Το αμαρτωλό βρωμο- Υπουργείο Παιδείας (η λέξη είναι πολύ ήπια) δεν ορρωδεί προ ουδενός.
Με τη συνδρομή κάποιων παναθλίων «εκπαιδευτικών»- ολετήρων της Εθνικής μας Παιδείας και την ένοχη ανοχή και σε κάποιες περιπτώσεις την ολόθυμη συμπαράσταση κάποιων «γονέων» που εγκληματούν απέναντι στα παιδιά τους, διαφθείρουν και εκμαυλίζουν τους τρυφερούς βλαστούς του Έθνους και της κοινωνίας έχοντας ως συμμάχους κάποιους ελεεινούς πολιτικάντηδες και τη χαβούζα των ΜΜΕ.
Την ίδια στιγμή, η λεγόμενη «ακαδημαϊκή κοινότητα», ο νομικός κόσμος και προπάντων η διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος σιωπούν σκανδαλωδώς διαπράττοντας ένα ιδιαζόντως ειδεχθές πνευματικό έγκλημα.
Ειδικά η υπό του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου προεδρευόμενη Σύνοδος της Ιεραρχίας ασχολούμενη με ήσσονος, ως επί το πλείστον, ζητήματα καθώς και με την ανάδειξη ημετέρων στις κενές μητροπολιτικές έδρες (όπως απέδειξε πανηγυρικά η πρόσφατη συνεδρίασή της) και όχι με τα ζέοντα και φλέγοντα και τσουρουφλίζοντα, έχει υπερβεί κάθε όριο ενόχου ανοχής της όλης καταστάσεως.
Σείεται το σύμπαν με τη μετατροπή των ναών της Παιδείας μας σε διαφθορεία και εκμαυλιστήρια συνειδήσεων και χαρακτήρων και οι «ποιμένες», δίκην γυρολόγων τρέχουν σε ενθρονίσεις νεοεκλεγέντων (σε μια από αυτές παρέστησαν περί τους 25!!!!) και στα διάφορα δεσποτικά φεστιβάλ – συλλείτουργα και πανηγύρια….
Και έχεις το μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριο να εξανίσταται, όπως πιστοποιεί επιστολή που απέστειλε στο νεοταξίτη πρωθυπουργό μας, για τη συμπεριφορά του Άγγλου πρωθυπουργού απέναντι του Έλληνα ομολόγου του εξ αφορμής των μαρμάρων του Παρθενώνα….
Εξανιστάμεθα, όμως, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό για την πνευματική και ψυχική καταστροφή που υφίστανται οι έμψυχοι ναοί, δηλαδή οι ψυχές των παιδιών μας, από την εισβολή της διδασκαλίας της ανωμαλίας και της διαστροφής στα σχολεία μας;
Αποκόψαμε από την εκκλησιαστική κοινωνία τους υπευθύνους του αποτρόπαιου αυτού πνευματικού εγκλήματος ή συναγελαζόμαστε με τους κατά καιρούς υπουργούς Παιδείας;
Αδελφοί, έχουμε, δυστυχώς, τη χειρότερη εκκλησιαστική διοίκηση από καταβολής Ελληνικού κράτους.
Την πιο ανάξια, άφωνη και άπραγη.
Η αλήθεια είναι πικρή αλλά πρέπει να λέγεται.
Λυκούργος Νάνης, ιατρός