Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

Το καμπαναριό του Αγίου Σπυρίδωνα

 
Ο ναός ο οποίος στεγάζει σήμερα το σκήνωμα του αγίου, κτίστηκε στα 1589 και ανήκει στο ρυθμό της μονόκλιτης βασιλικής. Το ψηλό και πυργωτό καμπαναριό, ως συμπλήρωμα του ναού, κτίστηκε το 1620. Το σημερινό τέμπλο του ναού, κατασκευασμένο από μάρμαρο της Πάρου, κατασκευάστηκε το 1864 και είναι έργο του αυστριακού αρχιτέκτονα Μάουερς.

Το μεγάλο πυργοειδές καμπαναριό της εκκλησίας δεσπόζει στην Πόλη της Κέρκυρας και θα το αναγνωρίσετε κάνοντας τη βόλτα σας στην παλιά πόλη και τα κάστρα. Το καμπαναριό έχει, καθόλου τυχαία, μεγάλη ομοιότητα με το καμπαναριό της Ελληνικής εκκλησίας της Βενετίας (San Giorgio dei Greci).ο επιβλητικό καμπαναριό τελειώνει γύρω στα 1600, υψούμενο 42 μέτρα πάνω από το έδαφος. Στην αρχική κατασκευή, το εσωτερικό του χωρίζεται σε πολλούς ορόφους και ο κλιμακοστάσιο είναι ξύλινο. Το 1933 το κλιμακοστάσιο αντικαθίσταται με σιδερένιο - με 103 σκαλοπάτια, και οι όροφοι γίνονται τρεις.Η καθημερινότητα στην Παλιά Πόλη – και όχι μόνο- ρυθμίζεται από την καμπάνα του Αγίου η οποία βρίσκεται στην κορυφή του τρούλου, σημαίνοντας όλες τις ώρες και τα μισάωρα.
 
 
Επισημαίνουμε ότι το σημερινό ρολόι τοποθετήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, ταυτόχρονα με τρία πανομοιότυπα στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ως τότε, η καμπάνα του Αγίου ρύθμιζε ήδη την καθημερινότητα με τρία σημάματα: Το πρωί, όταν άνοιγε ο ναός, το μεσημέρι ακριβώς στις 12 και το βράδυ, την ώρα του Εσπερινού. Πρόκειται για έθιμο με αρχή ανάλογη περίπτωση της μεγάλης καμπάνας του Αγίου Μάρκου στη Βενετία.

Η μέτρηση του χρόνου από την μεγάλη καμπάνα του Αγίου ήταν σημαντική καθώς πρόκειται για μια εποχή που τα ρολόγια ήταν σπάνια. Ειδικά η μεσημεριανή καμπάνα, κατά το 19ο αιώνα, ονομάζονταν «καμπάνα του αναστεναγμού» καθώς πλησίαζε η ώρα του φαγητού που σε πολλές οικογένειες ήταν φτωχό, προβληματικό και κάποιες φορές δύσκολο να βρεθεί.

Στη θέση της καμπάνας του Αγίου που σήμαινε τότε, βρίσκεται η «Αγγελική», κατασκευασμένη στην Κέρκυρα το 1896.

Από τις 7 Δεκέμβρη αρχίζει τακτικά η χαρμόσυνη καμπανοκρουσία, η αλάρμα (all’ arma), από όλες τις καμπάνες του ναού καλώντας τους πιστούς σε προσκύνημα του ιερού Σκηνώματος του Ιεράρχη που στέκεται – όπως σημειώνει ο αείμνηστος Α.Χ. Τσίτσας – τρεις μέρες και τρεις νύχτες όρθιος στο κρουστάλλι του και το θρονί του, ακοίμητος και ολοζώντανος βοηθός και σκεπαστής του λαού Του.

https://proskynitis.blogspot.com 

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...