Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Αυγουλάκια στο μπαλκόνι μας

Πρίν 3 περίπου χρόνια σε συζήτηση που είχα με τον φίλο Μιχάλη, του παραπονιόμουν ότι καθώς δεν είχα αυλή και ζούσα στο κέντρο της πόλης δεν είχα την δυνατότητα να έχω κότες για φρέσκα αυγά για το παιδί (τότε είχα μόνο ένα).
 –Γιατί δεν παίρνεις... 2 ορτύκια;  μου απάντησε. 
– Γεννάνε κάθε μέρα σχεδόν, βέβαια μικρά αυγά , αλλά τι χρειάζεσαι παραπάνω για το πρωινό του παιδιού;
Δεν το έκανα τότε, αλλά κάποια στιγμή πρόσφατα το έφερε η κουβέντα σε μια συνάντηση με τον φίλο μου Δημήτρη, που μου είπε ότι κάποιος γνωστός του σε ένα χωριό έχει ορτύκια και θα ρωτήσει λεπτομέρειες.
Τελικά πήραμε 2 ζευγάρια (αρσενικό – θηλυκό), έφτιαξα ένα κλουβάκι από παλετοκιβώτιο, αγόρασα και τροφή και μετά από μια βδομάδα προσαρμογής είχα καθημερινά αυγουλάκια. Παράλληλα κάνοντας μια έρευνα στο internet, έμαθα ότι σε κατάλληλες συνθήκες τα θηλυκά γεννάν έως και 350 αυγά τον χρόνο, ότι τα αυγά τους είναι έως και 5 φορές πιο θρεπτικά  από αυτά της κότας, έχουν ευεργετικά αποτελέσματα (σύμφωνα και με την μαρτυρία μιας φίλης, της οποίας ο ανεψιός είχε ανάλογο πρόβλημα, και το αντιμετώπισε με αυγά ορτυκιών του εμπορίου) στο παιδικό άσθμα, δεν υπάρχει ο φόβος της σαλμονέλας, διότι η θερμοκρασία των πουλιών είναι 41οC, και λοιπές λεπτομέρειες για την διαβίωση και ανάπτυξή τους.
Για όσους αναγνώστες δεν έχουν δει από κοντά ορτύκια, είναι σε μέγεθος περιστεριού περίπου, υπάρχουν διάφορες ράτσες, τα θηλυκά έχουν ευκρινή στίγματα (πιτσιλιές) στα φτερά του στήθους τους.
Στη φύση τα ορτύκια ζουν ως ζευγάρια, στην αιχμαλωσία όμως ένα αρσενικών αναλογεί σε τρία – τέσσερα θηλυκά, εάν είναι περισσότερα αρσενικά μαλώνουν και τσιμπιούνται μεταξύ τους (ίσως καλύτερα να έχετε μόνο θηλυκά). Περισσότερες πληροφορίες σίγουρα θα βρείτε στο διαδίκτυο.
Τέλος της άνοιξης κράτησα καμιά 20αριά αυγά και μαζί με άλλα τόσα που μας έδωσε ο αρχικός προμηθευτής των πουλιών τα βάλαμε σε μηχανή εκκόλαψης. Ο χρόνος εκκόλαψης είναι περίπου 17-19 ημέρες. Έτσι είχαμε 17 νεοσσούς αν και «έσκασαν» περίπου 24 αυγά, τους οποίους τους μεγαλώσαμε και κάποιοι τώρα είναι στο κτήμα του Δημήτρη.
Προσπάθησα να βάλω τα αυγά να τα κλωσήσει κάποιο από τα θηλυκά, φτιάχνοντας μια φωλίτσα από ξερά χόρτα και εναλλάσσοντας τα θηλυκά στο κουτί με την φωλιά, αλλά προφανώς σε τέτοιες συνθήκες δεν κλωσσάν.

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...