«Αυτό που έχουμε δει έως τώρα με το ευρώ, είτε στην Κύπρο, είτε στην Ελλάδα είναι το ότι, οι άνθρωποι επιλέγουν το νόμισμα αντί την εθνική τους κυριαρχία,
εάν τα περιουσιακά τους στοιχεία είναι εκπεφρασμένα στο συγκεκριμένο νόμισμα. Όσον αφορά το ευρώ, μέχρι στιγμής οι άνθρωποι ψήφισαν για την τσέπη τους και όχι για τα ιδανικά τους” (C.Watt, Blackrock, σε ελεύθερη μετάφραση, για τους κινδύνους εξόδου της Ιταλίας από την Ευρωζώνη).
Επικαιρότηταεάν τα περιουσιακά τους στοιχεία είναι εκπεφρασμένα στο συγκεκριμένο νόμισμα. Όσον αφορά το ευρώ, μέχρι στιγμής οι άνθρωποι ψήφισαν για την τσέπη τους και όχι για τα ιδανικά τους” (C.Watt, Blackrock, σε ελεύθερη μετάφραση, για τους κινδύνους εξόδου της Ιταλίας από την Ευρωζώνη).
Η Ιταλία έχει προβλήματα διαφθοράς, δημόσιας διοίκησης, βιομηχανικής παραγωγής, προβλήματα στον τραπεζικό της τομέα, δημοσιονομικά προβλήματα, μία προσφυγική κρίση, μία κυβέρνηση στην εξουσία που δεν έχει εκλεγεί, καθώς επίσης έναν πρωθυπουργό που δεν έχει καμία πολιτική εντολή.
Στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις το κίνημα των «πέντε αστέρων», το οποίο έχει δηλώσει ότι θα διεξάγει δημοψήφισμα για την έξοδο της Ιταλίας από την Ευρωζώνη έξι μήνες μετά την εκλογή του, έχει την πρώτη θέση με 32% των ψήφων έναντι 26% του κεντροαριστερού κόμματος – ενώ μόλις το 53% του πληθυσμού τάσσεται σήμερα υπέρ του κοινού νομίσματος.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν την ιδανική συνταγή για μία μεγάλη κρίση στην Ιταλία, η οποία θα μπορούσε να πυροδοτήσει μία ακόμη μεγαλύτερη στην Ευρωζώνη – οπότε έχουν μεν σημασία οι βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία τον Ιούνιο, ενώ καμία οι γερμανικές όποιος και αν τις κερδίσει, αλλά το πραγματικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται στις ιταλικές που θα διεξαχθούν το αργότερο σε ένα χρόνο.
Στα πλαίσια αυτά η Ιταλία πλήττεται από ένα ακόμη γεγονός: από το ότι οι επενδυτές την αποφεύγουν, φοβούμενοι τις εξελίξεις – όταν την ίδια στιγμή διαπιστώνεται ένα σιωπηλό «bank run» των Πολιτών της, οι οποίοι μεταφέρουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό για να τα προστατεύσουν από τυχόν χρεοκοπίες των τραπεζών, φόρους του κράτους ή αλλαγής του νομίσματος στο μέλλον.
Μπορεί λοιπόν οι άνθρωποι να ψηφίζουν πράγματι με την τσέπη τους και όχι με τα ιδανικά τους, όπως αναφέρει ο αμερικανός επενδυτής στην αρχή του κειμένου, αλλά όταν υποφέρει τόσο η τσέπη τους, όσο και τα ιδανικά τους από το νόμισμα, τότε είναι δεδομένη η αντίδραση τους – κάτι που θα το δούμε σύντομα και σε άλλες χώρες, όπως στην Ελλάδα, εάν η Γερμανία συνεχίσει να επιβάλλει την ίδια πολιτική.
