Και να που ξεκίνησε η νέα δεκαετία... Αλλά πως θα είναι στο τέλος της ο κόσμος;
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) ιδρύθηκε πριν από πενήντα χρόνια. Έχει γίνει μια από τις κορυφαίες πλατφόρμες φουτουριστικής σκέψης και σχεδιασμού. Ως τόπος συνάντησης της παγκόσμιας ελίτ, το WEF συγκεντρώνει τους ηγέτες από τον τομέα των επιχειρήσεων και την πολιτική μαζί με μερικούς επιλεγμένους διανοούμενους. Η κύρια ώθηση του φόρουμ είναι ο παγκόσμιος έλεγχος. Οι ελεύθερες αγορές και η ατομική επιλογή δεν είναι οι κορυφαίες αξίες, αλλά ο κρατικός παρεμβατισμός και ο κολεκτιβισμός.
Η ατομική ελευθερία και η ιδιωτική ιδιοκτησία πρόκειται να εξαφανιστούν από αυτόν τον πλανήτη έως το 2030 σύμφωνα με τις προβλέψεις και τα σενάρια που προέρχονται από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Οκτώ προβλέψεις
Η ατομική ελευθερία κινδυνεύει ξανά. Αυτό που μπορεί να ακολουθήσει προβλεπόταν από τον Νοέμβριο του 2016, όταν το WEF δημοσίευσε «8 προβλέψεις για τον κόσμο το 2030». Σύμφωνα με το σενάριο του WEF, ο κόσμος θα γίνει πολύ διαφορετικός από τούδε και στο εξής, γιατί ο τρόπος με τον οποίο εργάζονται και ζουν οι άνθρωποι θα υποστεί μια βαθιά αλλαγή. Το σενάριο για τον κόσμο το 2030 είναι κάτι περισσότερο από μια πρόβλεψη. Είναι ένα σχέδιο του οποίου η εφαρμογή έχει επιταχυνθεί δραστικά από τότε με την ανακοίνωση μιας πανδημίας και των συνακόλουθων lockdown.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις των «Global Future Councils» του WEF, η ιδιωτική ιδιοκτησία και η ιδιωτική ζωή θα καταργηθούν κατά την επόμενη δεκαετία. Αυτό θα σήμαινεε πως η επερχόμενη απαλλοτρίωση σύμφωνα με την πρόβλεψη θα προχωρούσε ακόμη περισσότερο από την κομμουνιστική απαίτηση για κατάργηση της ιδιοκτησίας των αγαθών παραγωγής, αλλά αφήνοντας χώρο για ιδιωτικά αγαθά. Το σενάριο του WEF λέει ότι και τα καταναλωτικά αγαθά δεν θα αποτελούν πλέον ιδιωτική ιδιοκτησία.
Εάν η λύση του WEF πραγματοποιηθεί, οι άνθρωποι θα πρέπει να νοικιάζουν και να δανείζονται για τις ανάγκες τους από το κράτος, το οποίο θα ήταν υπό αυτές τις προΫποθέσεις ο μοναδικός ιδιοκτήτης όλων των αγαθών. Σε αυτό το σενάριο η προμήθεια αγαθών θα είχε διανεμηθεί σύμφωνα με ένα σύστημα κοινωνικών πόντων. Οι αγορές με την παραδοσιακή έννοια θα εξαφανίζονταν μαζί με τις ιδιωτικές αγορές αγαθών. Κάθε προσωπική κίνηση θα παρακολουθείται ηλεκτρονικά και όλη η παραγωγή θα υπόκειται στις απαιτήσεις καθαρής ενέργειας και ενός βιώσιμου περιβάλλοντος.
Προκειμένου να επιτευχθεί «βιώσιμη γεωργία», η προμήθεια τροφίμων θα είναι κυρίως χορτοφάγική. Στη νέα οικονομία ολοκληρωτικών υπηρεσιών, η κυβέρνηση θα παρέχει βασικά καταλύματα, τρόφιμα και μεταφορές, ενώ τα υπόλοιπα πρέπει να δανείζονται από το κράτος. Η χρήση των φυσικών πόρων θα μειωθεί στο ελάχιστο. Σε συνεργασία με τις λίγες βασικές χώρες, ένας παγκόσμιος οργανισμός θα θέσει την τιμή των εκπομπών CO2 σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο για να αποθαρρύνει τη χρήση του.
Σε ένα διαφημιστικό βίντεο, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ συνοψίζει τις οκτώ προβλέψεις στις ακόλουθες δηλώσεις:
-Οι άνθρωποι δεν θα έχουν τίποτα. Τα αγαθά θα είναι είτε δωρεάν ή θα πρέπει να δανείζονται από το κράτος.
-Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα είναι πλέον η κορυφαία υπερδύναμη, αλλά θα κυριαρχούν λίγες χώρες.
-Η κατανάλωση κρέατος θα ελαχιστοποιηθεί.
-Ο μαζικός εκτοπισμός ανθρώπων θα πραγματοποιηθεί με δισεκατομμύρια πρόσφυγες.
-Για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, μια παγκόσμια τιμή θα καθοριστεί σε υπερβολικό επίπεδο.
-Οι άνθρωποι μπορούν να προετοιμαστούν να πάνε στον Άρη και να ξεκινήσουν ένα ταξίδι για να βρουν εξωγήινη ζωή.
-Οι δυτικές αξίες θα δοκιμαστούν μέχρι το τέλος
Πέρα από το απόρρητο και την ιδιοκτησία
Σε μια δημοσίευση για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η Δανός οικολόγος ακτιβίστρια Ida Auken, η οποία υπηρέτησε ως υπουργός περιβάλλοντος της χώρας της από το 2011 έως το 2014 και εξακολουθεί να είναι μέλος του Δανικού Κοινοβουλίου (το Folketing), επεξεργάστηκε ένα σενάριο ενός κόσμου χωρίς ιδιωτικότητα ή ιδιοκτησία. Στο "Welcome to 2030", οραματίζεται έναν κόσμο όπου «δεν έχω τίποτα, δεν έχω κανένα απόρρητο και η ζωή δεν ήταν ποτέ καλύτερη». Μέχρι το 2030, λέει το σενάριο, οι αγορές και οι ιδιοκτησίες θα έχουν καταστεί άνευ αντικειμένου, επειδή όλα όσα ήταν κάποτε προϊόν θα είναι πλέον υπηρεσία.
Σε αυτόν τον νεοταξικό κόσμο της, οι άνθρωποι έχουν δωρεάν πρόσβαση σε μεταφορά, διαμονή, φαγητό, "και όλα όσα χρειαζόμαστε στην καθημερινή μας ζωή." Καθώς αυτά τα πράγματα θα γίνουν δωρεάν, «κατέληξε να μην έχει νόημα να έχουμε πολλά.» Δεν θα υπήρχε ιδιωτική ιδιοκτησία σε σπίτια ούτε κανείς θα πληρώνει ενοίκιο, "επειδή κάποιος άλλος χρησιμοποιεί τον ελεύθερο χώρο μας όποτε δεν το χρειαζόμαστε." Το σαλόνι ενός ατόμου, για παράδειγμα, θα χρησιμοποιηθεί για επαγγελματικές συναντήσεις όταν απουσιάζει. Οι ανησυχίες όπως «ασθένειες του τρόπου ζωής, κλιματική αλλαγή, προσφυγική κρίση, περιβαλλοντική υποβάθμιση, πόλεις με πλήρη συμφόρηση, ρύπανση των υδάτων, ατμοσφαιρική ρύπανση, κοινωνική αναταραχή και ανεργία» είναι πράγματα του παρελθόντος υποτίθεται... Η συγγραφέας προβλέπει ότι οι άνθρωποι θα είναι ευτυχείς (στην φυλακή τους) να απολαύσουν μια τόσο καλή νεοταξική ζωή που είναι πολύ καλύτερη «από την πορεία που βρισκόμασταν, όπου έγινε τόσο σαφές που δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε με το ίδιο μοντέλο ανάπτυξης».
Οικολογικός παράδεισος
Στη συνεισφορά της το 2019 στην Ετήσια Συνάντηση των Παγκόσμιων Μελλοντικών Συμβουλίων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, η Ida AuKen προβλέπει πώς μπορεί να φαίνεται ο κόσμος στο μέλλον «εάν κερδίσουμε τον πόλεμο κατά της κλιματικής αλλαγής». Μέχρι το 2030, όταν οι εκπομπές CO2 θα μειωθούν πολύ, οι άνθρωποι θα ζήσουν σε έναν κόσμο όπου το κρέας στο πιάτο θα είναι «ένα σπάνιο θέαμα», ενώ το νερό και ο αέρας θα είναι πολύ καθαρότεροι από σήμερα. Λόγω της μετάβασης από την αγορά αγαθών στη χρήση υπηρεσιών, η ανάγκη να έχουμε χρήματα θα εξαφανιστεί, επειδή οι άνθρωποι θα ξοδεύουν όλο και λιγότερο για αγαθά. Ο χρόνος εργασίας θα συρρικνωθεί και ο ελεύθερος χρόνος θα αυξηθεί.
Για το μέλλον, η Auken οραματίζεται μια πόλη όπου τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν αντικαταστήσει συμβατικά οχήματα. Οι περισσότεροι από τους δρόμους και τους χώρους στάθμευσης θα έχουν γίνει καταπράσινα πάρκα και ζώνες πεζοπορίας για τους πεζούς. Μέχρι το 2030, η γεωργία θα προσφέρει κυρίως φυτικές εναλλακτικές λύσεις στην προμήθεια τροφίμων αντί για κρέας και γαλακτοκομικά προϊόντα. Η χρήση γης για την παραγωγή ζωοτροφών θα μειωθεί σημαντικά και η φύση θα εξαπλωθεί ξανά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Πρέπει να έβλεπε πολύ “Μικρό Σπίτι στο λιβάδι” μικρή η σύγχρονη “Λόρα”...
Κατασκευή κοινωνικής συναίνεσης
Πώς μπορούν οι άνθρωποι να δεχτούν ένα τέτοιο σύστημα; Το δόλωμα για να προσελκύσει τις μάζες είναι οι εγγυήσεις της ολοκληρωμένης υγειονομικής περίθαλψης και ενός εγγυημένου βασικού εισοδήματος. Οι υποστηρικτές του Great Reset (Μεγάλη Επαναφορά) υπόσχονται έναν κόσμο χωρίς ασθένειες. Λόγω των βιοτεχνολογικά παραγόμενων οργάνων και των εξατομικευμένων ιατρικών θεραπειών που βασίζονται στη γενετική, λέγεται ότι είναι δυνατό να αυξηθεί δραστικά το προσδόκιμο ζωής και να επιτευχθεί ακόμη και η αθανασία. Η τεχνητή νοημοσύνη θα εξαλείψει το θάνατο και θα εξαλείψει τις ασθένειες και τη θνησιμότητα. Ο αγώνας ξεκινά μεταξύ των βιοτεχνολογικών εταιρειών για να βρουν το κλειδί για την αιώνια ζωή.
Μαζί με την υπόσχεση της μετατροπής οποιουδήποτε συνηθισμένου ατόμου σε θεού- σούπερμαν, η υπόσχεση «καθολικού βασικού εισοδήματος» είναι ιδιαίτερα ελκυστική, ιδιαίτερα για εκείνους που δεν θα βρίσκουν πλέον δουλειά στη νέα ψηφιακή οικονομία. Η απόκτηση βασικού εισοδήματος χωρίς να χρειάζεται να περάσει από το... γκισέ των αιτήσεων και η ντροπή της υποβολής αίτησης για κοινωνική βοήθεια χρησιμοποιείται ως δόλωμα για να λάβουν την υποστήριξη των φτωχών.
Για να το καταστήσει οικονομικά βιώσιμο, η εγγύηση ενός βασικού εισοδήματος θα απαιτούσε την εξισορρόπηση των μισθολογικών διαφορών. Οι τεχνικές διαδικασίες μεταφοράς χρημάτων από το κράτος θα χρησιμοποιηθούν για την προώθηση της κοινωνίας χωρίς μετρητά. Με την ψηφιοποίηση όλων των χρηματικών συναλλαγών, κάθε μεμονωμένη αγορά θα καταχωρείται. Κατά συνέπεια, οι κυβερνητικές αρχές θα έχουν απεριόριστη πρόσβαση στην επίβλεψη λεπτομερώς του πώς τα μεμονωμένα άτομα ξοδεύουν τα χρήματά τους. Ένα καθολικό βασικό εισόδημα σε μια κοινωνία χωρίς μετρητά θα παρέχει τις προϋποθέσεις για την επιβολή ενός συστήματος κοινωνικής πίστωσης και θα παρέχει τον μηχανισμό για την κύρωση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς και τον εντοπισμό της περιττής και ανεπιθύμητης.
Ποιοι θα είναι οι κυβερνήτες;
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ σιωπά για το ερώτημα ποιος θα κυβερνήσει σε αυτόν τον νέο κόσμο.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να περιμένουμε ότι οι νέοι κάτοχοι της ισχύος θα είναι καλοπροαίρετοι. Τι νόημα έχει όμως για μια τεχνοκρατική ελίτ να μετατρέψει τον κοινό άνθρωπο σε υπεράνθρωπο; Γιατί να μοιραστεί τα οφέλη της τεχνητής νοημοσύνης με τις μάζες και να μην διατηρήσει τον πλούτο για τους επιλεγμένους λίγους;
Χωρίς να παρασύρονται από τις ουτοπικές υποσχέσεις, μια νηφάλια αξιολόγηση των σχεδίων πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι σε αυτόν τον νέο κόσμο, δεν θα υπήρχε θέση για το μέσο άτομο ...
Πίσω από το κήρυγμα του προοδευτικού ευαγγελίου της κοινωνικής δικαιοσύνης από τους υποστηρικτές του Great Reset και την ίδρυση μιας νέας παγκόσμιας τάξης κρύβεται το απαίσιο έργο της ευγονικής, το οποίο ως τεχνική ονομάζεται τώρα «γενετική μηχανική» και ως ένα κίνημα ονομάζεται « τρανσθρωπισμός », ένας όρος που επινοήθηκε από τον Julian Huxley, τον πρώτο διευθυντή της UNESCO.
Συμπέρασμα
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και τα σχετικά ιδρύματά του σε συνδυασμό με λίγες κυβερνήσεις και μερικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας θέλουν να οδηγήσουν τον κόσμο σε μια νέα εποχή χωρίς ιδιοκτησία ή ιδιωτικότητα. Αξίες όπως ο ατομικισμός, η ελευθερία και η επιδίωξη της ευτυχίας διακυβεύονται, και θα πρέπει να απορριφθούν υπέρ του συλλογισμού και της επιβολής ενός «κοινού αγαθού» που ορίζεται από την αυτοανακηρυγμένη ελίτ των τεχνοκρατών.
Αυτό που πωλείται στο κοινό ως υπόσχεση για ισότητα και οικολογική βιωσιμότητα είναι στην πραγματικότητα μια βάναυση επίθεση στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ελευθερία. Αντί να χρησιμοποιήσει την νέα τεχνολογιά ως όργανο βελτίωσης, το Great Reset επιδιώκει να χρησιμοποιήσει τις τεχνολογικές δυνατότητες ως εργαλείο υποδούλωσης. Σε αυτή τη νέα παγκόσμια τάξη, το κράτος είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης των πάντων.
Αφήνεται στη φαντασία μας να καταλάβουμε ποιος θα προγραμματίσει τους αλγόριθμους που διαχειρίζονται τη διανομή των αγαθών και των υπηρεσιών....
Πηγή
