Μέρος της χάλκινης ασπίδας του Αγίου Μερκουρίου η οποία βρίσκεται στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος. Το μέρος της ασπίδας μεταφέρθηκε στην Γερμανία ή στην Ολλανδία τον 13ο ή τον 14ο μΧ αιώνα ,όπου τεχνίτες την έφεραν στη σημερινή της μορφή, έχοντας την απεικόνιση του Προσκυνήματος των Μάγων.
Όπλα και πανοπλίες στις εκκλησίες και τα μοναστήρια της Ρωμανίας
Του Γεωργίου Ε. Γεωργα, Sc.B, προπονητής Ξιφασκίας & εκπαιδευτής Παμμαχου & Ιστορικής Ξιφασκίας
Όταν ο χριστιανισμός έγινε επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής αυτοκράτοριας δεν άλλαξε κάποια έθιμα που ειχαν οι θρησκευόμενοι οπαδοι της πατρώας θρησκείας. Ένα από αυτά ήταν η φύλαξη όπλων, ασπίδων και πανοπλιων όπου οι πιστοί τα αφιέρωναν στους ναούς. Σύμφωνα με μελέτες οι εκκλησίες και οι Μονές ήταν γεμάτες με αφιερώματα. Συνήθως ο εξοπλισμός άνοικε σε έναν στρατιωτικό άγιο ή ήταν όπλα όπου ήταν η οδός του μαρτυρίου κάποιου αγίου.
Ο Αμφιλόχιος, επίσκοπος Ικονίου, στο βιβλίο του ‘ο Βασίλειος της Καισαρείας ‘ , αναφέρει ότι στον ναό που διακονουσε ο Μέγας Βασίλειος βρίσκονταν εκτός από το ιερό σκήνωμα του Αγίου Μερκουρίου και τα σπαθιά του (το οποίο το ενα έκ των δύο του το είχε δώσει αγγελος) καθώς και η αρματωσιά του.
Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος αναφέρει στο βιβλίο του ‘ Περί Θεμάτων ‘ ότι η ασπίδα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρων βρισκονταν στην εκκλησία του Dalisando στη Σελεύκεια κάπου στην περιοχή της Ισαυριας.
Ο αρχιεπίσκοπος Αντώνιος του Νοβογκορντ γραφει ότι όταν είχε πάει ως προσκυνητής στη Βασιλεύουσα το 1200 όταν ήταν ακόμα μοναχός, είδε τη σπαθα του Αγίου Θεοδώρου του στρατηλάτη να βρίσκεται μαζί με το σκουταρι του στον ναό των Βλαχερνών. Συνεχιζει στη περιγραφή του ότι στο Ιερό Παλατιο στο Χρυσοτρικλινο βρίσκονταν η ασπίδα του Μέγα Κωνσταντίνου, μαζί με την Ιερά Λογχη και η Arma Christi. Όλος αυτος ο σημαντικός εξοπλισμός φρουρούνταν μέρα και νύχτα από αξιωματικούς του παλατιού που είχαν ως υπηρεσία τη φύλαξη των Ιερών αυτών κειμηλίων.
Άξιο προσοχής είναι ότι στις εκκλησίες της Ρωμανίας μπορούσε κάποιος να βρει ακόμα και εξοπλισμό των βορείων. Ποιο συγκεκριμένα σύμφωνα με την Heimstringal Saga των Νορβηγών, σε εναν Ιερό Ναό της Κωνσταντινούπολης βρίσκονταν το σπαθί του Βασιλιά και Αγίου Όλαφ, το θρυλικό Hneitir, το οποίο το έφερε στον αυτοκράτορα ένας Βαραγκος μετά τον θάνατο του Αγιου Όλαφ.
Υπάρχουν αναφορές ότι σε παρα πολλές εκκλησίες και μοναστήρια της Ρωμαϊκής Αυτοκράτοριας υπήρχαν όπλα και εξοπλισμός που είχαν οι στρατιωτικοί άγιοι αλλά και αφιερώματα αξιωματικών, στρατιωτών και αλλων. Το ερώτημα ωστόσο που γεννάται είναι που πήγαν όλα αυτά; Η απάντηση είναι ότι πολλά κλάπηκαν από τους Φράγκους το 1204 και μεταφερθηκαν στα βασίλεια της Εσπερίας, άλλα χάθηκαν μετά τη πτώση της αυτοκρατορίας στους Οθωμανούς όπου είτε τα πούλησαν είτε τα έλιωσαν για να κάνουν νεα όπλα ( κάτι που έκαναν και οι Φράγκοι ). Ελάχιστα διασώθηκαν από τη Θεια Πρόνοια όπως για παράδειγμα η πανοπλία του αυτοκράτορα και αγίου Νικηφό Φωκά η οποία βρίσκετε στο Άγιο Όρος, ή μέρος της χάλκινης ασπίδας του Αγίου Μερκουρίου η οποία βρίσκεται στην Ιερά Μονή του Παντοκράτορα. Η ασπίδα μεταφέρθηκε στην Γερμανία ή στην Ολλανδία το 13ο ή το 14ο αιώνα όπου τεχνίτες την έφεραν στην σημερινή της μορφή η οποία δείχνει μια απεικόνιση του προσκυνήματος των Μάγων.
