Κάθε
χρόνο λειτουργούσε στην πανήγυρη του ναού της Αναλήψεως, που βρίσκεται
στην κορυφή ενός λόφου, κοντά στο χωριό Ομορφοχώρι Λάρισας.
Μία
χρονιά, ο οδηγός του τελευταίου αυτοκινήτου παρεκάλεσε τον Γέροντα
να μπή στο αυτοκίνητο για να τον πάη στην Λάρισα. Ο Γέροντας
αρνήθηκε χαμογελώντας και λέγοντας «θα φτάσω νωρίτερα».
Ο
δρόμος ήταν ερημικός, οδηγούσε αποκλειστικά στο ναό και δεν υπήρχε
περίπτωση να τον μεταφέρη κάποιος άλλος. Όταν η παρέα με το αυτοκίνητο
έφτασε στην Λάρισα, είδαν τον π. Σεραφείμ έξω από τον Άγιο Βησσαρίωνα
και χαμογελώντας τους ανταπέδωσε τον χαιρετισμό. Να σημειωθή ότι
παρόμοιες μαρτυρίες έχουν λεχθή και από άλλα πνευματικά παιδιά του.
Είδε
μία γυναίκα στο αστικό και υστέρα είπε σε κάποιον: «Είδα την ψυχή της
και τρόμαξα. Πολύ κακός άνθρωπος, πώ, πώ, πώ, φίδι ήταν».
Άλλοτε
είπε: «Ήρθε εδώ μία παρέα Προτεστάντες. Εξωτερικά έδειχναν πολύ φιλικοί
και μου έλεγαν για τους αγαθούς σκοπούς και τα σχέδιά τους. Έκανα
προσευχή και μπήκα μέσα στην σκέψη τους. Απ’ έξω εφαίνοντο σαν αρνιά και
μέσα ήταν λύκοι. Παμπόνηροι άνθρωποι».
Είπε για κάποιον νέο: «Αυτό το παιδί είναι άγιο. Λάμπει το πρόσωπό του από την συχνή θεία κοινωνία».
Είπε στην κυρία Δήμητρα να μη στενοχωρείται για την κόρη της που χώρισε, γιατί σύντομα θα ξαναπαντρευτεί, πράγμα που συνέβη.
Ο γυιός της
ήταν παντρεμένος και δεν είχαν παιδί. Ο π. Σεραφείμ όταν τον ρώτησε η
μητέρα του απάντησε: «Θα αποκτήσει παιδί, αλλά μετά από χρόνια». Πέρασαν
οκτώ χρόνια και απέκτησαν ένα παιδάκι.
Είπε
σε νέο ιερέα που του ήταν άγνωστος: «Για τις φωνητικές σου χορδές που
έχεις πρόβλημα, να πίνης γάλα και να ψέλνεις χαμηλόφωνα».
Εκείνος
εξεπλάγη, κατενόησε ότι είναι χαρισματούχος ο Γέροντας και έκτοτε
τον επισκεπτόταν συχνά στο σπιτάκι του και τον έκανε Πνευματικό του.
Η
περιοχή που έμενε ονομάζεται «Νταούλια». Ονομάσθηκε έτσι γιατί πριν από
πολλά χρόνια οι βοσκοί της περιοχής έβλεπαν σκιές και άκουγαν νταούλια.
Τα ζώα τους τρόμαζαν και γύρω από τα
πηγάδια εύρισκαν περίεργες πατημασιές.
Ο
Γέροντας είπε πως τα έχει δει αυτά τα δαιμόνια. Είναι μαύρα, έχουν ύψος
1.60 μ. και παίζουν νταούλια. Μάλιστα πολλές φορές τον ενοχλούσαν.
Ο
π. Παύλος Τσουκνίδας ρώτησε κάποτε τον π. Σεραφείμ για ένα σημαντικό
πρόβλημα που υπήρχε στην ενορία του. Του είπε: «Εσύ να προσεύχεσαι και
αυτή η μικρή φουρτούνα θα περάσει. Μή στενοχωριέσαι. Θα λες την ευχή και
όλα θα πάνε καλά».
Μετά από λίγες μέρες εντατικής προσευχής, λύθηκε το πρόβλημα.
Για
να ευχαριστήσει τον Θεό συνέχισε με περισσότερο ζήλο την προσευχή του.
Όμως μετά τα μεσάνυχτα στις 2.00 με 3.00 μέσα στην ησυχία άρχισαν
να χτυπάν τα μπουριά της ξυλόσομπας και να κάνουν περίεργους θορύβους.
Αμέσως μετά έξω στον δρόμο άρχισαν να μαλώνουν γάτες πολλές με φωνές
άγριες και παρατεταμένες. Δεν ήταν σίγουρος αν πράγματι ήταν αληθινές
γάτες ή ο πειρασμός. Την λύση του την έδωσε ο Γέροντας λίγες μέρες
αργότερα.
Ενώ
συμβούλευε για διάφορα πνευματικά θέματα, ξαφνικά του λέει: «Να ξέρης,
πάτερ μου, αυτά που ακούς, έξω από το παράθυρό σου όταν προσεύχεσαι, δεν
είναι αληθινές γάτες. Όχι, όχι. Είναι ο πειρασμός. Να μη φοβάσαι εσύ,
και μη διακόπτης την προσευχή σου. Θέλει να σε τρομάξη. Φθονεί την
προσευχή. Εσύ να προσεύχεσαι, όπως προσεύχεσαι. Αυτός την δουλειά του
και μείς την δουλειά μας. Και τα μπουριά της σόμπας αυτός ο πονηρός τα
χτυπάει. Σου το λέω να το ξέρης, για να μή φοβάσαι».
Ο
Γέροντας πολλές φορές είπε για γεγονότα που θα συνέβαιναν στο μέλλον.
Χαρακτηριστικά, προείπε για το τσουνάμι πολύ καιρό νωρίτερα.
Πηγή: Ασκητές μέσα στον κόσμο, τόμος Β΄, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Μεταμόρφωσης Χαλκιδικής, 2012
