Νατάσα: Μια ανάμνηση που ήθελα να κρατήσω ήταν η γιαγιά μου η καλή να φτιάχνει
παστό χοιρινό! Την θυμάμαι χρόνια και χρόνια κάθε χειμώνα κοντά στο
Φλεβάρη (γιατί τότε είναι το κρέας νοστιμότερο και το σίτεμά του
καλύτερο λέει) να ετοιμάζει το παστό όπως το λένε στην Μεσσηνία ή αλλιώς
το γνωστό σύγκλινο. Να το φυλάει σε μεγάλες γυάλες γεμάτες λάδι και
να τις μοιράζει στα παιδιά της να τις πάρουν στην πρωτεύουσα.
Η μητέρα μου συνήθως το βγάζει για μεζέ σκέτο ή το βάζει όταν φτιάχνει καγιανά. Η γιαγιά μου βάζει τα κομμάτια με την πιο πολλή πέτσα (μιλάμε για χοντρή πέτσα όμως) στα γεμιστά, στο ρατατούιγ, στις μπάμιες στο φούρνο...Μιαμ, μιαμ!
Αυτό το παστό ήθελα και εγώ να μάθω να το φτιάχνω. Και της ζήτησα να κάνει μια εξαίρεση και να το φτιάξει τον Αύγουστο. Η γιαγιά μου ποτέ δεν μου χαλά το χατήρι!Κι ας είναι ήδη 90 χρονών, ο Θεός να την έχει καλά! Βγάλαμε και πολλές φωτογραφίες, και να η διαδικασία!
Κόβουμε το χοιρινό σε κομμάτια
Και το βάζουμε σε υφασμάτινη θήκη (εδώ μαξιλαροθήκη, προσέξτε το πάχος του λίπους του κομματιού!) και στο ψυγείο για δυο μέρες για να στραγγίξει τα υγρά του και να απορροφήσει τα αρτύματα)
Το χρώμα αυτό είναι υπέροχο! Δε συμφωνείτε;
Καλοφάγωτο!!!
Σχόλιο Νατάσας: Αν το βάλεις σε βάζο με λάδι, σίγουρα διατηρείται για ένα χρόνο, αρκει απο καιρο σε καιρό, να κουνάς και λίγο το βάζο σου. Για το βράσιμο, εξαρτάται απο το μέγεθος των κομματιών. Αν υπολογίσεις οτι κάθε κομμάτι ζυγίζει ωμό περίπου 150-200γρ τότε, υπολόγισε κανένα 20λεπτο βράσιμο. Βέβαια η γιαγιά το έβραζε σε δυνατή φωτιά, όπως βλέπεις στις φωτο, στην κουζίνα, θα το έβραζα σε χαμηλότερη θερμοκρασία και για περισσότερη ώρα. Πάντως δοκιμάζεις και κρίνεις. Ελπίζω να βοήθησα!
miaplimera
Η μητέρα μου συνήθως το βγάζει για μεζέ σκέτο ή το βάζει όταν φτιάχνει καγιανά. Η γιαγιά μου βάζει τα κομμάτια με την πιο πολλή πέτσα (μιλάμε για χοντρή πέτσα όμως) στα γεμιστά, στο ρατατούιγ, στις μπάμιες στο φούρνο...Μιαμ, μιαμ!
Αυτό το παστό ήθελα και εγώ να μάθω να το φτιάχνω. Και της ζήτησα να κάνει μια εξαίρεση και να το φτιάξει τον Αύγουστο. Η γιαγιά μου ποτέ δεν μου χαλά το χατήρι!Κι ας είναι ήδη 90 χρονών, ο Θεός να την έχει καλά! Βγάλαμε και πολλές φωτογραφίες, και να η διαδικασία!
Κόβουμε το χοιρινό σε κομμάτια
το αλατίζουμε καλά καλά με χοντρό αλάτι και θρούμπι
Και το βάζουμε σε υφασμάτινη θήκη (εδώ μαξιλαροθήκη, προσέξτε το πάχος του λίπους του κομματιού!) και στο ψυγείο για δυο μέρες για να στραγγίξει τα υγρά του και να απορροφήσει τα αρτύματα)
Μετά
από δυο μέρες βάζουμε το κρεατάκι μας σε καζάνι!!! γεμάτο κατά τα 2/3
με νερό και 1/3 με κόκκινο ξηρό κρασί. Βάζουμε και μερικές
πορτοκαλόκουπες και βράζουμε...Μόλις γίνει βγάζουμε το κρεατάκι μας με
τρυπητή κουτάλα
Το τελικό στάδιο είναι το τηγάνισμα του κρέατος. Σε καζάνι με μπόλικο λάδι ρίχνουμε το χοιρινό μας
Το χρώμα αυτό είναι υπέροχο! Δε συμφωνείτε;
Καλοφάγωτο!!!
Σχόλιο Νατάσας: Αν το βάλεις σε βάζο με λάδι, σίγουρα διατηρείται για ένα χρόνο, αρκει απο καιρο σε καιρό, να κουνάς και λίγο το βάζο σου. Για το βράσιμο, εξαρτάται απο το μέγεθος των κομματιών. Αν υπολογίσεις οτι κάθε κομμάτι ζυγίζει ωμό περίπου 150-200γρ τότε, υπολόγισε κανένα 20λεπτο βράσιμο. Βέβαια η γιαγιά το έβραζε σε δυνατή φωτιά, όπως βλέπεις στις φωτο, στην κουζίνα, θα το έβραζα σε χαμηλότερη θερμοκρασία και για περισσότερη ώρα. Πάντως δοκιμάζεις και κρίνεις. Ελπίζω να βοήθησα!
miaplimera