...το γένος αυτών των
Ελλήνων ωρίμασε δια ελευθερίαν.
ΠΕΡΑΣΑΝ 200 ΧΡΟΝΙΑ, και όμως η αθάνατη ψυχή του βασανισμένου Ρωμιού ενσκύπτει και πάλι στις γραφές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού,
πλέον με τους σύγχρονους ηλεκτρονικούς τρόπους, για να αντλήσει ελπίδα και στήριγμα στις φουρτούνες του αγιασμένου έθνους μας.
Ας αφεθούμε στην πέννα του μακαριστού Γέροντος Γαβριήλ, Ηγουμένου της Ι.Μ.Διονυσίου Αγίου Όρους, και ας ταξιδέψουμε 200 χρόνια πρίν, στην τότε, όπως και τώρα, σκλαβωμένη Ελλάδα :
«Ο ιστορικός Γάλλος Πουκεβίλ
γράφει εις τα απομνημονεύματά του, ότι περιοδεύων την Ανατολικήν Μακεδονίαν κατά
Μάρτιον του 1815, διενυκτέρευσεν εις χάνι Έλληνος Ηπειρώτου, έχοντος εις την
υπηρεσίαν του ένα πτωχόν εντίοπιον Ελληνόπουλον 13-15 ετών.
Εκοιμήθημεν, λέγει, και οι τρείς εις το αυτό
δωμάτιον, ο μικρός όμως εκάθητο παρά την πυράν ως να ανέμενε κάτι, και όταν
ενόμισεν ότι ημείς εκοιμήθημεν, έβγαλεν από τον κόρφον του μικράν φυλλάδα και
εδιάβαζεν, όσον δε προχωρούσε εις το διάβασαμα, τόσον περισσότερον έτρεχον τα
δάκρυα από τους οφθαλμολούς του.
Κατ’αρχήν υπέθεσα ότι εδιάβαζε
τον επιτάφιον θρήνον, τον οποίον ψάλλουν οι Ορθόδοξοι την Μεγάλην Παρασκευήν, εκ
περιεργείας όμως και λόγω του ότι ήμουν πλησίον ανεκάθησα και παρατηρήσας
είδον, προς μεγάλην μου έκπληξιν, ότι η
χειρόγραφος εκείνη φυλλάδα περιείχε μερικά λαϊκά κηρύγματα του Πάτερ Κοσμά και
τα τραγούδια του Ρήγα.
Απ’εκείνης της ώρας επείσθην
πλέον απόλυτα ότι το γένος αυτών των
Ελλήνων ωρίμασε δια ελευθερίαν, διότι, επιφέρει ο ευγενής Γαλάτης, «λαός ο οποίος ανατρέφει τα τέκνα του με τα
ιδανικά της Πίστεως και της Πατρίδος δεν είναι δυνατόν παρά να ζήσει και να
μεγαλουργήσει.»
(ΛΟΓΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΧΙΜ.ΓΑΒΡΙΗΛ -2013 -Άγιον Όρος Ι.Μονή
Αγ.Διονυσίου.σελ 310-311)
π.Διονύσιος Ταμπάκης
