίους, συνομιλεί με Μλάντιτς, Προντάνοβιτς και Χρήστο Ντάνκοβιτς που αγωνίζονται στο πλευρό τον Ελλήνων όπως ακριβώς είχε κάνει ο Γεωργάκης Ολυμπιος και άλλοι αγωνιστές στη Σερβία, το 1804 και μετά. Οι Σέρβοι αξιωματικοί μυούνται στην Φιλική και σε άλλες εταιρίες και ενώ θεωρείται δεδομένη η συνεπανάσταση του ηγέτη τους, Μίλος Ομπρένοβιτς, η έκβαση του ελληνικού Αγώνα και τα μεγάλα συμφέροντα αλλάζουν τα δεδομένα, με τους Βενετσιάνους να παίζουν για άλλη μια φορά καθοριστικό ρόλο.

Ο Νέγρης, ο Κωλέτης και ο γαλλοκρατουμενος Άρειος Πάγος που είναι η βασική, πολιτική αρχή της Ρούμελης πληροφορούνται τις αντιευρωπαϊκές κινήσεις του Ανδρούτσου και συνεργάζονται με τους κοτζαμπάσιδες εχθρούς του οπλαρχηγού για να τον βγάλουν από την μέση και να τον αντικαταστήσουν το γρηγορότερο.

Το αυτό πράττουν και οι Αγγλόφιλοι του Μαυροκορδάτου από την Πελοπόννησο που φοβούνται τη απίστευτη λαϊκή επιρροή του. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως γι αυτόν τον ήρωα και τα κατορθώματα του γράφτηκαν τα περισσότερα δημοτικά τραγούδια της εποχής. Φοβούνται ακόμα πιο πολύ την πολυμήχανη αντίληψη του δημοφιλή οπλαρχηγού και βλέπουν στο πρόσωπο του τον πιθανό εκφραστή του ρωσικού κόμματος και την ενδυνάμωση του.

Βέβαια το πατριωτικό ιδεολόγημα του Οδυσσέα ξεπερνά ακόμα και την ρωσική εμπλοκή, θέλοντας να σκαρώσει τους Βαλ κανικούς πολέμους έναν αιώνα πριν και κατασκευάζοντας ένα πανβαλκανικό, βυζαντινό κράτος στην Ενδιάμεση Περιοχή, λύνοντας έτσι το Ανατολικό Ζήτημα πριν την οριστική διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας...
Συνεχίζεται...

http://antipliroforisi.blogspot.gr/2012/01/1821.html