Θεώρησα λοιπόν ότι δεν ήταν τυχαία αυτή η συνομιλία μας και θα ήθελα να καταθέσω στην αγάπη σας κάποιες σχετικές αναμνήσεις από τον Άγιο Πατέρα.
Ο π. Ιωάννης είχε υπερβολική αγάπη για τον Τίμιο και ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου! Είχε πάντοτε μαζί του έναν απλό ξύλινο Σταυρό και με αυτόν σταύρωνε τους χριστιανούς. Μας έλεγε ότι πρέπει να κάνουμε συνέχεια τον Σταυρό μας, αλλά και ότι έχει μεγάλη σημασία το ποιος είναι αυτός που κάνει το σημείο του Σταυρού! Ακόμη και όταν τον καλούσαν στο τηλέφωνο, πριν σηκώσει το ακουστικό, το σταύρωνε! Κάποτε που ήταν στο νοσοκομείο, με κάποια προβλήματα υγείας, καθόμουν δίπλα του, μήπως και κάτι χρειαστεί και τον παρακάλεσα να με σταυρώσει με το χέρι του σε κάποιο σημείο που είχα ένα πρόβλημα. Επειδή όμως δεν μπορούσε να κινήσει το δεξί του χέρι τον παρακάλεσα να με σταυρώσει με το αριστερό.
Τότε μου είπε: «Δεν επιτρέπεται αυτό παιδί μου»!
Σε λίγο όμως σήκωσε με κόπο το δεξί του χέρι και με σταύρωσε λέγοντας:
«Δεν άντεξα παιδί μου και σε σταύρωσα»!
Όταν έγινε, από τον επίσκοπο Σιδηροκάστρου Μακάριο, σταυροφόρος, δεν είχε κάποιον ασημένιο Σταυρό να φορέσει και του έδωσαν εκείνη την στιγμή τον Σταυρό του π. Κωνσταντίνου Μαλάκου, από τις Σέρρες, για να γίνει η τελετή!
Ο νυν επίσκοπος Αργολίδος Νεκτάριος του είχε φέρει από την Ρωσία, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την θαυματουργική θεραπεία του, έναν ωραίο ασημένιο Σταυρό, αλλά επειδή ήταν πολύ εντυπωσιακός, τον είχε μέσα σε ένα κουτί και δεν τον φορούσε από ταπείνωση! Τον τιμούσε όμως και με αυτόν τον Σταυρό σταύρωνε πλέον τους ασθενείς!
Χαιρόταν πολύ, σαν μικρό παιδί, όταν επιστρέφαμε από το Άγιον Όρος και του πηγαίναμε Σταυρούς ως ευλογία! Την ημέρα του ενταφιασμού του έψαχναν να βρουν και να του φορέσουν εκείνη τη στιγμή έναν Σταυρό από την οικεία του, γιατί αυτός που φορούσε κατά την εξόδιο ακολουθία, ήταν το δώρο του επισκόπου Νεκταρίου και έπρεπε να κρατηθεί ως κειμήλιο από την οικογένειά του. Μετά από μέρες όταν είδα κάποιες φωτογραφίες από τον ενταφιασμό του Αγίου Πατρός, διαπίστωσα με πολλή συγκίνηση ότι του είχαν φορέσει τον Σταυρό που του είχα δωρίσει κάποτε με πολλή αγάπη και ο οποίος περιείχε κάποια ευλογία.
Ας έχουμε πάντοτε την προστασία του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας, καθώς και την ευχή του αγίου Πατρός μας Ιωάννη! Αμήν!
Μιλτιάδης Τσεσμετζής- Εκπαιδευτικός
https://simeiakairwn.wordpress.com
