Οι Κρήτες ήταν αυτοί που ανέπτυξαν πρώτοι από όλους τους Μεσογειακούς λαούς στόλο και πήγαν (μεταξύ άλλων) στη Λιβύη και στην Αίγυπτο, όπου ζούσαν και οι πρόγονοι των Φυλισταίων. Στο Tell-el-Daba της Αιγύπτου (αρχαία Άβαρις), ένα κτίριο της 2ης χιλιετίας π.Χ. βρέθηκε διακοσμημένο με Μινωικές τοιχογραφίες. Οι Κρήτες δέσποζαν στη Μεσόγειο ως ισχυροί θαλασσοκράτορες. Τα αρχαιολογικά ευρήματα έφεραν στο φως τις περίφημες Μινώες, τις πόλεις ναυστάθμους των Μινωιτών, σε πολλά Ελληνικά νησιά ως την Παλαιστίνη και την Αραβία. Γι' αυτό ο Απολλώνιος ο Ρόδιος έλεγε ότι ο «Μίνως εβασίλευσε των νήσων θαλασσοκρατών».
Επομένως, η ονομασία «Καφθώρ» που έδιναν, οι ξένοι στην Κρήτη είναι πιο φυσικό να χαρακτηρίζει αυτή την κύρια ιδιότητα των Κρητών, να εξουσιάζουν στη θάλασσα. Δηλ. να κυριαρχούν στη Μεσόγειο με τα πλοία τους, από το αρχαιοελληνικό «κάπτω», κατά το Ετυμολογικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής του J. B. Hofmann, (σελ. 152). Στα αρχαία Γερμανικά υπάρχει το haft (συλλαμβάνω), και στα αγγλικά το capture που σημαίνει επίσης κατάκτηση ή σύλληψη (που χρησιμοποιείται και στις «συλλήψεις» στιγμιοτύπων από μηχανές φωτογραφίας ή βιντεοσκόπησης).
Από την «Καφθώρ» είναι προφανές ότι ονομάζονταν «Καφθοριείμ», όσοι προέρχονταν είτε από το νησί της Κρήτης είτε από τις αποικίες των Κρητών, και μάλιστα την σημαντικότερη αποικία τους στην Αφρική, αυτή της Λιβύης με κέντρο την Κυρήνη. Έτσι εξηγείται γιατί η Γένεση αναφέρεται σε Αφρικανούς (Χαμίτες) Καφθοριείμ, ενώ οι Κρήτες βρίσκονται Έλληνες (εκ του Ιάφεθ) τόσο κατά τη Γένεση, όσο και κατά τις σύγχρονες έρευνες στο DNA τους. Συγγενείς προς τους Αφρικανούς Καφθοριείμ είναι κατά τη Γένεση οι (από τον Αιγύπτιο Μεσραΐμ) Φυλισταίοι.
Οι πρώτοι Φυλισταίοι επομένως, λόγω της Αιγυπτιακής προέλευσής τους, εκτός από την διά ξηράς επέκτασή τους από την Αίγυπτο ως την Παλαιστίνη με 5 σατραπείες, όπως αναγράφει η Βίβλος, είχαν την δυνατότητα να χρησιμεύσουν και ως πληρώματα των πλοίων της θαλασσοκράτειρας Κρήτης. Οι λαοί που ζούσαν πολύ καιρό μαζί με Έλληνες, μπορούσαν να εκστρατεύουν και μαζί, μεταδίδοντας στις παροικίες τους Ελληνικά πολιτιστικά στοιχεία.
Μετά τις πρόσφατες αποδείξεις από τις έρευνες στο DNA ότι η Κρήτη ήταν και είναι Ελληνική, βλέπομε από τον Σοφονία, ένα θεόπνευστο προφήτη, (όχι κάποιο σαν τον Νοστράδαμο), ότι η Κρήτη ήταν που αρχικά εξουσίαζε τους λαούς της
Φοινίκης και Παλαιστίνης, έχοντας επεκτείνει την κυριαρχία της από τα δυτικά, όπου είχε από νωρίς αποικία στη Βόρεια Αφρική (με κέντρο την Κυρήνη της Λιβύης). Σοφονίας (2:6): «Οὐαὶ οἱ κατοικοῦντες τὸ σχοίνισμα τῆς θαλάσσης, πάροικοι Κρητῶν· λόγος κυρίου ἐφ' ὑμᾶς, Χανααν γῆ ἀλλοφύλων, καὶ ἀπολῶ ὑμᾶς ἐκ κατοικίας· καὶ ἔσται Κρήτη νομὴ ποιμνίων καὶ μάνδρα προβάτων».
Ο άγιος Κύριλλος ερμηνεύει: «Λόγος λοιπόν, Κυρίου εναντίον σας, ω πάροικοι των Κρητών», δηλ. Λίβυες, λέει (εννοεί) ο προφήτης! (αποθηκ. σελ. 360). Και συμπληρώνει: «Λιβύων άποικοι θεωρούνται οι Φοίνικες... Χαναάν δε πάλιν τους αποκαλεί. Διότι όλοι όσοι κατοικούσαν τις πόλεις
της Φοινίκης ήσαν Χαναναίοι, αν και υπήρξαν κατ' αρχάς άποικοι Κρητών»! Και ενώ ο προφήτης τους αποκαλεί όλους, μετά την ανάμειξή τους, σαν Χαναναίους, δεν παύει και να υπενθυμίζει την πρώιμη Κρητική κυριαρχία στα μέρη αυτά αποκαλώντας τα συνολικά ως «Κρήτη»!: «...και θα γίνει η Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων». (Σοφ. 2:6). «Κρήτη δε πάλι την Φοινίκη αποκαλεί» σχολιάζει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας. «Δηλ. Κρήτες ονομάζει τους (κατοίκους) της Φοινίκης (και Παλαιστίνης) ως εκ Κρήτης όντας, της συνορεύουσας και γειτονικής της Λιβύης (αποικίας των Κρητών)».
Είναι προφανές ότι οι Χριστιανοί μπορούν να μελετούν την κτίση, όπως έλεγε ο γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος, αλλά η ανθρώπινη γνώση και επιστήμη, είναι μεταβλητή και μπορεί όποιος στηρίζεται αποκλειστικά ή και πρωταρχικά σ' αυτήν, να κάνει λάθη. Ο σημαντικότερος αρχαίος Ευρωπαϊκός πολιτισμός των Μινωιτών ήταν άγνωστος μέχρι τον 20ό αιώνα!
Οι Κρήτες αγαπούσαν τη δικαιοσύνη, και το απέδειξαν και μεταγενέστερα (στη Μυκηναϊκή εποχή) με τη συμμετοχή τους με 80 πλοία υπό τους Ιδομενέα και Μηριόνη στον πόλεμο κατά της αρπαχτικής Τροίας. Οι Ελληνικές αποικίες, όπως της Λιβύης, καθώς και ο εποικισμός της αρχαίας Κρήτης από Δωριείς είναι φανερός και από τα ευρήματα που φέρουν επιγραφές ή κείμενα στην Ελληνική γλώσσα αλλά σε διάφορες διαλέκτους. Ο κ. Χατζηγιαννάκης μας πληροφορεί σχετικά.
Η Κρήτη στους αιώνες που πέρασαν κράτησε το Ελληνικό πολιτισμό της, τον οποίο μάλιστα αναβάθμισε, συνδυάζοντάς τον από τα πρώτα αποστολικά χρόνια με τον Χριστιανικό, έχοντας την τύχη να ενδιαφερθούν άμεσα γι' αυτήν οι απόστολοι Παύλος και Τίτος.
Έτσι δόθηκε ο ανώτερος σκοπός και στόχος της Ουράνιας πατρίδας για να ενώσει τα άτομα και τις πόλεις, που είχαν την κακή συνήθεια στην Κρήτη, αλλά και την Ελλάδα, να φιλονικούν και να μάχονται μεταξύ τους για ασήμαντες αιτίες.
Οι Κρήτες πολεμούν μέχρι σήμερα υπέρ πίστεως και πατρίδος μαζί με τους άλλους Έλληνες. Αξιοσημείωτη είναι η αποστολή από την Κρήτη το 1453 στην πολιορκούμενη υπό των Οθωμανών Κωνσταντινούπολη πέντε πλοίων με 1500 εθελοντές. (σύνδ) Μετά την άλωση της
Πόλης, οι Οθωμανοί τους επέτρεψαν να φύγουν με τα όπλα τους, γιατί είδαν ότι οι τρεις πύργοι στον Κεράτιο που φύλαγαν οι Κρητικοί ήταν άπαρτοι. Οι επιζώντες έφθασαν στη Σούδα μεταφέροντας τα θλιβερά νέα στην Κρήτη. Από τότε λένε ότι, σε ένδειξη πένθους, οι Κρητικοί φορούν το μαύρο πουκάμισο και το μαύρο μαντίλι με τα κρόσσια, που συμβολίζουν τα δάκρυα για την πτώση της Πόλης.
Οι Κρήτες έκαναν πλήθος επαναστάσεων κατά την χρονική περίοδο της Λατινοκρατίας και Τουρκοκρατίας της Μεγαλονήσου.
Επίσης βοήθησαν στον Μακεδονικό αγώνα και πιο πρόσφατα στον πόλεμο κατά της Ναζιστικής Γερμανίας. Αντιτάχθηκαν και στη "συμφωνία" των Πρεσπών. Επειδή ο Ελληνικός πολιτισμός κάνει Έλληνα όποιον τον ζει, και η Ορθοδοξία ενώνει με τον φιλάνθρωπο Χριστό και Θεό όποιον προσέρχεται σ' αυτήν διά των Μυστηρίων της Εκκλησίας, είναι προφανές ότι στην ανθρωπότητα ο τελειότερος τρόπος ζωής είναι ο Ελληνορθόδοξος. Σ' αυτόν δεν υπάρχουν νοσηρές φυλετικές διακρίσεις, ούτε από τη μεριά του Ελληνισμού, όπως είπε ο Ισοκράτης και όπως έδειξε με τον τρόπο του ο Μέγας Αλέξανδρος, ούτε από τη μεριά της Ορθοδοξίας που ενώνει τους πιστούς με τον Χριστό χωρίς διακρίσεις, κατά την εντολή Του: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη». (Ματθ. 28:19).
Είδαμε ότι οι έρευνες βρίσκουν πως η διασπορά των φυλών ξεκίνησε από τη Μέση Ανατολή, και η πρώτη μετακίνηση προς την Κρήτη έγινε από τις ήδη Ελληνικές περιοχές της Μικράς Ασίας, σε συμφωνία με τη Βίβλο.
Αυτή επιπρόσθετα λέει ότι η διασπορά άρχισε μετά τον κατακλυσμό, και κυρίως μετά τη σύγχυση των γλωσσών (2 αιώνες αργότερα) κατά το κτίσιμο του πύργου της Βαβέλ, που "θα έφτανε ως τον ουρανό".
Τότε υπήρξε τιμωρία των «κακώς ομονοησάντων», για να μη φέρουν τον Αντίχριστο πριν έρθει ο Χριστός στην ανθρωπότητα και σώσει τους πιστούς. (Γιατί τύπος του Αντιχρίστου ήταν ο Νεβρώδ που εξουσίαζε στη Βαβυλώνα).
Τώρα «εις ενότητα πάντας εκάλεσε» το Πανάγιον Πνεύμα, ενεργοποιώντας τη δική Του παγκοσμιοποίηση, την επεκτεινόμενη στους πνευματικούς Ουρανούς! Η αποδοχή της, από τους ανθρώπους, απομακρύνει το τέλος του κόσμου τούτου και τα δεινά που θα έρθουν τότε.
https://www.imdleo.gr/diaf/2020/Crete.html
