Ερώτηση (Θ. Αυγερινός για το Open): «Έχω ερωτήσεις, οι οποίες επίσης κάπως έμμεσα συνδέονται με την Ουκρανία.
Και αν μπορώ άλλη μια πτυχή, συμπληρώνονται 3 χρόνια από τότε, που η παγκόσμια Ορθοδοξία αντιμετωπίζει το πρώτο νομίζω στην ιστορία της γεωπολιτικό τέτοιου είδους σχίσμα. Η κατάσταση επιδεινώνεται, το σχίσμα διευρύνεται. Μήπως θα μπορούσε η διπλωματία με κάποιο τρόπο να βοηθήσει τις Εκκλησίες, ώστε να μην καταστρέψουν περαιτέρω την κοινή τους παράδοση και ιστορία, να αναζητήσουν και να βρουν συμβιβασμούς;»
Απάντηση Λαβρόφ:……»Σε ό,τι αφορά στην Ορθοδοξία, όντως είναι σοβαρότατο πρόβλημα. Λέτε ότι θα μπορούσε κάπως η διπλωματία να βοηθήσει. Η διπλωματία καταρχήν δεν πρέπει να εμπλέκεται στις εκκλησιαστικές υποθέσεις, το κράτος δεν πρέπει να εμπλέκεται στις εκκλησιαστικές υποθέσεις. Όμως πάντοτε υπάρχουν καταστάσεις, όπου η ζωή είναι πιο περίπλοκη. Και στη σημερινή κρίση στην Ορθοδοξία ευθέως συμμετείχαν οι ΗΠΑ. Διαμόρφωσαν ειδικό μηχανισμό, τον ειδικό αντιπρόσωπο για τις θρησκευτικές ελευθερίες, ο οποίος στην πραγματικότητα ασχολούνταν όχι με την ελευθερία, αλλά με τον πλέον δραστήριο τρόπο προδιάθετε και χρηματοδοτούσε τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο έτσι ώστε να ακολουθήσει τη γραμμή της διάσπασης, πρώτα απ’ όλα στην Ουκρανία, με τη δημιουργία εκεί σχισματικής, μη κανονικής ορθόδοξης εκκλησίας της Ουκρανίας, η οποία προκάλεσε σοβαρότατες διαφωνίες συνολικά στον ορθόδοξο κόσμο.
Και δυστυχώς οι ελληνόφωνες Εκκλησίες, η Ελλαδική, η Κυπριακή και άλλες, βρίσκονται υπό κολοσσιαία πίεση, μεταξύ άλλων, εξ όσων καταλαβαίνω και υπό την πίεση της ελληνικής κυβέρνησης. Συζητήσαμε αυτό το ζήτημα εμπιστευτικά, αλλά είναι γεγονότα, τα οποία είναι διαθέσιμα σε ανοιχτή πρόσβαση. Και εάν συμφωνήσουμε με τις κυβερνήσεις αυτών των χωρών, με τους διπλωμάτες των χωρών, στο έδαφος των οποίων έχουν την έδρα τους κανονικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, να μην εμποδίζουμε τις Εκκλησίες να ζουν τη ζωή τους, σύμφωνα με τους νόμους και τους κανόνες τους, νομίζω ότι θα είναι η πλέον άριστη συμβολή της διπλωματίας και των λοιπών κρατικών υπηρεσιών στην εξασφάλιση εκείνης της ελευθερίας του θρησκεύεσθαι».kosmodromio.gr
Όταν ένας ΥΠΕΞ μιας υπερδύναμης δημόσια καταγγέλει χρηματισμό εξαγορά του Οικουμενικού εν ενεργεία Πατριάρχη για να προδώσει την Εκκλησία στην οποία προΐσταται δηλ. την Παγκόσμια Ορθοδοξία προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.
Και είναι προδοσία το προκλητέο Μέγα Σχίσμα με το Πατριαρχείο Μόσχας. Είναι προδοσία να προτάσεις ανταλλάγματα και πολιτικές σκοπιμότητες εις βάρος του θεοίδρυτου πνευματικού καθιδρύματος το οποίο εκπροσωπείς από την κορυφαία περίοπτη θέση ενός Οικουμενικού Πατριάρχη. Γιατί κατ΄ουσίαν αυτή είναι η κατηγορία που σου προσάπτουν.
Το Φανάρι και η Εκκλησία της Ελλάδας βρίσκονται υπό ιδιότυπο καθεστώς αιχμαλωσίας. Δεν είναι απλή εξάρτηση είναι ομηρία. Αυτό άλλωστε αποδείχθηκε περίτρανα και σε όλη την περίοδο της κρίσης Covid19 και της στάσης που τήρησαν.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ίδιας πηγής Φανάρι και ελληνική κυβέρνηση ως σήμερα δεν παρείχαν τις επαρκείς οφειλόμενες εξηγήσεις για όσα τους καταμαρτυρεί μια πολιτική στρατιωτική και πνευματική υπερδύναμη του διαμετρήματος της Ρωσίας.
