Είπε ο γέροντας ηγούμενος, το τελευταίο πνευματικοπαίδι του χαρισματούχου παπα Φιλάρετου του Κωνσταμονίτη:
«Όταν ήμουν νεαρός μοναχός πήγα, με την ευλογία του γέροντος μου Φιλάρετου να εξομολογηθώ στον παπα Τύχωνα τον Ρώσο (ο γέροντας τού π.Παϊσίου, εκοιμήθη στις 10-23 / 9 / 1968).
Αφού μας δέχθηκε , τού είπαμε γιατί πήγαμε και ξεκίνησα την εξομολόγηση.
Έλεγα με σκυμμένο κεφάλι τις αμαρτίες μου και όσο περνουσε η ώρα ένοιωθα τον αυχένα μου να μουσκεύει.
Δεν ήξερα τι συμβαίνει.
Μόλις τελείωσα την εξομολόγηση και σήκωσα το κεφάλι είδα τον παπα Τύχωνα να κλαίει με πολλά δακρυα,τα οποία έπεφταν πάνω στο κεφάλι μου όση ώρα έκανα την εξομολόγηση!
Είπε πάλι ο ίδιος:
«Ο παπα Τύχων ήταν ρώσος και μιλούσε μόνο σπαστά ελληνικά.
Όταν όμως άρχιζε να μας συμβουλεύει μετά την εξομολόγηση εμείς ακουγαμε τα λόγια του στην καθαρεύουσα,σε γλωσσα όμοια με αυτή πού μιλούσε ο αγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος !
Δεν ημουν ο μόνος στον οποίο συνέβαινε αυτό. Και στον π.Α. που πηγαινίαμε μαζί για εξομολόγηση συνέβαινε το ίδιο».
