Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Ας γυμναζόμαστε για τον καιρό του μαρτυρίου...

 proskynitis.
Ας γυμναζόμαστε για τον καιρό του μαρτυρίου. Περιφρόνησαν εκείνοι τη ζωή τους, περιφρόνησε συ τίς αμαρτωλές άπολαύσεις. Έριξαν εκείνοι τα σώματα τους στη φωτιά" ρίξε εσύ χρήματα στα χέρια των φτωχών. Πάτησαν εκείνοι πάνω σε αναμμένα κάρβουνα, σβήσε εσύ της κακής επιθυμίας τη φλόγα...
Όπως οί Μάρτυρες και συ μην κοιτάς τα παρόντα δυσάρεστα, αλλά τα μέλλοντα ευχάριστα. Όχι τα δεινά πού σε πιέζουν, αλλά τα αγαθά πού ελπίζουμε να απολαύσουμε. Όχι τα παθήματα, αλλά τα βραβεία. Όχι τους κόπους, αλλά τα στεφάνια. Όχι τους ίδρωτες, αλλά τίς αμοιβές. Όχι τους πόνους, άλλα τίς ανταποδόσεις. Όχι τη φωτιά πού καίει, αλλά τη μέλλουσα βασιλεία. Όχι τους γύρω δήμιους, αλλά το στεφανοθέτη Χριστό
 Ιερού Χρυσοστόμου'Έγκώμιον εις τους Αγίους Παντας''

Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν τα πράγματα σας ας σας τα πάρουν μη σας μέλλει" δώσατε τα δεν είναι ιδικά σας. Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ό κόσμος να πέσει δεν ημπορεί να σας τα πάρει, εκτός και τα δώσετε με το θέλημα σας».
Αγιος Κοσμάς ό Αιτωλός


Μη νομίζεις ότι μάρτυρες είναι εκείνοι μόνο πού τους έκοψαν το κεφάλι μία φορά, επειδή δεν αρνήθηκαν το Χριστό. Είναι καί άλλοι, πού δεν αρνούνται την αρετή, την υπομονή. Οί πρώτοι μία φοράν έμαρτύρησαν, ενώ οί δεύτεροι κάθε λίγο μαρτυρούν. «Έλογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. Ένεκα σου θανατούμεθα όλην την ήμέραν» (Ρωμ. η' 36), λέει ή θεία Γραφή. Είναι οί αναίμακτοι μάρτυρες, τη προαιρέσει μάρτυρες. Οί αφανείς μάρτυρες στον κόσμο, αλλά φανεροί στο Θεό.
Από το βιβλίο «Γέροντας Έφραίμ Κατουνακιώτης»

«Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει εκείνος πού να μπορεί να τρομοκρατήσει καί να υποδουλώσει εμάς, πού σε όλη τη γη έχουμε πιστέψει στον Ιησού. Ενώ βέβαια αποκεφαλιζόμαστε καί σταυρωνόμαστε καί ριχνόμαστε στα θηρία, στίς φυλακές, στη φωτιά καί σ' όλα τα άλλα βασανιστήρια, είναι φανερό ότι δεν παύουμε να διακηρύττουμε με θάρρος την πίστη μας" αλλά όσο πιο πολλά άπ' αυτά τα άνοσιουργήματα συμβαίνουν, τόσο πιο πολλοί άλλοι γίνονται πιστοί καί θεοσεβεΐς με τη βοήθεια του Ιησού. Όπως ή κληματαριά, από την οποία θα κόψει κανείς τα κλαδιά πού έκαμαν καρπό, ξαναβλαστάνει καί βγάζει άλλα κλαδιά θαλερά καί καρποφόρα, το ίδιο γίνεται και σ' εμάς. Γιατί το αμπέλι πού φύτεψε ό Θεός καί Σωτήρας Χριστός είναι ό λαός Του», 
Ιουστίνου Φιλοσόφου και Μάρτυρος προς Μάρκον Αυρήλιον

Ό ποιητής Χρηστοβασίλης έγραφε για έναν Εθνομάρτυρα από τους πρόσφατους: « Χαρά στο Θάνατο Σου. Δεν είναι θάνατος αυτός, είναι ζωή καθάρια, τέτοιος θάνατος λογιέται αθανασία».




Μας δίδαξαν στα σχολεία ότι έχουμε πέντε μόνο αισθήσεις. Άπέκρυψαν την αίσθηση την πολύ πιο σπουδαία της ψυχης. Έτσι δημιουργήσαμε μια γενιά αισθησιακή, όπου λειτουργούν μόνο οί σωματικές αισθήσεις. Υποτιμάμε τον πνευματικό κόσμο. Τη φωνή των μαρτύρων καί των αγίων. "Αλλου είδους αυτιά όμως χρειάζονται για να την ακούσουν. Ό ίδιος ό Κύριος μας, το επισήμανε: « ό έχων ώτα άκούειν, άκουέτω». Καί ή φωνή τους αυτή μας είναι τόσο αναγκαία. Επειδή μας υπενθυμίζει καθήκοντα λησμονημένα, Οτι χωρίς θυσίες τίποτε δεν μπορεί να ευημερήσει.
Οί άγιοι καί οί μάρτυρες για τη θυσία τους ζητάνε ως αντάλλαγμα μιμητές ανάμεσα μας. Όχι για να χύσουμε άσκοπα το αίμα μας, τα πράγματα έχουν αλλάξει από εκείνη την εποχή. Ζητούν από τον καθένα μας να υποστηρίζει την αλήθεια, να ζει την αλήθεια, να διακηρύττει την αλήθεια προς όλες τις κατευθύνσεις. Κάθε πιστός να γίνει μάρτυρας με το παράδειγμα του, κυρίως όμως με τα έργα του. Ό τόπος μας πολλά ακόμη χρειάζεται. Κυρίως όμως χρειάζεται νέους ανθρώπους, αυθεντικούς, όχι κίβδηλους καί νοθευμένους. Να θέτουν σέ πράξη καί έργα ό,τι πιστεύουν. Να ζουν όπως προσεύχονται  καί να προσεύχονται όπως ζουν. Με τέτοιο βίωμα συνέπειας καί πιστότητας μπορούμε να αναδειχθούμε μάρτυρες
Μητρ.Σηλυβρίας,Αιμιλιανού Τιμιάδου


Μοϋ λεγε προχτές ένας χαριτωμένα οργισμένος νεαρός.
- Μιλάτε γιά μάρτυρες. Μα μόνο οι χριστιανοί έχουν; Τί είναι αυτοί πού σφαγιάζονται σ' όλο τον κόσμο για άλλες ιδέες; Πρέπει να ομολογήσετε,αν είσαστε τίμιοι, πώς αυτές οι ιδέες έχουν περισσότερους.
Το ερώτημα του παιδιού μου τριβέλλιζε το μυαλό. Αλήθεια, μόνο εμείς οί χριστιανοί έχουμε μάρτυρες; Ρώτησα ένα σοφό άνθρωπο. Ρώτησα, ας ποϋμε έναν ειδικό που ξέρει να ξεχωρίζει το γνήσιο από την απομίμηση.
- "Ακουσε, μου είπε. Ξέχασε ό νεαρός σου μια λεπτομέρεια. Μάρτυρες έχουν κι άλλοι. Οι μάρτυρες όμως της Εκκλησίας μας ήταν οί μόνοι πού πέθαναν συμφιλιωμένοι με το δήμιο τους. Οί δικοί μας μάρτυρες δεν πέθαναν με το μίσος στην καρδιά.
Γαλάτεια Γρηγοριάδου Σουρέλη

πηγή

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...