Ο
άγιος Πατρίκιος είναι γνωστός στις μέρες μας σαν ο άγιος ο οποίος
έδιωξε τα φίδια από την Ιρλανδία (δεν υπάρχουν φίδια στην Ιρλανδία μέχρι
και σήμερα). Άλλοι υποστηρίζουν πως με τον όρο φίδια εννοούνται οι
Δρυίδες , δηλαδή οι ιερείς των παγανιστών Κελτών, και πως o άγιος
Πατρίκιος τους έδιωξε και οδήγησε την Ιρλανδία στον Χριστιανισμό. Τον
θυμούνται επίσης και σαν τον δάσκαλο που χρησιμοποίησε το τριφύλλι για
να εξηγήσει στον κόσμο το μυστήριο της Αγίας Τριάδος.
Κάτι που είναι καλά γνωστό είναι το ότι ο άγιος Πατρίκιος ήταν ένας ιεραπόστολος με πολύ κουράγιο ο οποίος έκανε θαύματα ενώπιων των Ιρλανδών οι οποίοι ήταν εγκλωβισμένοι στον παγανισμό, στη μαγεία και στον μυστικισμό αποδεικνύοντας τους πως ο Χριστός ήταν ποιο ισχυρός από όλα αυτά.
Ο άγιος Πατρίκιος είχε γοητευτεί από τον Θεό, αγαπούσε την Αγία Γραφή, και προσευχόταν αδιαλείπτως. Συχνά προφήτευε.
Ο άγιος Πατρίκιος κατέγραφε πολλά όνειρα τα οποία ήταν προσωπικά μηνύματα του Θεού προς αυτόν. Έλεγε «αναγνωρίζω τον Θεό σαν κυρίαρχο μου, καθώς Εκείνος γνωρίζει όλα τα πράγματα πριν ακόμη να γίνουν». Έγραψε « Με προειδοποιεί συχνά για πολλά πράγματα με την θεία ανταπόκριση του» .
Για παράδειγμα, ο Πατρίκιος έλαβε το κάλεσμα του για να διαδώσει το ευαγγέλιο στην Ιρλανδία μέσα από ένα όραμα. Έγραψε «Είχα ένα όραμα ενός άντρα ο οποίος φαινόταν να έρχεται από την Ιρλανδία και μαζί με άλλους φώναζε, απευθυνόμαστε σε εσένα άγιο αγόρι, να έρθεις και να περπατήσεις ανάμεσα μας. Αυτό με άγγιξε βαθειά στην καρδιά και έπειτα ξύπνησα.Το μεγαλύτερο μέρος της Ιρλανδίας ήταν ιδιαίτερα σκοτεινό και βαρβαρικό τον 5ο αιώνα μετά Χριστού. Μια γη Δρυίδων και παγανιστών. Το μήνυμα του Χριστιανισμού δεν είχε ακόμη φτάσει στην βόρεια και δυτική Ιρλανδία, έτσι ο άγιος Πατρίκιος ξεκίνησε από εκεί.
Έπεισε τους Ιρλανδούς για τη δαιμονική φύση των δυνάμεων με τις οποίες έρχονταν σε επαφή και τους έδειξε την υπεροχή των δυνάμεων του Χριστού. Για να γίνουν αυτά ποιο κατανοητά χρησιμοποίησε τις γραφές και συγκεκριμένα το εξής απόσπασμα από την επιστολή προς τους Εφεσίους : Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος. Ο αγών μας διεξάγεται αναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών.
Η ευλάβεια που οι Ιρλανδοί έτρεφαν για αυτές τις αρχαίες δαιμονικές οντότητες μετατράπηκε σε απέχθεια. Ο Πατρίκιος αντιμετώπισε τις αντιδράσεις των Δρυίδων οι οποίοι ασχολούνταν με την μαγεία και ήταν οι σύμβουλοι των βασιλιάδων. Η ιστορία μας μιλάει για Δρυίδες που εύχονταν να σκοτώσουν τον άγιο Πατρίκιο . Ο Πατρίκιος έγραψε «Καθημερινά περιμένω να με δολοφονήσουν, να με αιχμαλωτίσουν, αλλά δεν φοβάμαι τίποτα από αυτά χάρη στις υποσχέσεις του Ουρανού. Έχω εμπιστευτεί τον εαυτό μου στα χέρια του παντοδύναμου Θεού ο οποίος κυβερνά τα πάντα».
Ο
άγιος Πατρίκιος γνώριζε πως οι δαιμονικές δυνάμεις με τις οποίες
ασχολούνταν οι Δρυίδες ήταν αληθινές όμως έφερε νέα για μια ισχυρότερη
δύναμη. Παρακάτω κάποιες ιστορίες με συγκρούσεις που είχε με τις
δυνάμεις του σκότους:
Ένας βιογράφος που έζησε γύρω στα 600, ο Muirchoe, γράφει το εξής:
Ένας βασιλιάς είχε διατάξει, το ότι όποιος τολμούσε να ανάψει μια φωτιά μπροστά του την ημέρα που οι Χριστιανοί γιόρταζαν το Πάσχα θα θανατωνόταν. Ο Πατρίκιος άναψε την Πασχαλινή φωτιά μπροστά στον βασιλιά στον λόφο Slane. Ο κόσμος είδε τη φωτιά του Πατρικίου από την πεδιάδα και ο βασιλιάς διέταξε 27 στρατιώτες να συλλάβουν τον Πατρίκιο. Βλέποντας πως οι ασεβείς ειδωλολάτρες ήταν έτοιμοι να του επιτεθούνε, ο Πατρίκιος φώναξε καθαρά «Μακάρι ο Θεός να διασκορπίσει τους εχθρούς Του και μακάρι αυτοί που τον μισούν να φύγουν από το πρόσωπό Του» Εφτά άντρες έπεσαν αμέσως νεκροί και ο βασιλιάς φοβισμένος γονάτισε μπροστά στον άγιο.
Την επόμενη μέρα, σε μια επίδειξη μαγείας, ένας Δρυίδης κάλεσε δαίμονες και έφερε μια σκοτεινή ομίχλη που κάλυψε όλη την περιοχή. Ο Πατρίκιος είπε στον Δρυίδη «Διώξε την ομίχλη». Όμως εκείνος δεν μπορούσε να το κάνει. Ο Πατρίκιος προσευχήθηκε και έδωσε την ευλογία του και η ομίχλη ξαφνικά εξαφανίστηκε και ο ήλιος έλαμψε. Έπειτα με τις προσευχές του αγίου φωτιές εξαφάνισαν τον Δρυίδη. Ο βασιλιάς συγκάλεσε το συμβούλιο του και είπε «είναι καλύτερα για εμένα να πιστέψω παρά να πεθάνω» Και πίστεψε και το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι εκείνη την ημέρα.
Σε μία άλλη περίπτωση ο Πατρίκιος γνώριζε πως τον καταδίωκαν σε μια προσπάθεια να τον σκοτώσουν, αυτόν και τη συνοδεία του καθώς πορεύονταν για τη βασιλική αυλή. Εκείνη την ώρα έψελναν την Lorica ή την Κραυγή του Ελαφιού, ή όπως είναι γνωστή σήμερα “ Η ασπίδα του αγίου Πατρικίου” η οποία λέει σε κάποιο σημείο :
“Επικαλούμαι σήμερα όλες αυτές τις δυνάμεις, ενάντια σε κάθε βίαιη και άσπλαχνη δύναμη που μπορεί να βλάψει το σώμα και την ψυχή μου, ενάντια στις μαγείες των ψευδοπροφητών, ενάντια στους μαύρους νόμους των ειδωλολατρών, ενάντια στις λανθασμένες διδαχές των αιρετικών, ενάντια στη μαγεία και την ειδωλολατρία, ενάντια στα ξόρκια των μαγισσών και των μάγων, ενάντια σε κάθε γνώση που βάζει σε κίνδυνο το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου. Ο Χριστός να με προστατεύσει σήμερα από τη δηλητηρίαση, από τη φωτιά, από πνιγμό, από κάποια πληγή.
Ο Χριστός μαζί μου, ο Χριστός μπροστά μου, ο Χριστός πίσω μου, ο Χριστός μέσα μου, ο Χριστός από κάτω μου, ο Χριστός από πάνω μου, ο Χριστός δεξιά μου, ο Χριστός αριστερά μου, ο Χριστός γύρω μου, ο Χριστός στην καρδιά κάθε ανθρώπου που με σκέφτεται, ο Χριστός στο στόμα κάθε ανθρώπου που μιλά για εμένα, ο Χριστός σε κάθε μάτι που με βλέπει, ο Χριστός σε κάθε αυτί που με ακούει." Η ιστορία λέει πως καθώς οι Δρυίδες κρύφτηκαν έτοιμοι να σκοτώσουν, δεν είδαν τον Πατρίκιο και τους άντρες του, αλλά αντί αυτών είδαν ένα ελάφι ακολουθούμενο από είκοσι ελαφάκια.
Στη διάρκεια της ζωής του (έζησε μέχρι και τα 70) ο Πατρίκιος ίδρυσε περισσότερες από 300 εκκλησίες και βάπτισε περισσότερους από 120.000 ανθρώπους. Χάρη σε αυτόν οι Ιρλανδοί ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό και έγινε γνωστός σαν ο Απόστολος των Ιρλανδών.
Η μνήμη του τιμάται στις 17 Μαρτίου σε πολλά μέρη του κόσμου.
Κάτι που είναι καλά γνωστό είναι το ότι ο άγιος Πατρίκιος ήταν ένας ιεραπόστολος με πολύ κουράγιο ο οποίος έκανε θαύματα ενώπιων των Ιρλανδών οι οποίοι ήταν εγκλωβισμένοι στον παγανισμό, στη μαγεία και στον μυστικισμό αποδεικνύοντας τους πως ο Χριστός ήταν ποιο ισχυρός από όλα αυτά.
Ο άγιος Πατρίκιος είχε γοητευτεί από τον Θεό, αγαπούσε την Αγία Γραφή, και προσευχόταν αδιαλείπτως. Συχνά προφήτευε.
Ο άγιος Πατρίκιος κατέγραφε πολλά όνειρα τα οποία ήταν προσωπικά μηνύματα του Θεού προς αυτόν. Έλεγε «αναγνωρίζω τον Θεό σαν κυρίαρχο μου, καθώς Εκείνος γνωρίζει όλα τα πράγματα πριν ακόμη να γίνουν». Έγραψε « Με προειδοποιεί συχνά για πολλά πράγματα με την θεία ανταπόκριση του» .
Για παράδειγμα, ο Πατρίκιος έλαβε το κάλεσμα του για να διαδώσει το ευαγγέλιο στην Ιρλανδία μέσα από ένα όραμα. Έγραψε «Είχα ένα όραμα ενός άντρα ο οποίος φαινόταν να έρχεται από την Ιρλανδία και μαζί με άλλους φώναζε, απευθυνόμαστε σε εσένα άγιο αγόρι, να έρθεις και να περπατήσεις ανάμεσα μας. Αυτό με άγγιξε βαθειά στην καρδιά και έπειτα ξύπνησα.Το μεγαλύτερο μέρος της Ιρλανδίας ήταν ιδιαίτερα σκοτεινό και βαρβαρικό τον 5ο αιώνα μετά Χριστού. Μια γη Δρυίδων και παγανιστών. Το μήνυμα του Χριστιανισμού δεν είχε ακόμη φτάσει στην βόρεια και δυτική Ιρλανδία, έτσι ο άγιος Πατρίκιος ξεκίνησε από εκεί.
Έπεισε τους Ιρλανδούς για τη δαιμονική φύση των δυνάμεων με τις οποίες έρχονταν σε επαφή και τους έδειξε την υπεροχή των δυνάμεων του Χριστού. Για να γίνουν αυτά ποιο κατανοητά χρησιμοποίησε τις γραφές και συγκεκριμένα το εξής απόσπασμα από την επιστολή προς τους Εφεσίους : Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος. Ο αγών μας διεξάγεται αναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών.
Η ευλάβεια που οι Ιρλανδοί έτρεφαν για αυτές τις αρχαίες δαιμονικές οντότητες μετατράπηκε σε απέχθεια. Ο Πατρίκιος αντιμετώπισε τις αντιδράσεις των Δρυίδων οι οποίοι ασχολούνταν με την μαγεία και ήταν οι σύμβουλοι των βασιλιάδων. Η ιστορία μας μιλάει για Δρυίδες που εύχονταν να σκοτώσουν τον άγιο Πατρίκιο . Ο Πατρίκιος έγραψε «Καθημερινά περιμένω να με δολοφονήσουν, να με αιχμαλωτίσουν, αλλά δεν φοβάμαι τίποτα από αυτά χάρη στις υποσχέσεις του Ουρανού. Έχω εμπιστευτεί τον εαυτό μου στα χέρια του παντοδύναμου Θεού ο οποίος κυβερνά τα πάντα».
Ένας βιογράφος που έζησε γύρω στα 600, ο Muirchoe, γράφει το εξής:
Ένας βασιλιάς είχε διατάξει, το ότι όποιος τολμούσε να ανάψει μια φωτιά μπροστά του την ημέρα που οι Χριστιανοί γιόρταζαν το Πάσχα θα θανατωνόταν. Ο Πατρίκιος άναψε την Πασχαλινή φωτιά μπροστά στον βασιλιά στον λόφο Slane. Ο κόσμος είδε τη φωτιά του Πατρικίου από την πεδιάδα και ο βασιλιάς διέταξε 27 στρατιώτες να συλλάβουν τον Πατρίκιο. Βλέποντας πως οι ασεβείς ειδωλολάτρες ήταν έτοιμοι να του επιτεθούνε, ο Πατρίκιος φώναξε καθαρά «Μακάρι ο Θεός να διασκορπίσει τους εχθρούς Του και μακάρι αυτοί που τον μισούν να φύγουν από το πρόσωπό Του» Εφτά άντρες έπεσαν αμέσως νεκροί και ο βασιλιάς φοβισμένος γονάτισε μπροστά στον άγιο.
Την επόμενη μέρα, σε μια επίδειξη μαγείας, ένας Δρυίδης κάλεσε δαίμονες και έφερε μια σκοτεινή ομίχλη που κάλυψε όλη την περιοχή. Ο Πατρίκιος είπε στον Δρυίδη «Διώξε την ομίχλη». Όμως εκείνος δεν μπορούσε να το κάνει. Ο Πατρίκιος προσευχήθηκε και έδωσε την ευλογία του και η ομίχλη ξαφνικά εξαφανίστηκε και ο ήλιος έλαμψε. Έπειτα με τις προσευχές του αγίου φωτιές εξαφάνισαν τον Δρυίδη. Ο βασιλιάς συγκάλεσε το συμβούλιο του και είπε «είναι καλύτερα για εμένα να πιστέψω παρά να πεθάνω» Και πίστεψε και το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι εκείνη την ημέρα.
Σε μία άλλη περίπτωση ο Πατρίκιος γνώριζε πως τον καταδίωκαν σε μια προσπάθεια να τον σκοτώσουν, αυτόν και τη συνοδεία του καθώς πορεύονταν για τη βασιλική αυλή. Εκείνη την ώρα έψελναν την Lorica ή την Κραυγή του Ελαφιού, ή όπως είναι γνωστή σήμερα “ Η ασπίδα του αγίου Πατρικίου” η οποία λέει σε κάποιο σημείο :
“Επικαλούμαι σήμερα όλες αυτές τις δυνάμεις, ενάντια σε κάθε βίαιη και άσπλαχνη δύναμη που μπορεί να βλάψει το σώμα και την ψυχή μου, ενάντια στις μαγείες των ψευδοπροφητών, ενάντια στους μαύρους νόμους των ειδωλολατρών, ενάντια στις λανθασμένες διδαχές των αιρετικών, ενάντια στη μαγεία και την ειδωλολατρία, ενάντια στα ξόρκια των μαγισσών και των μάγων, ενάντια σε κάθε γνώση που βάζει σε κίνδυνο το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου. Ο Χριστός να με προστατεύσει σήμερα από τη δηλητηρίαση, από τη φωτιά, από πνιγμό, από κάποια πληγή.
Ο Χριστός μαζί μου, ο Χριστός μπροστά μου, ο Χριστός πίσω μου, ο Χριστός μέσα μου, ο Χριστός από κάτω μου, ο Χριστός από πάνω μου, ο Χριστός δεξιά μου, ο Χριστός αριστερά μου, ο Χριστός γύρω μου, ο Χριστός στην καρδιά κάθε ανθρώπου που με σκέφτεται, ο Χριστός στο στόμα κάθε ανθρώπου που μιλά για εμένα, ο Χριστός σε κάθε μάτι που με βλέπει, ο Χριστός σε κάθε αυτί που με ακούει." Η ιστορία λέει πως καθώς οι Δρυίδες κρύφτηκαν έτοιμοι να σκοτώσουν, δεν είδαν τον Πατρίκιο και τους άντρες του, αλλά αντί αυτών είδαν ένα ελάφι ακολουθούμενο από είκοσι ελαφάκια.
Στη διάρκεια της ζωής του (έζησε μέχρι και τα 70) ο Πατρίκιος ίδρυσε περισσότερες από 300 εκκλησίες και βάπτισε περισσότερους από 120.000 ανθρώπους. Χάρη σε αυτόν οι Ιρλανδοί ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό και έγινε γνωστός σαν ο Απόστολος των Ιρλανδών.
Η μνήμη του τιμάται στις 17 Μαρτίου σε πολλά μέρη του κόσμου.
αγγλικό κείμενο/examiner
μετάφραση
