Με το χέρι στην καρδιά, υπάρχει ένας από εμάς που θεωρεί ότι μας αξίζει η επαλήθευση της προφητείας αυτή τη στιγμή; Αξίζουμε τόσο πολλή έλεος;
Θα ήθελα επίσης να θίξω μια άλλη κατά την άποψη μου σημαντική παράμετρο που παρατηρώ ότι αγνοείται. Δηλαδή συνεχώς επικεντρωνόμαστε στην διάλυση της Τουρκίας και της επιστροφής της Πόλης, που είναι το μισό μέρος της προφητείας. Και βεβαίως πολύ καλά κάνουμε να το αναμένουμε με υπέρμετρο πόθο.
Όμως στην προφητεία αναφέρεται ότι θα χυθεί τόσο πολλή αίμα που τρίχρονο δαμάλι θα επιπλέει (θα φτάσει μέχρι το χαλινό το αλόγου).
Αυτό το αίμα θα είναι μεν τούρκικο αλλά δεν παύει να είναι ανθρώπινο. Συνεπώς εμείς ως Χ.Ο. αφού γνωρίζουμε ότι ο καλός Θεός αλλάζει τα σχέδια Του αναλόγως της μετάνοιας και της προσευχής μας, οφείλουμε αντί να συζητούμε κατά πόσον απομακρύνεται ή όχι η επαλήθευση των προφητειών, να λιώσουμε στην προσευχή με 2 στόχους, πρώτα να έλθει το ποθούμενο όσο πιο γρήγορα γίνεται και δεύτερον να αλλάξει ο Θεός τον τρόπο με τον οποίο θα επαληθευτεί αυτή η προφητεία, διότι δεν νοείται Χ.Ο. να αναμένει με αγωνία (για να μην πω με χαρά) την πλήρη επαλήθευση αυτής της προφητείας που ουσιαστικά σημαίνει το θάνατο 20 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Αν το καλοσκεφτούμε λίγο στην ουσία περιμένουμε εναγωνίως το θάνατο 20 εκατομμυρίων ανθρώπων για να πάρουμε πίσω την Πόλη μας. Δεν θα έπρεπε όμως σαν Χ.Ο., να παρακαλούμε το Θεό να επιτρέψει την αλλαγή του τρόπου και αντί η επιστροφή της Πόλης να σημαίνει, θάνατο στο 1/3, μεταστροφή στην Ορθοδοξία του άλλου 1/3 και μεταφορά στα βάθη της ανατολής του άλλου 1/3 να παρακαλούμε να σημαίνει τη μεταστροφή όλων και μετά ο καλός Θεός ότι θέλει ας οικονομήσει.
Ίσως ο καλός Θεός να επέτρεψε την προφητεία (την οποία οι τούρκοι γνωρίζουν καλύτερα από εμάς) ώστε να βοηθήσει αυτό το 1/3 που πρόκειται να πεθάνει, έστω υπό το κράτος του φόβου και του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης να μετανοήσουν και να μεταστραφούν για να αποφύγουν το θάνατο.
Όποιος και να είναι όμως ο λόγος που ο Κύριος επέτρεψε αυτό το περιεχόμενο, ένα είναι το βέβαιο ότι είναι για πνευματικό όφελος, όλων των εμπλεκομένων.
Εμείς λοιπόν καθήκον έχουμε να εκλιπαρούμε τον Κύριο να δώσει έλεος και μεταστροφή σε όλους. Συνεπώς ας μην βιαζόμαστε τόσο πολύ να επαληθευτεί αυτή η προφητεία στην πλήρη υφιστάμενη της μορφή.
Ας προσευχηθούμε καλύτερα ώστε το έλεος του Θεού μας να σκεπάσει και τους μελλοθάνατους, ίσως τότε να μας αξίζει πραγματικά η επιστροφή της Πόλης.
Εξάλλου ας θυμηθούμε και τα λόγια του Οσίου Πορφυρίου που μας είπε ότι αν θέλουμε να εισακουστεί η προσευχή μας πρέπει να ξεκινά με παράκληση υπέρ των εχθρών μας.
