Ο μεγάλος αγωνιστής και ανεπανάληπτος γνώμονας του Γένους μας, ο στρατηγός Μακρυγιάννης, γράφει στα απομνημονεύματά του:
’’Τους κατάτρεξαν οι Ευρωπαίοι τους δυστυχείς Έλληνες.
Εις τις πρώτες χρονιές εφοδίαζαν τα κάστρα των Τούρκων, τους κατάτρεχαν και τους κατατρέχουν ολοένα, διά να μην υπάρξουν. Η Αγγλία τους θέλει να τους κάμει Άγγλους με την δικαιοσύνη την αγγλική, καθώς οι Μαλτέζοι ξυπόλυτους και νηστικούς, οι Γάλλοι Γάλλους, οι Ρούσοι Ρούσους, κι ο Μέτερνικ της Αούστριας Αουστριακούς –κι όποιος τους φάγει από τους τέσσερους’’
Πόσο διαχρονικός και πόσο αληθινός αναδεικνύεται ο λόγος του Μακρυγιάννη!
Η γενοκτονία, που βιώνουμε σε καιρό ειρήνης επί πέντε ολόκληρα χρόνια τώρα, όπως επίσης και τα σημερινά γεγονότα με την μισάνθρωπη δυσκαμψία των γερμανών και την λυκοφιλία όλων των άλλων εταίρων μας, βεβαιώνουν για μια φορά ακόμη του Μακρυγιάννειου λόγου το αληθές: ’’Τους κατάτρεχαν και τους κατατρέχουν ολοένα, διά να μην υπάρξουν …κι όποιος τους φάγει από τους τέσσερους’’.
Και συνεχίζει ο μεγάλος μας διδάχος Μακρυγιάννης: ’’…ο Ντώκινς, μας θέλει Άγγλους, ο Ρουγάν Γάλλους, ο Κατακάζης Ρούσους και δεν αφήσετε κανένα Έλληνα. Πήρε ο καθείς σας το μερίδιό του και μας καταντήσετε μπαλαρίνες σας… Τέτοια ηθική έχετε εσείς και προκοπή, τέτοιους καταντήσετε και μάς τους δυστυχείς’’.
’’Τα δάνεια εμείς δώσαμε υπόσκεση ότι τα δανειστήκαμεν και η Μπαυαρία τα ρούφηξε με τον Αρμασπέρη και συντροφιά’’.
Ανήθικοι και απατεώνες είστε, τους λέει ο Μακρυγιάννης. Για να μας κάνετε του χεριού σας, σκορπίζετε ανάμεσά μας μίση και διαιρέσεις. Με τα δαιμονικά σας μυαλά δηλητηριάσατε τόσο πολύ και τις δικές μας ψυχές, που καταντήσατε κι εμάς σαν και τα μούτρα σας.
Για τα δάνεια εμείς δώσαμε υπόσχεση, αλλά τα ρούφηξε όλα η Μπαυαρία. Εμείς βάλαμε την υπογραφή μας ότι τα χρεωθήκαμε, αλλά αντί να τα καρπωθούν οι αγωνιστές μας, οι χήρες και τα ορφανά, τα έβαλε χέρι ο Άρμανσμπεργκ μαζί με τους ελληνόγλωσσους συντρόφους του και τα έκαναν καταθέσεις στο Μόναχο!
’’Οι Βαυαροί πρώτοι μας έδωκαν το παράδειγμα της καταχρήσεως, του σφετερισμού και της σπατάλης των δημοσίων’’, βεβαιώνει ο Π. Χαλκιόπουλος.(1)
’’Ωκοδόμησαν στιλπνάς περί το Μόναχον επαύλεις, ενώ οι αγωνισταί απέθνησκον επί της ψάθης’’, γράφει ο Αν. Γούδας.(2)
Και ο Γ. Κρέμος συμπληρώνει: ’’Οι πλείστοι εκ πτωχών πλούσιοι εγένοντο. Το πάγαιναν γαϊτάνι οι Βαβαρέζοι, τρώγανε, πίνανε και πλερώναμε εμείς οι φτωχοί, μα χουβαρντάδες’’.(3)
Διευκρίνιση:
Κάθε ομοιότητα με γεγονότα, που ζούμε στις μέρες μας, δέον να θεωρηθεί εντελώς …τυχαία.
Συμπέρασμα:
Οι Ευρωπαίοι, απέναντί μας, εδώ και διακόσια χρόνια -για να μην πούμε από τον καιρό του Καρλομάγνου- παραμένουν ίδιοι και απαράλλακτοι. ’’Μας κατατρέχουν ολοένα, δια να μην υπάρξουμε’’ , κατά το ρήμα του Μακρυγιάννη.
Η ευθύνη, όμως, για την σημερινή μας κατάντια, είναι κατά κύριο λόγο δική μας, διότι κάνουμε του κεφαλιού μας και ούτε την Ιστορία μας διδασκόμαστε, ούτε τους Ήρωές μας αφουγκραζόμαστε, αλλά ούτε και τους Αγίους μας προσπαθούμε να μοιάσουμε.
Εάν γνωρίζαμε καλά την ιστορία μας, δεν θα ξανακάναμε τα ίδια λάθη. Εάν μελετούσαμε με προσοχή τις παρακαταθήκες του Μακρυγιάννη, δεν θα ξαναπέφταμε στις ίδιες παγίδες, που ολοένα μας στήνουν οι ’’φίλοι’’ μας οι φραγκολεβαντίνοι. Και εάν, επίσης, νοιαζόμασταν για την Φιλοκαλία και την Ασκητική των Πατέρων μας και βάζαμε μπροστάρηδες στην ζωή μας τον Μέγα Φώτιο και τον πατρο-Κοσμά, ποτέ δεν θα φτάναμε στο χάλι, που βρισκόμαστε σήμερα.
Ας έχουμε, τουλάχιστον, τον νου μας από ‘δω και πέρα.
____________________________________________________
(*) Από το βιβλίο του Δημήτρη Φωτιάδη "ΟΘΩΝΑΣ, Η ΜΟΝΑΡΧΙΑ".
- Ο Παναγιώτης Χαλκιόπουλος ή Χαλικόπουλος ήταν διανοούμενος, δημοσιογράφος, εκδότης, νομικός και πολιτικός. Σπούδασε νομικά στην Ιόνιο ακαδημία από το 1825 έως το 1828.
- Ο Αναστάσιος Γούδας (1816-1882) ήταν συγγραφέας του 19ου αιώνα.
- Ο Γεώργιος Π. Κρέμος (1839-1926) ήταν συγγραφέας, ερευνητής, ιστορικός και υφηγητής του Πανεπιστημίου των Αθηνών.
