Εκείνες τις δύσκολες στιγμές για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία ο Πατροκοσμάς εμόναζε στην Ι.Μ. Φιλοθέου Αγίου Όρους στην έρημο μακριά από τη ματαιότητα και την αθλιότητα του κόσμου.
…Ενώ αυτός βρισκόταν σε ανώτατα πνευματικά επίπεδα μέσα στη θαλπωρή του Θαβωρείου φωτός τα νέα απ’ τον έξω κόσμο κάθε άλλο πάρα τον ευχαριστούσαν και δε μπορούσε να μείνει ασυγκίνητη η ευαίσθητη ψυχή του μπροστά στα δεινά, στους θρήνους, στις σπαρακτικές κραυγές και στον κίνδυνο αφανισμού του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Βρέθηκε σε δίλημμα να παραμείνει στην ηρεμία και στη γαλήνη του Αγίου Όρους όπως συνέφερε τον ίδιο δηλαδή για τη σωτηρία της ψυχής του ή να κατέβει στον κόσμο για να βοηθήσει τους δύστυχους Χριστιανούς που υποφέρουν κινδυνεύοντας έτσι να χάσει την ψυχή του απ’ τους εγκόσμιους πειρασμούς.
Προσευχήθηκε με θέρμη κι ο Πανάγαθος Θεός δεν άργησε να του δώσει την απάντηση. Φωτίστηκε ο νους του άνοιξε την Αγία Γραφή, κι ιδού το θαύμα. Τα μάτια του έπεσαν πάνω στο ρητό: «Μηδείς το εαυτού ζητείτω αλλά του ετέρου έκαστος» (Α’ Κορ. 10,24). Πήγε σε πνευματοφόρους Γέροντες που του επιβεβαίωσαν τη θέληση του Θεού. Έτσι λοιπόν άρχισε το ιεραποστολικό του έργο και δίδαξε σχεδόν σε όλη την Ελλάδα.
Ο φτωχοκαλόγερος με μόνη του περιουσία τα ράσα που φορούσε, πέτυχε το ακατόρθωτο και ίδρυσε 210 ανώτερα σχολεία και 1200 κατώτερα σε όλη την Ελλάδα! Αγαπούσε την Ελλάδα και την Ορθοδοξία και στο κήρυγμά του έλεγε: «Συ (γονέα) που κάμνεις παιδιά, να τα παιδεύεις και να τα μανθάνεις γράμματα και εξόχως Ελληνικά, διότι η Εκκλησία μας είναι εις την Ελληνικήν γλώσσαν»…
από το βιβλίο: «Έσχατοι Χρόνοι – Η ετοιμασία του θρόνου» – του Μιχαήλ Στράτου.
https://simeiakairwn.wordpress.com
