Η τοποθεσία αυτή ονομάζεται Όρος του Ναού ή Χαράμ αλ-Σαρίφ και είναι σε έκρυθμη κατάσταση.
Υπήρξε θέατρο πολλών πολέμων από την εποχή των σταυροφοριών μέχρι τη δεύτερη Παλαιστινιακή Ιντιφάντα.
Σήμερα, εκεί βρίσκονται δύο από τα πιο σημαντικά μνημεία του Ισλάμ, ο Θόλος του Βράχου και το Τέμενος Αλ-Ακσά. Το Όρος του Ναού, εκτός από κορυφαίος ιερός τόπος για Εβραίους και Μουσουλμάνους, θεωρείται και εθνικό σύμβολο για κάποιους Ισραηλινούς και πολλούς Παλαιστίνιους.
Έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια από τότε που το Όρος του Ναού βρισκόταν σε εβραϊκά χέρια. Αντί αυτού οι Εβραίοι χρησιμοποιούν ως χώρο προσευχής το Δυτικό Τείχος, το τελευταίο απομεινάρι του αρχαίου Ναού. Ακόμη και αφού το Ισραήλ κατέλαβε τον έλεγχο της περιοχής μαζί με τη Δυτική Όχθη το 1967, η χώρα αποφάσισε να αφήσει το ιερό προσκύνημα υπό τον έλεγχο της Ιορδανίας, φοβούμενη μην πυροδοτήσει έναν ακόμη μεγαλύτερο θρησκευτικό πόλεμο.
Σήμερα, η τοποθεσία προορίζεται κυρίως για το μουσουλμανικό κοινό. Τις λίγες ώρες που ανοίγει τις καθημερινές για το ευρύ κοινό, οι μη Μουσουλμάνοι απαγορεύεται να προσευχηθούν ώστε να αποτραπεί η πιθανότητα πυροδότησης θρησκευτικών ταραχών.
Οι ορθόδοξοι Εβραίοι πηγαίνουν με αστυνομική συνοδεία και αν κάποιος προσευχηθεί συλλαμβάνεται αμέσως. Τη δεκαετία του ’80 οι Ισραηλινές Αρχές συνέλαβαν μια ομάδα Εβραίων εξτρεμιστών που σχεδίαζαν να ανατινάξουν το Τέμενος Αλ-Ακσά και να καταλάβουν με βία το Όρος του Ναού.
Από τότε, ένας αριθμός ομάδων, συμπεριλάμβανομένου του «Ινστιτούτου του Ναού» προσπαθεί να αλλάξει το ισχύον καθεστώς. Η ισραηλινή κυβέρνηση απαγορεύει πλέον σε όσους συσχετίζονται με τέτοιες ομάδες να πλησιάσουν το Όρος του Ναού, φοβούμενη την πρόκληση ταραχών.
Το «Ινστιτούτο του Ναού», που ιδρύθηκε το 1984, έχει προσπαθήσει, τουλάχιστον σε επίπεδο ρητορικής, να απομακρυνθεί από αρκετές από τις ακραίες ομάδες. Οι διοργανωτές λένε ότι η κατασκευή του Τρίτου Ναού θα εγκαινιάσει μια περίοδο ειρήνης και αρμονίας στη γη για όλους, όχι μόνο για τους Εβραίους.
«Ψάχνουμε διαρκώς τρόπους για να συμπεριλάβουμε όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται σε αυτή μας την αποστολή», λέει ο Ραβίνος Χαίμ Ρίκμαν (Chaim Richman), ο διεθνής διευθύνων σύμβουλος του «Ινστιτούτου του Ναού», σε ένα email. «Αυτό δεν γίνεται για μια ομάδα. Γίνεται για την πνευματική επανένωση της ανθρωπότητας».
Το μήνυμα του φαίνεται να έχει απήχηση στους δωρητές, οι οποίοι καλύπτουν τον προϋπολογισμό του 1 εκ. δολαρίων τον χρόνο. Κάποια από αυτά τα χρήματα εικάζεται ότι έρχονται από την κυβέρνηση του Ισραήλ, η οποία συνεργάζεται με το Ινστιτούτο με διάφορους τρόπους. Οι γυναίκες, παραδείγματος χάριν, μπορούν να εκπληρώσουν την στρατιωτική τους θητεία δουλεύοντας στο Μουσείο του Ναού, το οποίο βρίσκεται στην εβραϊκή συνοικία της Ιερουσαλήμ και το διαχειρίζεται το Ινστιτούτο.
Τώρα που η διαδικτυακή εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων έλαβε τέλος, παραμένει να φανεί πώς το «Ινστιτούτου του Ναού» σκοπεύει να προχωρήσει ειρηνικά στην ανοικοδόμηση του ναού, όταν στη θέση του βρίσκονται δύο μουσουλμανικά τεμένη. Όμως, ο Ρίκμαν δε φαίνεται να πτοείται. «Αποτελεί σκοπό του έθνους του Ισραήλ, όπως ζητήθηκε από την Αγία Γραφή», δήλωσε. «Ο σκοπός δεν έχει αλλάξει και παραμένει ένα όραμα παγκόσμιας ειρήνης, η πραγματοποίηση του οποίου δεν θα επηρεαστεί από την τρέχουσα πολιτική συγκυρία».
Εν τω μεταξύ, ο Ραβίνος και οι συνάδελφοί του έχουν επιδοθεί σε παγκόσμια αναζήτηση κόκκινων αγελάδων, οι στάχτες των οποίων υποτίθεται ότι προστατεύουν τον Ναό από την ακαθαρσία του θανάτου.
