ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
Οι πνευματιστές, στην εποχή μας, χαρακτηρίζουν κάθε εκδήλωση από τον πνευματικό κόσμο σαν σημείο τάχα που έστειλε ό Θεός• και αμέσως καυχώνται ότι ό Θεός σ’ αυτούς «αποκαλύφθηκε».
Γνώριζα κάποτε έναν ογδοντάχρονο μοναχό, τον όποιον όλοι σέβονταν ως μεγάλο πνευματικό οδηγό, και τον ρώτησα: «Γέροντα, έχεις δει ποτέ στη ζωή σου κάτι από τον πνευματικό κόσμο;» και εκείνος μου απάντησε: «Όχι, ποτέ, δόξα τω Θεώ!».
Βλέποντας πόσο έκπληκτος είχα μείνει με την απάντησή του, ό μοναχός συμπλήρωσε: «Προσευχόμουν αδιαλείπτως στον Θεό τίποτε να μην εμφανιστεί σε μένα, ώστε να μην πέσω σε καμία πλάνη και δεχθώ ως άγγελο κάποιον δαίμονα. Μέχρι τώρα ό Θεός εισάκουσε τις προσευχές μου και δεν είδα τίποτα• δοξασμένο το όνομά Του!».
Το ακόλουθο, καταγεγραμμένο περιστατικό δείχνει πόσο ταπεινοί και πόσο προσεκτικοί ήταν οι πνευματικοί Πατέρες και γέροντες. Κάποτε εμφανίστηκε σε ένα μοναχό ό διάβολος, μεταμφιεσμένος σε φωτόμορφο άγγελο, και του δήλωσε:
«Είμαι ό αρχάγγελος Γαβριήλ και είμαι απεσταλμένος σε σένα». Ό ασκητής του αποκρίθηκε: «Για σκέψου, μήπως είσαι απεσταλμένος για κάποιον άλλο; Διότι εγώ δεν είμαι άξιος να δώ άγγελο!». Αυτοστιγμεί, ό διάβολος εξαφανίστηκε από μπροστά του.
