Και όταν αυτός του εξήγησε που είναι ο π. Σεραφείμ, έτρεξε μέχρις αυτόν, έπεσε στα πόδια του και άρχισε πειστικά να του λέει: «Πατερούλη! Μου έκλεψαν το άλογο και εγώ τώρα, χωρίς αυτό, δεν έχω απολύτως τίποτε. Δεν ξέρω με τι θα θρέψω την οικογένειά μου. Και λένε ότι συ μαντεύεις». Ο Όσιος Σεραφείμ τον έπιασε στοργικά από το κεφάλι και αφού το έφερε κοντά στο δικό του, του λέει: «Μη πεις σε κανένα τίποτε• τρέξε μόνο στο τάδε χωριό- όταν μπεις σ' αυτό, στρίψε στον δρόμο δεξιά, πέρασε τέσσερα σπίτια και θα δεις μια πορτούλα• μπες μέσα, λύσε το άλογό σου από το κούτσουρο καί βγάλε το σιωπηλά». Ο χωρικός σύμφωνα με τις οδηγίες που πήρε, έτρεξε αμέσως με πίστη και χαρά, χωρίς να σταματήσει πουθενά. Κατόπιν μαθεύτηκε στο Σάρωφ ότι αυτός βρήκε όντως το άλογό του στο μέρος πού του είχε υποδειχθεί.
Άλλη παρόμοια περίπτωση διηγήθηκε ο π. Παύλος, μοναχός του Σάρωφ. «Κάποτε, είπε, έφερα στον π. Σεραφείμ νεαρό χωρικό με τα γκέμια στα χέρια- έκλαιε γιατί είχε χάσει τα άλογα• τους άφησα μόνους. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ξανασυνάντησα τον χωρικό αυτό και τον ρώτησα αν βρήκε τα άλογά του. «Βεβαίως, πατερούλη, τα βρήκα», απάντησε ο χωρικός. «Που και πώς;» τον ερώτησα. Και απάντησε: «Ο π. Σεραφείμ μου είπε να πάω στην αγορά και εκεί θα τα δω. Πήγα και πράγματι τα είδα τα αλογάκια μου, τα πήρα και τα πήγα στο σπίτι».
Επίσης, ο Όσιος θεράπευε συχνά τους ασθενείς αλείφοντάς τους με λάδι από τη κανδήλα πού κρεμόταν ενώπιον της εικόνος της Θεοτόκου, στο κελί του…
Πηγή: «Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ – Βίος» του Αρχιμ. Ιουστίνου Πόποβιτς
