Γράφει ο Κώστας Καραΐσκος
Διαβάζοντας τά ἀπερίγραπτα σχόλια, φίλων καί μή, σχετικά μέ τήν κρίση στήν Παλαιστίνη, ἔκρινα σκόπιμο νά παραθέσω ἐκτενέστερα τή γνώμη μου. Καθένας ἄς τό ψάξει μετά, πρίν ἐκφραστεῖ.
1) Τό Μεσανατολικό εἶναι μιά αἰώνια ἀντιπαράθεση μεταξύ Ἀράβων κι Ἑβραίων
-Τίποτε αἰώνιο δέν ὑπάρχει ἐδῶ. Μετά τή Διακήρυξη Μπάλφουρ (1917), τόν μετέπειτα συστηματικό ἐποικισμό μέ Ἑβραίους καί τόν 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ("ὁλοκαύτωμα") ἦρθε ἡ ἀνακήρυξη τοῦ ἰσραηλινοῦ κράτους παράλληλα μέ ἕνα παλαιστινιακό (1948) στά ἀραβικά ἐδάφη, γιά νά ξεκινήσει τότε ἡ ἑβραιοαραβική σύγκρουση.
2) Τό Ἰσραήλ εἶναι ἕνα σύγχρονο, δημοκρατικό κράτος
- Οὐδέν ψευδέστερο. Δέν ἔχει Σύνταγμα. Δέν ἔχει ἐπισήμως δηλώσει σύνορα. Πολιτογραφεῖ ἀνθρώπους μόνο βάσει τοῦ θρησκεύματός τους ἀπό ὁπουδήποτε στή γῆ. Λειτουργοῦν νόμιμα θρησκευτικά ἑβραϊκά κόμματα. Ἀρνεῖται κατά περίπτωση ὅλα τά δικαιώματα τῶν γηγενῶν Ἀράβων. Ἐποικίζει (ἔγκλημα πολέμου!) συστηματικά τά Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Ἐδάφη μέ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἐποίκους. Δολοφονεῖ χιλιάδες Παλαιστίνιους ἡγέτες μέ "ἐξωδικαστικές" (!) ἐκτελέσεις.
Αὐτοεξαιρεῖται ἀπό πλῆθος Διεθνῶν Συνθηκῶν. Κατέχει ἐδάφη γειτονικῶν χωρῶν (Λίβανος, Συρία) περιφρονώντας τίς ἀποφάσεις τοῦ ΟΗΕ. Λειτουργεῖ ὡς προκεχωρημένο στρατιωτικό φυλάκιο τῆς Δύσης στήν περιοχή. Οἱ ἐκλογές καί ἡ λειτουργία τοῦ Τύπου καμμία δημοκρατία δέν ἐξασφαλίζουν.
3) Οἱ Παλαιστίνιοι εἶναι ἰσλαμιστές καί τρομοκράτες
- Ἡ Παλαιστινιακή Ἀντίσταση ἐπί δεκαετίες πάλεψε μέ κάθε μέσον, εἰρηνικό καί μή, γιά τά δίκαια ἑνός ξεριζωμένου λαοῦ. Τό ἰσλαμικό χρῶμα δόθηκε μετά τήν "ἐξημέρωση" τῆς PLO, μέ τήν ἔνταξη τῆς τελευταίας στίς διαπραγματεύσεις καί τήν διαφθορά τῶν στελεχῶν της, ὅταν μέ τίς εὐλογίες τοῦ Ἰσραήλ ἀνδρώθηκε ἡ Χαμάς ὡς ἀντίβαρο τῆς Φατάχ (κυρίως στή Γάζα). Οἱ Παλαιστίνιοι ὑπῆρξαν τόσο τρομοκράτες ὅσο κάθε λαός πού ξεσηκώθηκε γιά τήν ἐλευθερία του - σάν τό δικό μας 1821 λ.χ.
4) Τό Ἰσραήλ θέλει τήν εἰρήνη καί τήν ἀρνοῦνται οἱ Παλαιστίνιοι
- Τεράστιο ψέμμα. Καί μόνο ἡ δολοφονία τοῦ Ράμπιν, μοναδικοῦ Ἰσραηλινοῦ πρωθυπουργοῦ πού τόλμησε νά συνάψει εἰρήνη, ἔστω καί μέ λεόντειο τρόπο (Συμφωνίες τοῦ Ὄσλο), ἀπό Ἑβραῖο ἔποικο, ἀρκεῖ. Ἡ κοινή λογική φτάνει, τί μαξιμαλιστικό μπορεῖ νά διεκδικήσει ἕνας πληθυσμός ἐξαθλιωμένος καί καταπιεσμένος ἀπό ἕναν πανίσχυρο ἀντίπαλο;
5) Ἡ Χαμάς εἶναι μιά τρομοκρατική ὀργάνωση πού θέλει τήν καταστροφή τοῦ Ἰσραήλ
- Τίς ταμπέλες τίς βάζουν οἱ ἀφεντικοί. Πάντως δέν ἔχει δράσει ποτέ ἐκτός τῆς Παλαιστίνης καί προσέφυγε στά εὐρωπαϊκά δικαστήρια γιά τόν ἀποχαρακτηρισμό της καί δικαιώθηκε! Μόνο πού ἡ ἀπόφαση ἐκείνη ποτέ δέν ἴσχυσε γιατί δῆθεν θά ἀσκοῦσε ἔφεση (ποῦ!!;;) τό Ἰσραήλ καί ἔκλεισε πολιτικά μέ σιωπή. Ὅσο γιά τήν καταστροφή τοῦ ἑβραϊκοῦ κράτους ναί μέν ὑπῆρχε στό καταστατικό της, ἀλλά ὅταν τό 2006 κέρδισε τίς ἐκλογές, ὁ ἡγέτης της Ἰσμαήλ Χανίγια δέχθηκε νά τό ἀπαλείψει ἐφόσον προχωροῦσε ἡ εἰρήνευση. Τότε τό Ἰσραήλ ἔκανε τό πᾶν γιά νά τόν ὑπονομεύσει καί νά ἀκυρώσει κάθε σχετική ἐξέλιξη.
6) Οἱ ἄμαχοι στό Ἰσραήλ εἶναι ἀθῶα θύματα
- Ἐξαρτᾶται γιά ποιούς μιλᾶμε. Οἱ Ἑβραῖοι ἔποικοι εἶναι συνήθως ὁπλισμένοι βαρειά καί φανατικοί, εἶναι γνωστή ἡ περίπτωση τῆς Χεβρώνας ὅπου λίγες ἑκατοντάδες ἔποικοι τυραννοῦν 200.000 ντόπιους Παλαιστίνιους (πού τούς προστατεύει ὁ ...ἰσραηλινός Στρατός). Γνωστές οἱ φωτογραφίες μέ τούς ἐποίκους πού παρακολουθοῦσαν κι ἀπολάμβαναν παλαιότερους βομβαρδισμούς τῆς Γάζας ἀπό κοντινά ὑψώματα. Φυσικά ὑπάρχουν καί ἐξαιρετικά παραδείγματα Ἑβραίων ἐναντιοφρόνων πού τιμοῦν τό ἔθνος τους καί τό ἀνθρώπινο γένος.
7) Οἱ Ἅγιοι Τόποι κινδυνεύουν ἀπό τούς μουσουλμάνους Παλαιστίνιους
- Μόνο τό Ἰσραήλ ἔχει ὥς τώρα δημιουργήσει προβλήματα (μέχρι καί δολοφονίες Ἑλλήνων μοναχῶν σάν τόν π. Φιλούμενο στό φρέαρ τοῦ Ἰακώβ), ἐνῶ ἀκόμα καί στή Γάζα ἡ παρουσία λίγων Χριστιανῶν ἦταν καλοδεχούμενη. Παρότι ἡ χριστιανική παρουσία μεταξύ τῶν Παλαιστινίων μειώνεται, πολλά προβλήματα ξεκινοῦν καί μέ ἑλλαδική εὐθύνη (βλ. περίπτωση ἐπισκόπου Ἀτάλλα Χάνα).
Οἱ κοινωνίες μας κινδυνεύουν ἀπό τόν λαθροεποικισμό τῶν μουσουλμάνων, ἄρα πρέπει νά εἴμαστε μέ τό Ἰσραήλ
- Ἀκριβῶς ἐπειδή ὑπάρχει αὐτός ὁ λαθροεποικισμός ὀφείλουμε νά κρατᾶμε πολιτική στάση τέτοια πού νά εἶναι ἀνεκτή ἡ ζωή στίς πατρίδες τους. Ποῦ θά πᾶνε οἱ Παλαιστίνιοι ἄν διωχθοῦν ἀπό τό Ἰσραήλ; Καί μέ τίνος εὐθύνη καί σχεδιασμό ἔρχονται οἱ Ἀφροασιάτες στήν Ἑλλάδα καί στήν Εὐρώπη; Δέν ἔχουν τίς πλάτες τοῦ ΟΗΕ, τῆς ΕΕ, τῶν δυτικῶν ΜΚΟ, τῶν χρηματοδοτῶν τους (τύπου Σόρος); Ποιός χορηγεῖ τά κρατικά ἐπιδόματα, ποιός λογοκρίνει τούς ἐναντιόφρονες ὡς "ρατσιστές", ποιός ἀποφάσισε ὅτι ἡ ὑπεράσπιση τῶν συνόρων εἶναι ἀδίκημα;
9) Εἴμαστε ἡ φυσική διέξοδος τοῦ Ἰσραήλ πρός τή Δύση, κι ἀφοῦ μᾶς χρειάζεται ὀφείλουμε νά τό στηρίξουμε γιά νά μᾶς στηρίξει κι αὐτό
- Αὐτό λέμε ἐμεῖς, ὅμως μετά ἀπό τόσα χρόνια φιλολογίας δέν φαίνεται πουθενά προοπτική ὑποστήριξης τῆς χώρας μας ἀπό τό Ἰσραήλ. Καί δέν μᾶς ξενίζει γιατί ἔτσι κι ἀλλιῶς εἴμαστε διεθνῶς πλέον ἀνύπαρκτοι, ἀφερέγγυοι κι ἀσόβαροι. Τό Ἰσραήλ ἔχει πολύ ἰσχυρότερους προστάτες πού θά καθαρίσουν γιά λογαριασμό του ἄν χρειαστεῖ (καί ἡμετέροις ἀναλώμασι...) καί πολύ πιό περίπλοκη πολιτική ἀπό αὐτήν πού ἀντιλαμβάνεται ἡ ἀθηναϊκή ἐλίτ.
10) Ἡ Τουρκία εἶναι ἀγκαλιά μέ τή Χαμάς, ὁπότε ἐμεῖς ὀφείλουμε νά πᾶμε ἀπέναντι
- Εἶναι ἄλλο πρᾶγμα ἡ πραγματικότητα πού κάποιος ἀντιλαμβάνεται κι ἄλλο ἡ πολιτική πού θά χαράξει. Ἄν δεχθοῦμε τά προφανῆ παλαιστινιακά δίκαια, ὅπως κάναμε ἐπί πολλά χρόνια ὡς χώρα, τότε θά βροῦμε τρόπο νά πολιτευτοῦμε μέ γνώμονα τά ἑλληνικά συμφέροντα. Πάντως μιά πολυδιάστατη πολιτική δέν εἶναι νά προσφέρεσαι ὡς δεδομένος στή μία πλευρά κι οὔτε εἶναι ἑλληνική πολιτική μιά ἀνήθικη ὑποστήριξη τοῦ ἑκάστοτε ἰσχυροῦ μέ (φροῦδες) ἐλπίδες ἀνταμοιβῆς, πόσο μᾶλλον ὅταν μιλᾶς παντοῦ γιά Διεθνές Δίκαιο καί γιά Κατεχόμενη Κύπρο.