Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΡΜΕΝΙΟΥΣ ΤΗΣ ΚΙΛΙΚΙΑΣ
Η δράση των Αρμενίων λεγεωνάριων
του Γαλλικού στρατού στην Ανατολή και στην Κιλικία (1915-1922)
Σαρκίς Αγαμπατιάν Σημειωτέον ότι την 1η Ιανουαρίου 1919, η Λεγεώνα της Ανατολής είχε χωριστεί στα δυο εις τρόπον ώστε τα αρμενικά τάγματα να συγκροτήσουν μια Αρμενική Λεγεώνα (υπό τις διαταγές του συνταγματάρχη Ρομιέ) και τα συριακά στοιχεία μια Συριακή Λεγεώνα, που θα παρέμενε στη Συρία.
Η σημαντική αυτή απόφαση του Γαλλικού Υπουργείου Πολέμου που έδινε εντολή για συγκρότηση ενός αρμενικού εθνικού στρατού όπως προαναφέραμε θα έπρεπε κανονικά να επιτρέψει την αναγέννηση μιας αρμενικής εθνικής εστίας στην Κιλικία. Η έλλειψη χώρου δεν μας επιτρέπει ν' αναπτύξουμε τους λόγους για τους οποίους δεν κατέστη δυνατόν να πραγματοποιηθεί αυτό το αρμενικό όνειρο, παρά τις πολυάριθμες πράξεις ανδρείας και τις ανήκουστες θυσίες που σημάδεψαν την ιστορία αυτής της περιόδου.
Πολλοί απ' αυτούς τους λόγους παρέμειναν μυστηριώδεις, ακόμη και ακατανόητοι, αφού διαταγές που αλληλοαναιρούνταν δεν έπαψαν εκείνη την εποχή, να εκμηδενίζουν τις γαλλο-αρμενικές επιτυχίες μέχρι να καταλήξουν στην πλήρη εγκατάλειψη της Κιλικίας, μετά από σαράντα μήνες κατοχής και ειρήνευσης αυτής της χώρας.
Άραγε θα μάθουμε ποτέ γιατί η αρμενική στρατιωτική προσπάθεια διακόπηκε ξαφνικά, χωρίς καμιά εξήγηση; Γιατί, παρά τις αρχικές υποσχέσεις, όλες οι καινούργιες αρμενικές εμπλοκές εμποδίστηκαν όπως η περίπτωση των δυο χιλιάδων Αρμενίων προσφύγων στο Χαλέπι ή αυτή των εξακοσίων νεαρών Αρμενίων εθελοντών από την Κωνσταντινούπολη που ζητούσαν να καταταγούν στην Λεγεώνα; Θα μάθουμε γιατί διέλυσαν και αποστράτευσαν το 4ο αρμενικό τάγμα;
Ο ιστορικός θα είναι σε θέση να γνωρίσει την πραγματικότητα των μυστικών διασυμμαχικών ανταγωνισμών, των παρασκηνιακών διπλωματικών διαβουλεύσεων, των ύπουλων τουρκικών σκευωριών ή απλώς των χοντροκομμένων αδεξιοτήτων αφελών πολιτικών που ήταν η αιτία της οπισθοχώρησης της πολιτισμένης δύσης από την προγονική αυτή αρμενική περιοχή;
Οι Αρμένιοι λεγεωνάριοι και οι Γάλλοι σύντροφοί τους που έπεσαν ως ήρωες στη χριστιανική γη της Κιλικίας άξιζαν ώστε η πειθαρχία τους, η στρατιωτική τους ανδρεία, ο φλογερός πατριωτισμός τους, η ανθρωπιά τους απέναντι στους θύτες τους - για ένα διάστημα στο έλεός τους -, οι απερίγραπτες θυσίες τους, να βαρύνουν λιγότερο στη ζυγαριά της ιστορίας από το βάρος των απαίσιων σκευωριών και της απληστίας των μεγάλων δυνάμεων;
Υ.Γ.
Λίγο αργότερα οι φίλοι σύμμαχοι μας με πρώτους τους γάλλους πέρασαν
ως σύμμαχοι στην πλευρά του Κεμάλ Ατατουρκ προδίδοντας τα όσα είχαν εγγυηθεί
για τον Ελληνικό Στρατό στην Μικρά Ασία, οι δε Ιταλοί με συνεχείς μυστικές αποστολές
όπλων μεγάλων ποσοτήτων από Αλβανία δια μέσου Βουλγαρίας και ΕΥΞΕΙΝΟΥ ΠΟΝΤΟΥ εξόπλιζαν
σαν αστακό τον Κεμάλ Ατατουρκ ο οποίος δεν έπαυσε να δέχεται γιγαντιαία βοήθεια
βαρύ οπλισμού πυροβολικού από τους Γερμανούς
Ας χαιρόμαστε τους φίλους μας στην Δύση που τόσο ΑΓΑΠΟΥΝ την
ΕΛΛΑΔΑ μας
Και σήμερα με τα οικονομικά δυσβάστακτα μέτρα δείχνουν το
πόσο μας αγαπούν
Ας μην ξεχνούμε τις υποσχέσεις της Δύσης στον προτελευταίο
Αυτοκράτορα Ιωάννη Παλαιολόγο όπως και στον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ που ακόμη
στέλνουν την βοήθεια στην πολιορκία της Πόλης το 1453 Μ.Χ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ Η
ΔΥΣΗ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ
