«Όταν πηγαίναμε στον Γέροντα μας καλωσόριζε με το σταυρό ευλογίας που πάντα κρατούσε στα χέρια του , μας σταύρωνε και όταν φεύγαμε μας κατευόδωνε λέγοντας μας: « Η δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού να είναι μαζί σας παιδιά μου» και μας σταύρωνε.
Ο ίδιος συνηθισμένος να κουβαλά το δικό του Σταυρό και με τη δύναμη της πίστης να προσφέρει βοήθεια σε καταπονημένους και άρρωστους ανθρώπους μας έλεγε: « Η χαρά είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι μια χαρά, που σε κάνει άλλο άνθρωπο. Μια πνευματική τρέλα, αλλά εν Χριστώ. Σαν μεθύσι ,σαν το κρασί το ανόθευτο.»
Μας συμβούλευε (συνεχίζει η μακαριστή Αθηνά),να ξεκινούμε τη μέρα μας με σταυρό και προσευχή. Ότι κάνεις θα κάνεις πρώτα το σταυρό σου. Το φαγητό, τα παιδιά, στη δουλειά ,παντού.
Μόνο δια της δυνάμεως του τιμίου και ζωοποιού σταυρού έρχεται η ομαλότητα μέσα στην οικογένεια. Είναι όπλο εναντίον του διαβόλου γι’ αυτό μας το άφησε ο Κύριος ημών Ιησού Χριστός.
«Να ευχαριστείς το Θεό για το σταυρό σου που έχεις. Με πνεύμα ευγνωμοσύνης, με πνεύμα δυνάμεως, με πνεύμα ευεργεσίας.»
«Είμαστε καμωμένοι με σταυρό. Όταν απλώσουμε τα χέρια μας γινόμαστε Σταυρός!»
Απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο
" Ο Θαυματουργικός Σταυρός του Αγίου Πορφυρίου στην Κύπρο"
