Η Συρία ήταν η μόνη χώρα που δεν δέχθηκε να συμπράξει.
Από το 2009 έως το 2011 ΗΠΑ και Κατάρ απέστειλαν φανατικούς ισλαμιστές τόσο στην επαρχία της Συρίας όσο και στ αστικά κέντρα οι οποίοι προσηλύτιζαν τους κατά τα άλλα κοσμικούς Σύριους.Το 2011 ξεσπά μεγάλη πολιτειακή αναταραχή στην Συρία από πολίτες που διαμαρτύρονταν για την φτώχεια και την ανισότητα μιμούμενοι το κύμα της »Αραβικής Άνοιξης» που είχε κατακλύσει την Αίγυπτο-Λιβύη-Τυνησία-Αλγερία.
Ο Άσαντ καταστέλει την αμερικανοκίνητη εξέγερση και οι ισλαμιστές εγκάθετοι του Κατάρ βρίσκουν έδαφος για να παρεισφρήσουν ως ελευθερωτές. Η συνέχεια γνωστή.
Η Ρωσία σε καμία περίπτωση δεν ήθελε την κατασκευή του αγωγού του Κατάρ εφόσον θα της αφαιρούσε το ενεργειακό μονοπώλιο στην Ευρώπη. Ωστόσο η Ρωσία το 2011 ήταν ανέτοιμη ή μάλλον δεν ήθελε να εμπλακεί ενεργά στην συριακή κρίση είτε διότι ήταν οικονομικά και στρατιωτικά απροετοίμαστη είτε διότι δεν ήθελε να αποκαλύψει στην Δύση ότι είχε μυστικά εργασθεί στην αναδιοργάνωση του στρατού της, κάτι που φάνηκε το 2014 με την κατάληψη της Κριμαίας.
Ο Πούτιν είχε πράγματι αρχίσει να δουλεύει επάνω σε ένα κολοσσιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα από το 2011 το οποίο έχει ορίζοντα το 2024. Τόσο το 2011στην απαρχή της Συριακής κρίσης όσο και το 2014 κατά την Κριμαϊκή, δεν ήθελε να αποκαλύψει ότι ο στρατός του βρίσκονταν σε τροχιά ανάκαμψης.
Το 2014 ωστόσο ο Πούτιν χρειάστηκε να επέμβει στην Κριμαία με μια ταξιαρχία με πλήρως επαγγελματικό προσωπικό επιδεικνύοντας για πρώτη φορά μετά την πτώση της ΕΣΣΔ δυνατότητά για επιχειρήσεις εκτός συνόρων. Στην συνέχεια και στην κλιμάκωση του πολέμου στην ανατολική Ουκρανία αναγκάσθηκε να αποκαλύψει τις νέες δυνατότητες στον Ηλεκτρονικό Πόλεμο, δηλαδή τις επιχειρήσεις που αφορούσαν όλο το φάσμα των επικοινωνιών και έγκαιρης προειδοποίησης των μονάδων από πάση φύσεως ασύρματα μέσα και μάλιστα έκανε τον τότε ανώτατο διοικητή των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην Ευρώπη , στρατηγό Breedlove να δηλώσει ότι οι Ρώσοι όχι μόνο μπορούν να παρεμποδίσουν το ΝΑΤΟ να παρακολουθεί με δορυφορικά και αλλά μέσα τις ρωσικές μονάδες αλλά έχουν και την δυνατότητα να παραπλανούν το ΝΑΤΟ σχετικά με τις θέσεις των τεθωρακισμένων ταξιαρχιών.
Πολύ σύντομα ο Πουτιν έδειξε και τις νέες δυνατότητες των αεροσκάφων του σε αερομαχίες και επιχειρήσεις επιτήρησης πάνω από την Μαύρη θάλασσα.
Η Δύση έκπληκτη κατέφυγε σε σπασμωδικές κινήσεις το 2014 πιέζοντας χώρες μέλη του ΝΑΤΟ όπως η Βουλγαρία να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες τους.
Το 2014 εκτός από την κρίση στην Κριμαία και την ανατολική Ουκρανία κλιμακώθηκε κι η κρίση στην Συρία με την δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους.
Η Ρωσία που ακόμα επέμενε να κρατάει χαμηλό προφίλ έβλεπε ότι το ΙΚ θα μπορούσε να νικήσει τον Σύριο πρ,Ασαντ και να υλοποιήσει τελικά τον αγωγό που θα αφαιρούσε το ρωσικό μονοπώλιο στην Ευρώπη.
Η Ρωσία απευθύνθηκε στο Ιράν το οποίο και απέστειλε χιλιάδες στρατού στην Συρία την οποία σήμερα έχει εξαγοράσει οικονομικά και πολιτικά.
Το σιιτκό Ιράν άδραξε την ευκαιρία να επιβάλει την επιρροή του στην Συρία βοηθώντας τον Αλαουίτη Άσαντ . Οι Αλαουίτες είναι κομμάτι το Ισλάμ που έχει την ίδια έχθρα προς τους σουνίτες (Σαουδάραβες-Καταριανοί-Κουβετιανοί κ.α) με αυτή που χουν και οι σιίτες Πέρσες.
Η Ρωσία παρείχε αεροπορική κάλυψη και το Ιράν στρατό ξηράς.
Ωστόσο οι Καταριανοί δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Συνέχισαν να χρηματοδοτούν το ΙΚ και την Τουρκία η οποία παρείχε κάθε είδους βοήθεια στους ισλαμιστές. Μάλιστα δε είναι χαρακτηριστικό ότι οι Τούρκοι εγγράφουν τα δεκάδες δις βοήθειας του Κατάρ στον προϋπολογισμό τους ως ΄΄αγνωστου προελεύσεως πλεόνασμα΄΄ ή ως ΄λάθος΄΄ στις εγγραφές όπως φαίνεται στην εικόνα παρακάτω
Παράλληλα το Κατάρ το οποίο έχει εξαγοράσει τις οικονομίες της Γαλλίας και Βρετανίας όπως και τις συνειδήσεις των πολιτικών τους, ανάγκασε την Δύση να συνταχθεί εναντίον του Ασαντ Μάλιστα δε το 2013 οι ΗΠΑ δέχθηκαν πιέσεις ακόμα και για χερσαία εισβολή στην Συρία.
Οι Ρώσοι βλέποντας ότι το ΙΚ είναι αήττητο αποφάσισαν τον Σεπτέμβριο του 2015 να αναμειχθούν ενεργά και απέστειλαν επιπλέον αεροπορικές αλλά και χερσαίες δυνάμεις εναντίον του ΙΚ.
Το Κατάρ όμως με τα απεριόριστα κεφάλαια που διέθετε μπορούσε να συνεχίζει να χρηματοδοτεί τον πόλεμο το ΙΚ και την Τουρκία.
Το Ισραήλ κράτησε στάση επιτήδειου ουδέτερου σε όλη αυτό το χάος και κινήθηκε παρασκηνιακά. Η μία ήταν η προσέγγιση της Ρωσίας όταν ο Ομπάμα έκανε διπλωματικό άνοιγμα στον πιο θανάσιμο εχθρό του Ισραήλ, το Ιράν.
Το Ισραήλ πιστεύει και έχει δίκαιο ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν έχει ως απώτερο στόχο την δημιουργία πυρηνικών όπλων εναντίον του .
Το Ισραήλ νόμισε ότι επειδή όλα σχεδόν τα κυβερνητικά στελέχη του είναι Εβραίοι που γεννήθηκαν και σπούδασαν επί ΕΣΣΔ και που ως μεσήλικες μετανάστευσαν στο Ισραήλ το 1990 ,ότι θα μπορούσε να κερδίσει την εύνοια του Πούτιν. Ο Πούτιν ωστόσο ξεκαθάρισε ότι ναι μεν θέλει συμμαχία με το Ισραήλ αλλά σε καμία περίπτωσή δε το Ισραήλ δεν θα έπρεπε να περιμένει την ευνοϊκή μεταχείριση που απολάμβανε απο τις ΗΠΑ.
Το Ισραήλ στράφηκε προς τους σουδάραβες με τους οποίους μοιράζεται τον ίδιο φόβο, αυτόν του Ιράν. Συνάφθηκε μια συμμαχία με τους σαουδάραβες εναντίον ενδεχόμενης στρατιωτικής επέμβασης του Ιράν, κάτι που αποτελεί τον μόνιμο φόβο Ισραήλ και Σαουδαράβων.
Παράλληλα το Κατάρ είχε ακόμα περισσότερους λόγους να φοβάται το Ιράν εφόσον όχι μόνο συνορεύει με αυτό στον Περσικό κόλπο αλλά μοιράζεται και τα ίδια υποθαλάσσια κοιτάσματα αερίου με το Ιράν.(εικόνα κάτω)
Όταν οι Γερμανοί , οι Καταριανοί και οι κολαούζοι τους Τούρκοι αποφάσισαν τον αγωγό Κατάρ-Ευρώπης δεν υπολόγισαν το Ιράν το οποίο βρίσκονταν γεωπολιτικά απομονωμένο. Από το 2011 που άρχισε ο πόλεμος στην Συρία μέχρι σήμερα το Ιράν κατάφερε να βγει από την διεθνή απομόνωση αρχικά με το άνοιγμα Ομπάμα και κατόπιν ή ταυτόχρονα με την βοήθεια Πούτιν.
Μέχρι την εκλογή Τραμπ το Ιράν διεκδικούσαν ΗΠΑ και Ρωσία. Οι Ιρανοί έπαιξαν διπλό παιχνίδι δίνοντας ελπίδες και στις δύο πλευρές αλλά τελικά με την έλευση Τραμπ ο οποίος σταμάτησε το διπλωματικό άνοιγμα Ομπάμα το Ιράν στράφηκε εξ ολοκλήρου στην Ρωσία.
Η Ρωσία απο το 2015 οπότε και αναμείχθηκε πιο ενεργά στον πόλεμο της Συρίας κατάφερε όχι μόνο να εμποδίσει την δημιουργία του αγωγού Κατάρ -Ευρώπης με τις επιτυχίες εναντίον του ΙΚ αλλά έστειλε το μήνυμα στο Κατάρ που χρηματοδοτούσε το ΙΚ ότι εάν δεν υποταχθεί πλήρως και απολύτως στην Ρωσία τότε το Ιράν θα του ΄΄δωσει ένα μάθημα ΄΄.
Το σουνιτικό Κατάρ σε μια επίδειξη διπλωματικού κυνισμού και ρεαλισμού υποτάχθηκε σην Ρωσία και το σιιτκό Ιράν και φθάσαμε σήμερα στο σημείο το Κατάρ να κατέχει το 10% της ROSSNEFT ,να εξορύσσει αέριο στην Σιβηρία μαζί με τους Ρώσους και να συνεργάζεται στενά με το Ιράν στην συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων αερίου στον Περσικό κόλπο τα οποία μοιράζονται.
Ο Πούτιν χωρίς σπασμωδικές κινήσεις και οικονομία δυνάμεων κατάφερε όχι απλά να νικήσει στο πεδίο της μάχης αλλά να διεισδύσει και να ελέγξει το ΄΄μεγάλο ψάρι΄΄ που είναι το Κατάρ, την χώρα που είναι υπεύθυνη για την σημερινή αστάθεια σε όλο τον Αραβικό κόσμο.
Η Ρωσία κατηγορήθηκε ότι στην κρίση της Συρίας έδρασε αργά και σε κάθε περίπτωση χωρίς την απαραίτητη στρατιωτική πυγμή. Είναι γεγονός ότι η Ρωσία έδινε πάντα την εντύπωση ότι δρα την τελευταία στιγμή και αυτό όταν ο στρατός του Άσαντ είχε εξαντληθεί . Πέντε χρόνια μετά και κάνοντας μια ανασκόπηση βλέπουμε ότι τελικά οι Ρώσοι δεν έδρασαν απλά και μόνο ως μια εκστρατευτική δύναμη εναντίον του ΙΚ και υπέρ του συριακού στρατού αλλά ταυτόχρονα κινούσαν τα νήματα σε όλη την Μ.Ανατολή και στο στρατηγικό διπλωματικό-επίπεδο. Η δράση των Ρώσων στο Συριακό μέτωπο ήταν πάντα μετρημένη και στα πλαίσια της απειλής χωρίς ποτέ να υπερβαίνει δυσανάλογα τις δυνατότητες της απειλής που λέγεται ΙΚ . Ο λόγος ήταν ότι πέρα απο την οικονομία δυνάμεων και την όσο το δυνατόν διαφύλαξη της μυστικότητας των νέων οπλικών συστημάτων οι Ρώσοι ήθελαν σε κάθε ευκαιρία να δείξουν μεν την δύναμη τους στο Κατάρ αλλά και την διάθεση τους για συνεργασία με αυτό εάν το Κατάρ τελικά ήθελε να υποταχθεί.
Η Ρωσία δεν θέλει ακόμα να οξύνει τα πράγματα πέρα από το αναγκαίο επίπεδο επειδή ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη το εξοπλιστικό της πρόγραμμα το οποίο όταν ολοκληρωθεί το 2024 θα κάνει την Αμερικη΄υποδιέστερη δύναμη.
Οι Ρώσοι έδρασαν στην Συρία όπως και στην Κριμαία και αν Ουκρανία, με φειδώ δυνάμεων , σύνεση και με στρατηγικό σχέδιο που λαμβάνει υπ όψιν μεταβλητές πολύ πέρα του πεδίου των μαχών.
Ο Πούτιν όπως είπαμε παραπάνω, δεν ήθελε ποτέ να αποκαλυφθούν οι νέες δυνατότητες του στρατού του το 2014 στην Κριμαία. Το ίδιο προσπάθησε να κάνει και στην Συρία, να ισορροπήσει μεταξύ της αντιμε΄τωπισης του ΙΚ και της διαφύλαξης των δυνατοτήτων του ρωσικού στρατού από τους δυτικούς παρατηρητές και αυτό για να μην προκαλέσει νέο κύκλο επαναεξοπλισμου΄της Δύσης .
Όμως γιατί η Ρωσία βοήθησε την Συρία; Και γιατί η Ρωσία σύναψε συμφωνία με το Ιράν; Και γιατί η Ρωσία υπέταξε το Κατάρ και το ανάγκασε να συνεργασθεί με το Ιράν στην συνεκμετάλλευση των κοινών τους κοιτασμάτων στον Περσικό ;
Η Ρωσία βοήθησε την Συρία εναντίον του ΙΚ για να μην πέσει ο Άσαντ και να μην υλοποιηθεί ο αγωγός Κατάρ-Ιορδανίας-Συρίας-Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας-Ευρώπης ο οποίος θα της στερούσε το ενεργειακό μονοπώλιο στην Ευρώπη.
Η Ρωσία σύναψε συμμαχία με το Ιράν για τρεις λόγους α. Διότι το Ιράν είναι βασικό συστατικό της ευρασιατικής ένωσης , τόσο με τα κοιτάσματα του όσο και με την γεωγραφική θέση και τον πληθυσμό του β. Διότι το Ιράν ήταν το μόνο κράτος το οποίο έστειλε στρατό στην Συρία πριν από την Ρωσία και σε κάθε περίπτωση σε αριθμούς πολύ μεγαλύτερους και ικανούς από την Ρωσία. και γ. Διότι το Ιράν θα είναι ο παράγοντας κλειδί για να χτυπήσει η Ρωσία έναν άλλο κίνδυνο για το ενεργειακό μονοπώλιο της Ευρώπης, τον αγωγό EAST MED.
Ο Πούτιν χρειάζεται τα έσοδα από τις πωλήσεις αερίου στην Ευρώπη για να συνεχίσει το εξοπλιστικό του πρόγραμμα. Ο Πουτιν έχει κάνει τον Ερντογάν να εξαρτάται τελείως από την Ρωσία. Η Τουρκία εξαρτάται ενεργειακά απο την Ρωσία σχεδόν ολοκληρωτικά. Το ρωσικό αέριο είναι η μόνη πηγή θέρμανσης και ενέργειας της Τουρκίας. Η αγροτική παραγωγή της Τουρκίας εξάγεται σχεδόν ολοκληρωτικά στην Ρωσία.
Η Τουρκία από την άλλη εξαρτάται απολύτως απο το Κατάρ σε οικονομικό επίπεδο.Το Κατάρ εδώ και χρόνια χρηματοδοτεί παρασκηνιακά την οικονομία της Τουρκίας και τον Ερντογάν. Έτσι όταν ο Πουτιν νίκησε το όργανο του Κατάρ στην Συρία, το Ισλαμικό Κράτος, στην ουσία νίκησε και την Τουρκία και την έδεσε στο άρμα του.
Όμως ο Πουτιν δεν έχει ως στόχο να διατηρήσει αυτή την συμμαχία. Με την ολοκλήρωση του εξοπλιστικού του το 2024 πολλά θα αλλάξουν. Στο μεταξύ θα ανεχθεί πολλά. Θα ανεχθεί την επέκταση του άξονα Ρωσίας -Κατάρ-Τουρκίας με άλλες μουσουλμανικές χώρες. Ο Πούτιν θα δεχθεί το Πακιστάν το οποίο έτσι κι αλλιώς αποτελεί ιδρυτικό στέλεχος του ιδιότυπου ΄΄Ισλαμικού ΝΑΤΟ΄΄ , μια ιδέα της Τουρκίας που έχει ως στόχο τον στρατιωτικό συνασπισμό μουσουλμανικών χωρών της Βόρειας Αφρικής, Σουδάν, Πακιστάν, Αραβικής χερσονήσου, κεντρικής Ασίας.
Το Πακιστάν είναι καλοδεχούμενο απο την Ρωσία και για ένα άλλο λόγο. Το Πακιστάν έχει υπογράψει συμφωνά με την Κίνα για την διέλευση χερσαίων κινεζικών στρατιωτικών δυνάμεων με τα όπλα τους μέσω του Πακιστάν τα οποία θα θέλουν να κινηθούν στον άξονα Πακιστάν-Ιράν-Ιράκ-Μ.Ανατολή. Καλοδεχούμενο λοιπόν και το Πακιστάν και ας αποτελεί κράτος που ισορροπεί ανάμεσα στον ισλαμισμό και την κοσμικότητα.
Σε κάθε περίπτωση ο Πούτιν αποτελεί ένα σκακιστή που σκέφτεται δέκα κινήσεις πιο μπροστά.
http://www.triklopodia.gr
https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2017/06/2024.html
http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/06/2024.html
