Ἀν
κάποιος πρίν λίγα χρόνια, ἐξέφραζε τό ὄνειρο τῆς ἐπιστροφῆς στήν
παραδοσιακή κοινοβιακή-ἀσκητική ζωή, θά θεωροῦνταν γραφικός, ὀνειροπόλος
ἤ παλαιομοδίτης. Πᾶνε τά παλιά, ἔρχονται καινούργιες ἰδέες, ἄλλοι
τρόποι ζωῆς Ἐρωπαϊκοί, "πιό ἀνθρώπινοι", λέγαμε καί ξαναλέγαμε
πιπιλίζοντας τήν ἴδια καραμέλα. Σήμερα ὅμως, ὅλοι καταλάβαμε τό ψέμα.
Ἀντιληφθήκαμε τήν ἀπάτη τῆς παγκοσμιοποίησης, τῆς νέας τάξης πραγμάτων
καί τοῦ δῆθεν ἐκσυγχρονισμοῦ, μά δέν κάναμε κάτι. Ὁ Θεός, φιλόστοργος
πατέρας, μᾶς λυπήθηκε καί μᾶς δίνει μέσω διάφορων γεγονότων, τήν
εὐκαιρία γιά μετάνοια καί ἀλλαγή.
Σέ
λίγο καιρό, δέν θά ὑπάρχει σπίτι χωρίς τήν παραδοσιακή ξυλόσομπα ἤ
τζάκι. Τά "καλοριφέρ" καί τά κλιματιστικά "της προόδου", δυστυχῶς
ἀποδείχθηκαν ἀκριβά. Ὅλες οἱ Ἑλληνικές οἰκογένειες καί ἰδιαίτερά της
ὑπαίθρου, προμηθεύονται ξύλα...
Σέ
λίγο καιρό, ὁ κόσμος λόγω τῶν ἀδιεξόδων, θά στραφεῖ στήν Ἐκκλησία, πού
ὡς συμπονετική καί φιλόστοργη Μάνα, θά τούς δεχτεῖ στήν ἀγκαλιά Της.
Δύσκολα θά βρίσκεις τόν ἄθεο καί τόν εἴρωνα. Οἱ φράσεις "Ἐλπίζω στόν
Χριστό΄", "Εἶμαι βαθιά θρησκευόμενος!" θά ἀκούγονται ἀπ' ὅλους.
Σέ λίγο καιρό, δέν θά βλέπεις στόν κόσμο παχύσαρκους ἀνθρώπους. Θά νηστεύουμε ὅλοι μέ τό ζόρι. Δέν μᾶς ἄρεσε ἡ νηστεία πού...
εἶχε
θεσπίσει αἰῶνες τώρα ἡ Ἐκκλησία. Ὄχι μόνο δέν θά τρῶμε κρέας Μεγάλη
Παρασκευή στίς ταβέρνες, (ὅπως μέ ἀπίστευτη ἀναίδεια κάναμε), ἀλλά οὔτε
τίς καταλύσιμες ἡμέρες δέν βάζουμε κρέας στό στόμα μας. Λιτό φαγητό καί
συνάμα ὑγειϊνό. Τέρμα οἱ χοληστερίνες, τά τριγλυκερίδια, τά ζάχαρα κλπ.
Ἴσως ἀδειάσουν καί τά νοσοκομεῖα ἀπό τούς ἀσθενεῖς λόγω κακῆς καί
ὑπερβολικῆς διατροφῆς...
Σέ λίγο καιρό, δέν θά κυκλοφοροῦν πολλά αὐτοκίνητα. Πόδια μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, καί θά τά χρησιμοποιήσουμε.
Σέ λίγο καιρό, δέν θά ὑπάρχουν τά σύγχρονα καί συντονισμένα μέ τήν
κοσμική κίνηση μοναστήρια. Ἡ ἄσκηση θά κυριαρχεῖ καί ἀληθινοί καλόγεροι
θά κοσμοῦν τά μοναστήρια καί τά ἡσυχαστήρια. Ὁ κόσμος πάλι, θά τούς ἔχει
πρότυπα ὅπως ἀναφέρουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Ὁ Μοναχός ἔχει πρότυπό τους
Ἀγγέλους, ὁ Λαϊκός τους Μοναχούς!
Σέ λίγο καιρό, θά ἔχουμε καί πραγματικούς ἱερεῖς, πού δέν θά γίνονται
παπάδες γιά τό χρῆμα (τά γνωστά τυχηρά, ἄν καί δέν εἶναι ὅλοι ἔτσι),
ἀλλά θά εἶναι ὁλοκληρωτικά ἀφοσιωμένοι καί ἀφιερωμένοι στό Θεό.
Σέ λίγο καιρό, οἱ Ἕλληνες θά γίνουν καί πάλι ἄνθρωποι μέ ὁμόνοια,
ἑνότητα καί κίνητρο γιά τό συλλογικό συμφέρον. Τά παραπανίσια πράγματα,
δέν θά ὑπάρχουν στά σπίτια μας, παρά μόνο τά ἀναγκαία.
Πιστεύω
ἀδέλφια νά μήν ἀπογοητευτεῖτε. Τό μέλλον προβλέπεται ἐπίπονο, μά λαμπρό
στό τέλος. Μήν ξεχνᾶτε ὅτι πρίν ἀπό τήν Ἀνάσταση προηγεῖται ἡ Σταύρωση
καί ὅτι τό πιό βαθύ σκοτάδι εἶναι πρίν τό χάραμα!
Μία ἀναγεννημένη Ἑλλάδα θά δοῦμε. Ἄλλους Ἕλληνες, ἄλλη νοοτροπία. (Ρωμαίϊκη). Ὄχι τή γνωστή τῶν νεόπλουτων πάντως...
Κλείνοντας, ἄς συμφωνήσουμε στά παρακάτω:
Ὄχι, στήν Εὐρώπη τῆς ὑποδούλωσης καί τῆς ὑποδαύλισης!
Ὄχι, στήν πολτοποιημένη ἀνθρώπινη προσωπικότητα!
Ὄχι, στήν προπαγανδισμένη Νέα Τάξη Πραγμάτων!
Ναί, στήν Ἑλλάδα τῆς Ὀρθόδοξης Πνευματικότητας!
Ναί, στήν ἀναβίωση τῆς Ρωμαίϊκης παράδοσης!
Ναί, στό ἦθος τῆς καθ’ ἠμᾶς Ἀνατολῆς.
