Πόσοι κ Πόσοι δεν χάσαμε δικούς μας ανθρώπους.Φίλους-συγγενείς-γνωστούς.Πόσοι ζούνε με την λησμονιά των προσώπων τους που δεν θα τους ξαναδούν,δεν θα τους ξαναμιλήσουν.Πόσο δυστυχισμένοι θα ήμασταν αν ξέραμε ότι χάνονται για πάντα,χωρίς την ελπίδα της αντάμωσης κ της Αναστάσεως.Καμία ουσία η ζωή.Θλίψη κ μιζέρια.Τώρα όμως.ήρθε Αυτός να τα αλλάξει Όλα.Μας δίνει την ελπίδα: ότι όσοι ενώθηκαν γύρω από το όνομα μου,σας Υπόσχομαι ότι δεν θα χαθεί κανείς σας.Πόσο νόημα απόκτησε ξαφνικά η ζωή με ένα κ μόνο λόγο του Ζωοδότη.(Ο ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΜΟΥ ΑΚΟΥΕΙ ΕΧΕΙ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ-ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΑΝΑΣΤΗΣΟΝΤΑΙ ΠΡΩΤΟΙ).
Ηταν κάποτε ένας ιερεύς σε κάποιο χωριό όπου είχε σε κούτες τα ονόματα που μνημόνευε και χρειαζόταν τουλάχιστον 3 ώρες να τα διαβάσει όλα.Αλλά τα διάβαζε σε κάθε λειτουργία κ πάντα.Έτσι λοιπόν οι πιστοί άρχισαν να παραπονούνται ότι αργεί να τελειώσει την λειτουργία πάρα πολύ λόγο των ονομάτων που διάβαζε.Πήγανε λοιπόν στον επίσκοπο να πουν τα παράπονά τους και ο επίσκοπος του επέβαλε κανόνα να μην ξαναδιαβάσει τα ονόματα από το μπαούλο που μάζευε χρόνια,αλλά λίγα ονόματα για να τελειώνει νωρίς.Ο Ιερεύς έκανε την υπακοή του βέβαια και την κυριακή που πήγε να λειτουργήσει δεν μνημόνευσε κανέναν από το μπαούλο που είχε.Το ίδιο βράδυ λοιπόν ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ατελείωτες ψυχές στην κάμαρη του δεσπότου όπου του είπαν:Με ποιό δικαίωμα έκοψες την μόνη μας ελπίδα να ανασάνουμε λίγο,η μόνη μας παρηγοριά ήτο αυτός ο παππούλης κ εσύ του επέβαλες να σταματήσει.Να ήξερες πως περιμένουμε την Κυριακή να βουτήξει τις μερίδες μας μέσα στο Αίμα του Χριστού.Η μοναδική μας απόλαυση και μας την έκοψες. Τόσο συγκλονίστηκε ο επίσκοπος ώστε Την επομένη πηγαίνει στο μικρό αυτό χωριό και λέει του πάτερ...Από σήμερα σου βάζω κανόνα να μην αφήνεις εκτός Ποτηρίου ούτε έναν από το μπαούλο σου.Να τους μνημονεύεις ώσες ώρες χρειάζεται και να μην ξεχνάς ούτε έναν.
Σκεφτείτε λοιπόν αδελφοί τους δικούς σας Κεκοιμημένους και ότι και αυτοί μόνον εσάς έχουν και κανέναν άλλον για να βουτήξουν και αυτοί στο Αίμα του Παντοδύναμου Χριστού.Για χάρη λοιπόν του Χριστού μας στείλτε μας τα ονόματα και υποχρέωση μας να τους δώσουμε να καταλάβουνε ότι υπάρχουν άνθρωποι πίσω που προσεύχονται γι'αυτούς.Κ αυτοί είστε εσείς κ μόνο.
Ι.Μ.Τιμίου Προδρόμου Παγγαίου
