ΘΕΟΣ ὤν πολυεύσπλαχνος ,ἄνθρωπος ἐσαρκώθη,
στὰ σπλάχνα τῆς Παντάνασσας καὶ ὁ Ἀδὰμ ἐσώθη.
Στὴν Βηθλεὲμ σὲ σπήλαιον ,τὴν φάτνην κάμει θρόνον,
γιὰ νὰ'ξορίσει μακριὰ τὸν φόβο καὶ τὸν πόνον.
Τρεὶς Μάγοι τῆς Ἀνατολῆς δὼρ'ακριβά τοῦ πᾶνε.
Χρυσό,σμυρνά καὶ λίβανον μὲ τρόμο τ'ακουμπάνε.
Καὶ οἱ ποιμένες ἀγραυλούν ,μὰ Ἄγγελος τοὺς δείχνει,
νὰ πορευτοῦνε στὸ παχνὶ ποὺ ὁ Χριστὸς 'γεννήθη.
Τὰ ζῶα ποὺ σταλιάζουν 'κεῖ ,τὸ ἐκαταλαβαίνουν,
μ'ανασεμιά ζεστή,ζεστή τὸ βρέφος ἐθερμαίνουν.
Μιὰ βοσκοπούλα εὐλαβής ,στὸ ψῦχος ὅπου ἔχει,
γάλα θερμὸ ἀρμέγει το καὶ Τὸν Θεὸν ἐπλένει.
Ἅπασα ἡ κτίσις ἀνυμνεῖ καὶ τὴν σιγή της λύνει,
π'εσυγκατέβει ὁ Χριστὸς μαζί μας γιὰ νὰ μείνει.
Παρθένω ἅμα καὶ Μητρὶ μεγαλωσύνην δῶμεν
ποὺ Θεοτόκος ἔγινεν, ὥστε ἡμεῖς νὰ ζῶμεν.
Ἄγγελος ἤτανε Θεοῦ, τῆς Βηθλεὲμ τ΄αστέρι,
Χρόνια πολλά, χρόνια καλά ,στὸ σπίτι σας νὰ φέρει!
Τῆς Παναγίας τὴν χαρά ,Μητέρα ποὺ θὰ γίνει,
νὰ 'χετε εἰς τὸ σπίτι σας, γαλήνη νὰ σᾶς δίνει.
(π.Διονύσιος Ταμπάκης)