Θυμάστε όταν επήγαν εκεί στον Άγιο Νεκτάριο ο εισαγγελέας με την αστυνομία και τον εκπρόσωπο του Αρχιεπισκόπου και εγώ γνώρισα όταν ήμουν φοιτητής τον Διάκο του Μητροπολίτου Ύδρας Προκοπίου, ο οποίος ήταν παρών όταν πήγαν και τραβούσαν το νερό από το πηγάδι να βρουν τα μωρά που έκανε ο Άγιος Νεκτάριος με τις καλόγριες. Σκεφθείτε. Και άρχισαν να του απαγγέλουν τις κατηγορίες -και γεροντάκι αυτός, λίγο πριν πεθάνει- και έψαχναν και ανέκριναν και ρωτούσαν πράγματα πολύ προσβλητικά και δεν έλεγε τίποτε!
Και αγανάκτησαν οι ίδιες οι μοναχές
και πήγαν και του λένε:
μα, Σεβασμιώτατε δεν απαντάτε;
Και έδειξε τον ουρανό. Δεν είπε λέξη.
...θα μιλήσει ο Θεός. ...δεν είπε τίποτε.
Και πράγματι ο Θεός μίλησε. Βέβαια πότε μίλησε ο Θεός;
Όχι εκείνη την ώρα.
Όταν πέθανε. Όταν πέθανε μίλησε ο Θεός.
Όταν ζούσε ελάχιστοι τον κατάλαβαν..
Ακόμη ίσως και οι μοναχές που ήταν μαζί του να τον θεωρούσαν ως έναν ενάρετο, ως έναν καλόν γέροντα, ως έναν πνευματικό άνθρωπο αλλά όχι ως έναν τόσο μεγάλον Άγιο.
Ο Θεός τον εδόξασε και του έδωσε τόση χάρη και τόση ευλογία γιατί ακριβώς ο Άγιος Νεκτάριος δεν ξεγελάστηκε από τα παρόντα πράγματα.
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού