Μή φοβάσθε.
Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και τώρα θα χαθούμε;
Ούτε τώρα θα χαθούµε. Ό Θεός µας αγαπά.
Ο άνθρωπος έχει µέσα του κρυµµένη δύναµη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μία µπόρα θα είναι.”
“…να προσεύχεσθε, για να έχετε θείες δυνάµεις και να µπορέσετε να αντιµετωπίσετετις δυσκολίες. Να αφήσετε τα πάθη, για να έρθει ή θεία Χάρις. Αυτό πού θα βοηθήσει πολύ είναι να µπει µέσα µας ή καλή ανησυχία: πού βρισκόµαστε, τι θα συναντήσουµε, για να λάβουµε τα µέτρα µας και να ετοιµασθούµε.
Ή ζωή µας να είναι πιο µετρηµένη. Να ζούµε πιο πνευµατικά. Να είµαστε πιο αγαπηµένοι.Να βοηθούµε τους πονεµένους, τους φτωχούς µε αγάπη, µε πόνο, µε καλωσύνη. Να προσευχώµαστε να βγουν καλοί άνθρωποι.”
(Στο παρακάτω κείμενο, (παρότι ο Γέροντας κοιμήθηκη πριν 19 χρόνια), μιλάει σαν να περιγράφει τη σημερινή κατάσταση! Οι δυσκολίες των καιρών ας μην μας τρομάζουν, αλλά ας είναι μια ευκαιρία για να προσφύγουμε στο Θεό με τις θερμές προσευχές μας. …Και να ευχόμαστε να βγούνε σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία…τα σημερινά παιδιά, τα παιδιά μας…
Με πόνο μιλάει για “αρρώστιες ευρωπαΐκές”, “κάποια πράγματα …ντρέπομαι να τα πω”. Τι να εννοεί; Ποια απ΄όλα τα άσχημα συμβάντα; (ομοφυλοφιλία, διαστροφές κάθε είδους…)
Αλλά υπάρχει ελπίδα: οι άνθρωποι της προσευχής. Αν στραφούμε στην προσευχή και ζήσουμε πιο ενωμένοι , με καλωσύνη και αγάπη μεταξύ μας, ο Θεός δεν θα μας αφήσει! …Ας ακούσουμε το Γέροντα:
**************
«Για να πέρασης στην βουλή τού Θεού, πρέπει να γίνεις “βουλευτής” τού Θεού, όχι “βολευτής” τού εαυτού σου».- Γέροντα, πώς τα βλέπετε τα πράγµατα;
- Εσείς πώς τα βλέπετε;
- Εµείς τι να πούµε, Γέροντα; Εσείς να µας λέγατε.
- Ή ησυχία πού επικρατεί µε ανησυχεί. Κάτι ετοιµάζεται. ∆εν έχουµε καταλάβει καλά σε τι χρόνια ζούµε ούτε σκεφτόµαστε ότι θα πεθάνουµε. ∆εν ξέρω τι θα γίνει· πολύ δύσκολη κατάσταση! Ή τύχη τού κόσµου κρέµεται από τα χέρια µερικών, άλλα ακόµη ό Θεός κρατά φρένο.
.
Χρειάζεται να κάνουµε πολλή προσευχή µε πόνο, για να βάλει ό Θεός το χέρι Του. Να το πάρουµε στα ζεστά και να ζήσουµε πνευµατικά. Είναι πολύ δύσκολα τα χρόνια. Έχει πέσει πολλή στάχτη, σαβούρα, αδιαφορία. Θέλει πολύ φύσηµα, για να φύγει. Οι παλιοί έλεγαν ότι θα έρθει ώρα πού θα κλωτσήσουν οι άνθρωποι. Πετάνε τους φράκτες, δεν υπολογίζουν τίποτε. Είναι φοβερό! Έγινε µία βαβυλώνια. Να κάνουµε προσευχή να βγουν οι άνθρωποι από αυτήν την βαβυλώνια. ∆ιαβάστε τηνπροσευχή των Τριών Παίδων , να δείτε µε πόση ταπείνωση προσεύχονταν και τον 82° Ψαλµό: «Ό Θεός, τις όµοιωθήσεταί σοι, µή σιγήσης…».
Αυτό πρέπεινα γίνει, αλλιώς δεν γίνεται χωριό. Θέλει θεϊκή επέµβαση. Μπαίνουν µερικές αρρώστιες ευρωπαϊκές και προχωρούν όλο προς τοχειρότερο. Μου είπε ένας Κύπριος οικογενειάρχης πού µένει στην Αγγλία:«Κινδυνεύουµε πνευµατικά. Πρέπει να φύγω από την Αγγλία οικογενειακώς». Βλέπεις εκεί ό πατέρας να παίρνει την κόρη, ή µάνα τον γιό. Όλους τους στεφανώνουν, όλους τους ευλογούν. Κάτι πράγµατα…, ντρέποµαι να τα πω.Και εµείς κοιµόµαστε µε τα τσαρούχια. ∆εν λέω να πάρουµε πλακάτ, αλλά να στρέψουµε την προσοχή µας στον µεγάλο κίνδυνο πού περιµένουµε και να υψώνουµε τα χέρια στον Θεό. Να κοιτάξουµε πώς να αµυνθούµε κατά τού κακού. Χρειάζεται να κρατάµε λίγο φρένο, γιατί όλα πάνε να τα ισοπεδώσουν.Τώρα είναι να λέει κανείς το ψαλµικό:
«Θοϋ τους άρχοντας αυτών ως τονΏρήβ και Ζήβ καί Ζεβεέ καί Σαλµανά…, οϊτινες είπαν κληρονοµήσωµεν έαυτοϊςτό άγιαστήρων τού Θεού»
.
Σύγχυση µεγάλη υπάρχει. Μύλος γίνεται· είναι ζαλισµένοι οι άνθρωποι. Ό κόσµος είναι όπως οι µέλισσες. Αν χτυπήσεις την κυψέλη, οι µέλισσες βγαίνουνέξω και αρχίζουν «βούου…» και γυρίζουν γύρω από την κυψέλη αναστατωµένες. Ύστερα ή κατεύθυνση τους θα εξαρτηθεί από τον άνεµο πού θα φυσήξει. Αν φυσήξει βοριάς, θα πάνε µέσα. Αν φυσήξει νοτιάς, θα φύγουν. Έτσι και τον κόσμο τον φυσάει “Εθνικός Βοριάς” …”Εθνικός Νοτιάς” και είναι όλοι ζαλισμένοι.
.
Όµως, αν και γίνεται τέτοιο βράσιµο, νιώθω µέσα µου µία παρηγοριά,µία σιγουριά. Μπορεί να ξεράθηκε ή ελιά, άλλα θα πετάξει νέα βλαστάρια. Υπάρχει µία µερίδα Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ό Θεός. Υπάρχουν ακόµη οι άνθρωποι τού Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ό Καλός Θεός µας ανέχεται, και πάλι θα οικονοµήσει τα πράγµατα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής µάς δίνουν ελπίδα.
Μή φοβάσθε .Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και τώρα θα χαθούμε; Ούτε τώρα θα χαθούµε. Ό Θεός µας αγαπά. Ό άνθρωπος έχει µέσα του κρυµµένη δύναµη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μία µπόρα θα είναι.
.
∆εν σάς τα λέω αυτά, για να φοβηθείτε, άλλα για να ξέρετε πού βρισκόµαστε. Για µάς είναι µία µεγάλη ευκαιρία, είναι πανηγύρι οι δυσκολίες, το µαρτύριο. Να είστε µε τον Χριστό, να ζείτε σύµφωνα µε τις εντολές Του και να προσεύχεσθε, για να έχετε θείες δυνάµεις και να µπορέσετε να αντιµετωπίσετετις δυσκολίες. Να αφήσετε τα πάθη, για να έρθει ή θεία Χάρις. Αυτό πού θα βοηθήσει πολύ είναι να µπει µέσα µας ή καλή ανησυχία: πού βρισκόµαστε, τι θα συναντήσουµε, για να λάβουµε τα µέτρα µας και να ετοιµασθούµε.
Ή ζωή µαςνα είναι πιο µετρηµένη. Να ζούµε πιο πνευµατικά. Να είµαστε πιο αγαπηµένοι.Να βοηθούµε τους πονεµένους, τους φτωχούς µε αγάπη, µε πόνο, µε καλωσύνη. Να προσευχώµαστε να βγουν καλοί άνθρωποι.
(1Βλ. ∆αν.2-2, Προσευχή Άζαρίου και Ύµνος των Τριών Παίδων
2Ψαλµ.82,12-13 καί βλ.Κριτ.7 καί 8.)
Λόγοι Γ.Παΐσιου, τόμος Β,Εισαγωγή.
http://antexoume.wordpress.com
