Το γεγονός πώς ό Θεός δύναται να επαναλάβει αύτή την τιμωρία, καταδείχθηκε στην Κωνσταντινούπολη το έτος 472, επί βασιλείας τού αυτοκράτορα Λέοντος του Μεγάλου και του πατριάρχη Γενναδίου. Το έτος εκείνο, το μεσημέρι της 6ης Νοεμβρίου, ό ουρανός καλύφθηκε με πυκνά, σκούρα σύννεφα και ή Πόλη σκοτείνιασε. Τα σύννεφα γίνονταν κόκκινα σαν φωτιά• μετά μεταλλάσσονταν σε μαύρα και διαρκώς άλλαξε ή εμφάνισή τους.
Το φαινόμενο αυτό ήταν ορατό πάνω από την Κωνσταντινούπολη επί 40 ημέρες! Έντρομοι οι κάτοικοι ήλθαν σε μετάνοια και στράφηκαν στην προσευχή. Προεξάρχοντος του Αυτοκράτορα και του Πατριάρχη έκαναν λιτανεία, περιδιαβαίνοντας όλες τις οδούς, από ναό σε ναό, και ικετεύοντας τον Θεό με δάκρυα και λυγμούς. Την τελευταία ημέρα άρχισε να βρέχει ό ουρανός μαύρη στάχτη, από το απόβραδο μέχρι τα μεσάνυχτα• ύστερα σταμάτησε. Την επομένη ξημέρωσε μια
περίλαμπρη, ήμερα, παρότι ή στάχτη είχε καλύψει το έδαφος σε στρώμα βάθους εννέα ιντσών.
Οι κάτοικοι, καταβάλλοντας μεγάλες προσπάθειες, καθάρισαν μεν τα σπίτια, τις αυλές και τούς δρόμους από τη μαυριδερή στάχτη, όμως οι σοδειές στα χωράφια τους καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Ό νοών νοείτω! Όλοι όσοι νοούσαν κατανόησαν πώς αυτή ήταν τιμωρία άπ’ τον Θεό, και μάλιστα ήπια τιμωρία, επειδή οι άνθρωποι έσπευσαν σε μετάνοια ενώπιον Του. Άν δεν είχε μεσολαβήσει αυτή ή βαθιά μετάνοια τού λαού για τις μεγάλες και συσσωρευμένες αμαρτίες του, ποιος ξέρει τί θά είχε συμβεί στην Κωνσταντινούπολη εκείνες τις ήμερες! Αλλά όμως ή έγκαιρη μετάνοια των αμαρτωλών αφενός, και αφετέρου οι προσευχές της Υπεραγίας Θεοτόκου και των αναρίθμητων άγιων και μαρτύρων της Κωνσταντινουπόλεως, μετρίασαν σε μεγάλο βαθμό τήν τιμωρία.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ . Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.ΜΗΝΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
