Η συμφωνία επετεύχθη στο Eurogroup, η Ελλάδα δεν πέθανε από ασφυξία και όλοι θεωρούν ότι επέτυχαν τους στόχους τους, όλοι είναι ευχαριστημένοι, οι αριθμοί χοροπηδούν από την χαρά τους και… η ελληνική κοινωνία διαρρηγνύεται εξ’ ων συνετέθη.
Θα έλεγε κανείς πως η κλασική ελληνική τραγωδία έχει πολύ λίγες ελπίδες να ανταγωνιστεί αυτό που σήμερα ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στην ουσία είναι.. Σοιμπλεϊκή Ένωση. Μια ένωση που κρέμεται από τα χείλη ενός και μόνο ανδρός, μια ένωση υποτίθεται κρατών λαών και εθνών που σέρνεται στα πόδια ενός ανθρώπου που διακατέχεται από ασύλληπτες εμμονές, που θεωρεί πως ότι λέει είναι σαν το Κοράνι των μουσουλμάνων, που πιστεύει ότι θα πρέπει να κυριαρχεί δια σιδηρών χεριών σε όλη αυτή την Ένωση έτσι όπως την κατάντησε.
Ότι και να πουν, αυτή η Ένωση δεν έχει καμία σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν είναι δυνατόν να είναι μια ένωση ισότιμων κρατών, μια ένωση όπου όλοι έχουν το ίδιο δικαίωμα στις αποφάσεις, μια ένωση όπου οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με πλήρη ομοφωνία ; Αντιθέτως είναι μια ένωση που σέρνεται πίσω από το αναπηρικό καροτσάκι του κυρίου αυτού που ο κάθε λόγος του θεωρείται σαν διαταγή και όλοι οι άλλοι πρέπει να την εκτελούν. Πόσο θα τον ζηλεύουν οι πρόγονοι του της Βέρμαχτ, καθώς κατάφερε ότι αυτοί δεν μπόρεσαν να καταφέρουν με εκατομμύρια θύματα σε όλη την ήπειρο!
Αλλά ενώ ο θόρυβος της συμφωνίας ακόμα δεν κόπασε, η αλήθεια όπως προβάλλει αμείλικτη για την ελληνική κοινωνία, για την ελληνική οικογένεια είναι κάτι περισσότερο από τραγική. Η ελληνική οικογένεια, το θεμελιώδες κύτταρο του Ελληνισμού, το πιο ανθεκτικό κομμάτι στην λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης, δυστυχώς καταρρέει με την συμβολή των προθύμων κυβερνητών αυτής της προδομένης χώρας, αλλά και των ανεκδιήγητων ποιμένων της που για «άλλα» τυρβάζουν.
Ιδού πως την κατάντησαν σύμφωνα με τα στοιχεία τελευταίας έρευνας :
1) από το 1998 στο 2014 έχει διπλασιαστεί το ποσοστό των εφήβων που αναφέρουν ότι ζουν σε μονογονεϊκή οικογένεια, (από 5,5% σε 11,8%),
2) το 2014 ένας στους 4 εφήβους απάντησε ότι έχει τουλάχιστον έναν γονιό αλλοδαπής εθνικότητας με ποσοστό 12,1% να απαντούν ότι και οι δύο γονείς τους είναι αλλοδαπής εθνικότητας,
3) από το 1998 στο 2006 παρατηρήθηκε αυξητική τάση στο ποσοστό των εφήβων που θεωρούσαν ότι η οικογένειά τους έχει καλή οικονομική κατάσταση, ενώ από το 2010 στο 2014 το αντίστοιχο ποσοστό μειώνεται σημαντικά (από 64,7% σε 48,2%),
4) το 2014 το ποσοστό των εφήβων που ανέφεραν ότι οι γονείς τους είναι άνεργοι και ψάχνουν για δουλειά ήταν διπλάσιο (14,6%) συγκριτικά με το 2010 (6,8%) και πενταπλάσιο συγκριτικά με το 2002 (3,2%),
5) το 27,9% των εφήβων ανέφεραν ότι λόγω της οικονομικής κρίσης σταμάτησαν να πηγαίνουν διακοπές, ενώ παράλληλα αυξήθηκαν οι καβγάδες και οι εντάσεις στην οικογένεια (27,3%),
και το πιο θλιβερό αντίτιμο το να ανήκεις σε αυτή την «ευτυχισμένη» Σοιμπλεϊκή Ένωση :
6) το 5,4% των μαθητών απάντησαν ότι λόγω της οικονομικής κρίσης λείπουν στην οικογένειά τους χρήματα για την αγορά τροφίμων και ότι χρειάστηκε να μετακομίσουν σε άλλη περιοχή ή μαζί με συγγενείς (8,2%).
Πέραν όλων τούτων έχει καταρρεύσει και ο θρησκευτικός γάμος λόγω οικονομικών δυσκολιών, ενώ τώρα θα «εκτιναχτεί» και το σύμφωνο συμβίωσης δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα καθώς το διαζύγιο λόγω οικονομικών δυσκολιών θα είναι πλέον συνηθισμένη καθημερινή υπόθεση ασχέτως ύπαρξης τέκνων και μάλιστα πολλοί θα το θεωρούν σαν… «προοδευτική» κίνηση και εκσυγχρονισμό.
Κατά τα άλλα ανήκουμε στην ευτυχισμένη και προνομιούχα Ευρωπαϊκή Ένωση, συγγνώμη, «Σοιμπλεϊκή» Ένωση και τώρα θα είμαστε πιο «ευτυχισμένοι» παρά ποτέ αλλά… η Ελλάδα θα έχει γίνει Ελλαδέξ!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
